به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از بوشهر، در طول ادوار مختلف تاریخ کشور ایران شاهد جنایت های فراموش نشدنی در حق ملت ایران وحتی جهان بوده است، خباثت هایی که به مروز زمان امروز دامن کشورایالات متحده آمریکا را نیز گرفته است.
اما شاید تلخ ترین جنایتی که هرساله در اذهان ملت ایران مرور می شود، هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری ایرانی ایرباس 655 به وسيله ناو جنگی وینسنس آمریکا و به وسیله موشک های پیشرفته است.
یکشنبه دوازدهم تیر ماه ۱۳۹۷ مصادف با سوم جولای ۱۹۸۸، جهان شاهد جنایتی باور نکردنی از سوی آمریکا بود که بسیار سنگدلانه و وحشیانه و ناباورانه بود، قربانیان این جنایت دارای تابعیت هفت کشور مختلف بودند، افرادی از اتباع کشورهای ایران، امارات، هند، پاکستان، یوگسلاوی، فرانسه و ایتالیا در ایرباس ۹۵۰ حضور داشتند.
تعداد ۲۵۳ تن ایرانی که از این عده، تعداد ۲۳۷ را مسافرین و ۱۹ نفر دیگر را خدمه هواپیما تشکیل می دادند که از این تعداد، ۳۷ مسافر غیر ایرانی که شامل ۱۳ نفر اماراتی، ۱۰ نفر هندی، 6 نفر پاکستانی، 6 نفر یوگسلاو، یک نفر فرانسوی و یک نفر ایتالیایی، در این فاجعه جان خود را از دست دادند. وابسته نظامی وقت پاکستان در تهران نیز در میان جان باختگان بود و در مجموع تعداد 16 کودک معصوم در این پرواز حضور داشتند.
جنگ ایران و عراق، حضور ده ها ناو جنگی آمریکایی در خلیج فارس و دریای عمان که در حمایت از عراقی ها و کویتی ها در این آبها وارد شده بودند بر شدت وخامت اوضاع افزودند همچنین درگیری های نابرابر قایق های توپدار سپاه با بالگردهای آمریکایی و نیز ناوچه اسکورت وینسنس، از جمله مواردی بود که شرایط منطقه را از حالت عادی خارج نموده بود.
پیش از آن، آمریکا در خلیج فارس عملا با ایران وارد جنگ شده بود و حمله به کشتی ایران اجرحمله به سکوهای نفتی «رسالت» و «رشادت» (۱۹ اکتبر ۱۹۸۷)، سکوهای نفتی «نصر»، «سلمان» و «مبارک» (۱۸ آوریل ۱۹۸۸) درگیری با قایق های توپ دار ایرانی از مصادیق بارز جنگ عملی آمریکا با ایران در خلیج فارس بود.
در همان ایام، حوادثی همچون سقوط بالگرد آمریکایی در فاصله زمانی یک هفته قبل حمله به ناو «استارک»۱۸ از سوی هواپیمای عراقی ترس شدیدی بر آمریکایی ها مستولی کرده بود.
آنها هزاران کیلومتر دورتر از کشور خود و در آبهای سرزمینی کشورهای در حال جنگ هشت ساله، خود را همچون طعمه ای برای طرفین جنگ می دانستند و این فرایند، با برنامه ریزی و اهداف بیان شده سیاستمداران آمریکایی تناقض داشت؛ زیرا سیاستمداران آمریکایی، سربازان خود را جهت حفظ منافع آمریکا به خلیج فارس و دریای عمان فرستاده بودند ولی نظامیان آمریکایی به فکر جان خود و نه تأمین منافع کشور خود بودند.
لذا متأثر از شرایط آن زمان، تصمیمات غیرعقلانی و شتاب زده ای می گرفتند، از جمله این تصمیمات غیر منطقی و شتاب زده که توسط فرمانده «راجرز» فرمانده ناو وینسنس اعمال شده بود، تنظیم تمام کانال های ارتباطی ناو بر روی فرکانس های نظامی از جمله فرکانس ۲۶۳ مگاهرترز بود در حالی که ارتباط با هواپیمای مسافربری ایرانی از روی یک فرکانس غیر نظامی ممکن بود.
با در نظر گرفتن وقایع رخ داده در ایام منتهی به ۱۲ تیرماه ۱۳۹۷ و مداخله مستقیم آمریکا در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و رودرویی مستقیم با ایران و بررسی ادعاهای آمریکا در خصوص واقعه حمله به هواپیمای مسافربری ایرانی، حضور ناو وینسنس در آبهای سرزمینی ایران که بدون اجازه از سوی ایران بوده است .
در نظر قرار دادن نحوه عملکرد مجموعه پدافند هوایی ناو وینسنس در برابر ایرباس ایرانی، تجهیزات فنی ناو وینسنس، اعتراف به اشتباه عملکرد ناو وینسنس از سوی مقامات آمریکائی، سابقه درگیری های آمریکا علیه ایران به ویژه در ماه های آخر جنگ و اقدام امریکا در پرداخت غرامت به خانواده قربانیان، می توان به این نتیجه قطعی رسید که حمله به هواپیمای ایرانی یک برنامه از پیش طرح ریزی شده بود و به هیچ وجه ادعای بعدی امریکائیان مبنی بر اشتباه در تشخیص نوع هواپیما، صحت ندارد.
فرمانده راجرز و کارکنان موثر ناو وینسنس از همان ابتدا هم می دانستند که هواپیمای ایرانی یک هواپیمای مسافربری است.
با جمع بندی شواهد و مدارک موجود مشخص شده است که حمله به هواپیمای ایرانی با اطلاع از ماهیت هواپیما رخ داده است لذا این عمل جنایت جنگی و یکی از هزاران شیوه های اثبات نقض حقوق بشری آکریکای جنایتکار محسوب می‌شود.
انتهای پیام/
