به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، دوباره نسیمی از جبهه‌ها در کوی و برزن‌های کشورمان پیچید، کوچه‌هایی که یکایک مزیّن به نام و یاد شهداست. شاید این‌بار این نسیم وزید تا به ما یادآوری کند که وقتی ما انقلاب کردیم، چشم خیلی از مظلومان جهان به انقلاب ما و رهبر کبیر انقلاب‌مان دوخته شد.
در میان رمل‌های فکّه، وقتی پیکر مطهر «نسیم» را تفحص کردند، دیدند که کلاهش در میان خاک‌ها سالم مانده است، کلاهی که نشان از ملیّت متفاوت او دارد و وقتی هویت او را نیز یافتند، دیدند که نامش هم با دیگر رزمندگان دوران دفاع مقدس متفاوت است، «نسیم».
شهید «نسیم افغانی» اگرچه ملیت ایرانی نداشت، اما به‌عنوان یک مسلمان، دل در گرو انقلاب اسلامی نهاده بود و با لبیک به فرمان پیر جماران، داوطلبانه به جبهه‌ای شتافته بود که هدفش تنها تصرف خاک ایران نبود؛ بلکه می‌خواست ندای «نه‌شرقی، نه‌غربی؛ جمهوری اسلامی» که از انقلاب اسلامی ایران برخاسته بود را خاموش کند تا به نقاط دیگر جهان تسری نیابد، انقلابی که برای مبارزه با ظلم علیه مستضعفان حد و مرز نمی‌شناسد؛ حال می‌خواهد ظلم در افغانستان باشد یا ایران، سوریه، عراق، لبنان و فلسطین، فرقی نمی‌کند.
شهید «نسیم افغانی» پس از شهادت اعضای خانواده‌اش توسط ارتش متجاوز شوروی در افغانستان، وقتی دریافت که انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره)، آغاز انقلاب مستضعفان جهان علیه مستکبران است، به ایران آمد و با عضویت بسیجی در گردان «سیف‌الله» از لشکر ۵ نصر خراسان، در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حاضر شد تا این‌که ۲۲ فروردین سال ۱۳۶۲ در منطقه عملیاتی «والفجر یک» (فکه) جان خود را فدای اسلام کرد.
«افغانستان» به‌عنوان یک کشور اسلامی، اگرچه سال‌هاست که زیر سلطه کشورهای مستکبر نظیر شوروی و آمریکاست و از حضور تکفیری‌ها رنج می‌برد اما مبارزان زیادی هم دارد که با تأسی از انقلاب اسلامی ایران، خون پاک‌شان برای اعتلای کلمه حق ریخته شد، مانند شهید «سید محمد علی‌شاه موسوی گردیزی» که در خاک کشور خود، جانش را فدای اسلام کرد، یا رزمندگان دلاور فاطمیون که در سوریه و عراق، کیلومترها آن‌طرف‌تر از دیار خود، جان خود را فدای اهل بیت (ع) کردند و یا امثال «نسیم افغانی» که در دوران دفاع مقدس، شربت شیرین شهادت را نوشید.
انتهای پیام/ 113
