به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، تیرماه سال 1365 صفحه‌ای ماندگار در تاریخ دفاع مقدس است که در آن عملیات مهم کربلای 1 انجام و سبب آزادسازی شهر مهران شد.
طراحی این عملیات پنج مرحله بود که در همان مرحله اول و دوم رزمندگان اسلام به اهداف مورد نظر دست یافتند و شهر مهران بعد از 45 روز اشغال آزاد شد و بیش از 175 کیلومتر مربع از اراضی اشغال شده شامل ارتفاعات قلاویزان، کله‌قندی، روستا‌های رضاآباد، پاسگاه مرزی بهرام آباد، جاده مهران ـ دهلران توسط رزمندگان اسلام از کنترل دشمن درآمد و شهر‌های «بدره» و «زرباطیه» عراق نیز زیر دید و تیر قوی نیروهای اسلام قرار گرفتند.
در این عملیات نظامی یک گردان از یگان‌های عمل کننده رزمی، زرهی و مهندسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دلاورانه با دشمن بعثی پیکار کردند. شرح آزادسازی مهران به تفصیل در کتاب «آزادسازی مهران، شکست استراتژی دفاع متحرک عراق» آورده شده است که شامل وقایع 34 روز از دوران جنگ ایران و عراق از 15 خرداد تا 17 تیر 1365 است. قسمت نهم از این نوشتار را در ادامه می‌خوانید:
ادامه نبرد در منطقه مهران
«عملیات محدود لشکر10 سیدالشهداء (ع) سپاه پاسداران در منطقه مهران به‌دلیل برخی مشکلات ناتمام ماند. همچنین درحالی که فرماندهان سپاه ادامه عملیات را منوط به آمادگی یگان‌های عملیاتی کرده بودند، خبر پیشروی واحد مهندسی رزمی لشکر 27 محمدرسول الله (ص) منجر به تجدید نظر آنها در تصمیم‌گیری برای ادامه عملیات شد.
در جبهه شمال‌غرب نیز فرماندهی قرارگاه حمزه سیدالشهداء (ع) از گمانه‌زنی عراقی‌ها درباره حمله احتمالی ایران به منطقه قلعه‌دیزه و اقدام آنها برای تقویت جبهه حاج عمران خبر داد.
در پنجمین روز نبرد در منطقه مهران، عملیات محدود نیروهای لشکر 10 سیدالشهداء روی ارتفاع 210 و پیشروی به سمت ارتفاع 223 که از شب گذشته آغاز شده بود و تا صبح امروز (14 تیر 1365)، تداوم داشت. به علت ناکافی بودن شناسایی و آشنا نبودن کامل نیروها به منطقه نبرد ناتمام ماند.
بدین ترتیب لشکر مذکور در ادامه عملیات از پیشروی به سمت قله 223 انصراف داد و فقط توانست ضمن حمله به قوای عراقی در ارتفاع 210، این ارتفاع را تصرف کند و 14 نظامی عراقی را به اسارت درآورد.
از سویی، کمبود توان سایر یگان‌های عملیاتی، احتمال پاتک گسترده و پر حجم دشمن و خستگی مفرط نیروهای عمل کننده فرماندهان را مجبور کرد که بر خلاف میل باطنی خود، ادامه عملیات برای تصرف ارتفاع 223 را به طور موقت متوقف و به تحکیم و تثبیت خطوط پدافندی اکتفا کنند.
ولی خبری از نیروهای لشکر 27 محمدرسول الله مبنی بر پشت سر گذاشتن میدان مین عراقی‌ها در یال‌هایی که منتهی به ارتفاع 223 می‌شد موجب تغییر در تنظیم فرماندهی شد، به طوری که تصمیم گرفتند با استفاده از موقعیت پیش آمده، شامگاه روز جاری، دو یگان لشکر 10 سیدالشهداء (ص) و لشکر 27 محمدرسول الله (ص) به دشمن حمله کرده و ضمن قطع جاده‌ای که در سراسر قلاویزان در عقبه دشمن قرار دارد اقدام به پیشروی به سمن ارتفاع 223 و تصرف آن کنند.
اما از آنجا که لشکر 27 نیز به زمین منطقه آشنایی نداشت مقرر شد نور علی شوشتری جانشین فرمانده قرارگاه نجف، آنها را در مورد زمین مذکور توجیه کند که این کار به دلیل آتش شدید دشمن میسر نشد و در نتیجه اجرای عملیات به روز بعد موکول شد.»
انتهای پیام/ 161
