اگر شمر و عمرسعد توبه کردند، سران فتنه هم توفیق توبه پیدا می‌کنند

به گزارش گروه اخبار داخلی دفاع پرس، محمدحسین رجبی دوانی در نشست آموزشی تشکیلاتی جهاد اکبر که از سوی اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل در مشهد مقدس در حال برگزاری است، با اشاره به برخی اظهارات مسئولان دولتی گفت: در یک سال و چند ماه اخیر برخی مسئولین در ارتباط با توجیه سیاست های خود، از زبان اهل بیت(ع) مایه گذاشتند، من بر خودم دیدم حقیقت را بازگو کنم؛ البته ما دعا می کنیم هر دولتی که روی کار است موفق باشد و بتواند به نظام مقدس، ولایت و مردم خدمت گذاری کند.

وی با اشاره به مدت زمان حکومت کوتاه امام علی(ع) و امام حسن(ع) گفت: حکومت ولایت در عصر ما لطف الهی است که نصیب ما شده است و ما به این جهت مدیون امام خمینی(ره) و مردم هستیم.

رجبی دوانی با بیان اینکه نقدی که می خواهم درباره این اظهارات انجام بدهم، به سبب این است که برداشت های غلط از سیره پاک اهل بیت صورت می گیرد، گفت: یک مسئله ای که صورت گرفته بحث مذاکره با دشمن است و من می خواهم با بیان تاریخ در این باره با شما به تفاهم و تعامل برسم.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه معنای دشمن در قرآن بدخواه و بدسرشت ذکر شده گفت: حال با این معنا ما در مقابل دشمن چه مواضعی باید داشته باشیم؟

رجبی دوانی ادامه داد: مطابق اسلام، اگر با دشمن مواجه شدید و شما از لحاظ نیرو برتری دارید باید بجنگید اما اگر از نظر اقتدار برابری می کنید در این موقعیت سیاست بازدارندگی است. در قرآن آمده است قدرت خود را بالا ببرید به صورتی نیرومند شوید که دشمن خود را بترسانید اما به قدرتی نایل شوید که دشمن نتواند شما را تهدید کند.

وی تاکید کرد: امام در عرصه تلاش در این زمینه فرموده اند که تا زمانی که ما به نصابی از اقتدار سیاسی، علمی، اقتصادی و... نرسیم، این تهدیدات ادامه دارد.

رجبی دوانی با اشاره به اینکه حالت سوم مواجهه با دشمن این است که دشمن از هر جهت برتری دارد و ما را تهدید می کند، گفت: در این حالت سیاست ما باید نرمش قهرمانانه باشد که در سیره پاک رسول خدا به عنوان برترین الگو بیان می شود. به عنوان مثال زمانی که در مکه، قدرت در دست قریش است پیامبر امکان دفاع از یاران خود را ندارد؛ چون هم از نظر تعداد، اقلیت محض بودند و هم از لحاظ امکانات بالاتر بودند. در این شرایط هم سیاست پیامبر نرمش قهرمانانه است.

وی با اشاره به سخن مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه دشمنان الان هم هر ترفندی را به کار گرفته است و اگر نشده معنایش این است که نتوانسته است، ادامه داد: تمام آمریکا و اروپا در تیررس ما است و بر خلاف حرف برخی سیاسیون که می گویند، در ده دقیقه آمریکا می تواند تمام تجهیزات ما را از بین ببرد، اصلا این طور نیست.

رجبی دوانی گفت: پیامبر چندین بار با توطئه های مشرکین مواجه شدند، توطئه هایی که مانند 36 سال کنونی ما بود و ایشان توانست با این توطئه ها مقابله کند.

وی با اشاره به تاریخ صدر اسلام اظهار داشت: قریش به پیامبر گفت برای برطرف کردن تنش، ما برای مدتی بت ها را کنار می گذاریم و تو هم بت های ما را بپرست. پیش از جواب پیامبر، جبرئیل آیه ای نازل کرد و آن سوره کافرون بود که بگو ای کافران من چیزی را که شما می پرستید نمی پرستم و شما نیز چیزی را که من می پرستم نمی پرستید و من پرستنده چیزی که شما می پرستید نیستم و شما پرستنده چیزی که من می پرستم نیستید. شما را دین خود و مرا دین خود.

رجبی دوانی افزود: بنابریان اگر دشمن هم پیشنهاد مذاکره می دهد، جبرئیل نازل می شود و تذکر می دهد که اینها دشمن هستند.

رجبی دوانی در ادامه اشارات تاریخی خود از نرمش قهرمانامه رسول گرامی اسلام، به صلح حدیبیه اشاره کرد و گفت: مورد دوم در قضیه صلح حدیبیه است. دشمن در برابر رسول خدا هنگامی که ایشان در مدینه هستند، در 3 جنگ بدر و احد و خندق نتیجه نگرفته است و شکست خورده و به اهداف خود نرسیده است چون هدف نهایی محو اسلام بود، در خندق هم ناکام شد و تازه در خندق یکی از جریاناتش قریش است. مشرکان دیگر از گروه و اقوام مختلف برای نابودی اسلام با هم یک پارچه شدند که به نتیجه نرسیدند. پس از این ماجرا و در سال ششم پیامبر قصد زیارت خانه خدا کرد در حالی که مکه در دست مشرکان بود.

دوانی با اشاره شرایط صلح حدیبیه گفت: در این ایام، چون ماه حرام است، جنگ کردن هم حرام است و اسلام آن را حفظ کرد. مشرکان چون حرمت ماه را نگه می داشتند، پیامبر فرمودند که به قصد زیارت می روم. بنا به سنت اعراب در این ماه اگر بدترین دشمنان هم مقابل هم بروند حق جنگیدن ندارند. پیامبر همچنین از یاران خود خواست که برای آنکه دشمن تحریک نشود، سلاح تهاجمی هم همراه خود نبرند و از سلاح دفاعی استفاده کنند. همچنین شتران زیادی را برای قربانی کردن به همراه خود بردند.

وی یادآور شد: اما در حدیبیه دشمن سد راه شد و نگذاشتند که پیامبر و یارانشان وارد مکه شوند. پیغمبر خواست یکی را داخل مکه بفرستد تا پیام پیامبر را به سپاه دشمن برساند که او قصد جنگیدن ندارد. عثمان به نمایندگی از پیامبر به سمت سپاه دشمن رفت، اما بازنگشت و شایعه شد که عثمان را کشتند و قریش آماده جنگ است. حضرت با تجهیزاتی آمده بود که امکانات جنگیدن نداشت. پس مردم را در حدیبیه جمع کرد و قضیه کشته شدن عثمان را مطرح کرد و از آن ها خواست که در صورت شروع جنگ فرار نکنند، یعنی با وجودی که امکانات نابرابر بود، اما نباید با فرار یاران پیامبر آبروی اسلام برود، پس باید ایستادگی کرد. بیعت رضوان برای پایداری در جنگ احتمالی بود. همین که خود را آماده می کردند خبر رسید که نماینده زنده است و با نماینده قریش مذاکره می کند.

رجبی دوانی ادامه داد: طرف مقابل مذاکره پذیرفت که پیامبر دنبال جنگ نیست اما گفتند نمیگذاریم شما وارد مکه شوید و تعهد کردند که از سال آینده می توانید در مراسم حج شرکت کنید. مذاکره به موضوعاتی فراتر از زیارت امسال و سال آینده کشیده شد و قطعنامه صلح حدیبیه منعقد شد و تا 10 سال بین اسلام و قریش آتش بس برقرار شد. دوم این که پیامبر پذیرفت آن سال زیارت خانه خدا را نکند، اما از سال بعد سه روز مکه در اختیار او قرار خواهد گرفت. سوم اگر کسی از قریش مسلمان شد و به سمت مدینه رفت، پیامبر باید او را پس دهد اما بر عکسش خیر. چهارم این که راه های تجاری باز شود. چون راه تجارت از مدینه میگذشت و بعد از بدر قریش ضربه اقتصادی خورده بود. حضرت تعهد باز شدن راه را می دهد و دو طرف در امنیت به سر خواهند برد. پنجم این که هر طرف با هر قبلیه هم پیمان شوند، حمله به آن قبیله هم پیمان شده به منزله حمله به طرف مورد معاهده است.

رجبی توضیح داد: پیامبر آمده بود تا مشرکین را از بین ببرد، اما چون در این میان قدرت در دست دشمن بود در این میان به طور مقطعی عهد می بندد. در این میان به ظاهر امتیازاتی که او به دشمن می دهد بیشتر است و خلیفه دوم نیز در واکنش به رای پیامبر گفت که "چرا با آن تبصره که هرکه مسلمان شود نتواند وارد محدوده مسلمانان شود ولی برعکسش نه" موافقت شد؟

رجبی دوانی گفت: ظاهر قضیه به ضرر اسلام بود، اما اگر دقیق تر بررسی کنیم متوجه می شویم که قریش تا پیش از این تمام هم و غمش نابودی اسلام بود اما الان داشت قرارداد می بست و این پیروزی بزرگ اسلام است و در واقع شرک پذیرفته که اسلام غیر قابل انکار است و باید تعامل کرد که به چشم خیلی ها نیامد.

رجبی دوانی ادامه داد: پسر سهیل بن عمد مسلمان شده بود و با پوزخند به پدر می خواست که به جمع یاران پیامبر بپیوندد، اما طبق این قرار داد پیامبر باید او را تحویل می داد در حالی که پسر تازه مسلمان شده با گریه و زاری گفت که من را تحویل به مشرکین ندهید اما پیامبر او را تحویل داد و فرمود که اگر کسی ایمان واقعی داشته باشد و ما او را تحویل دهیم، خدا قول داده یاور او باشد.

این استاد دانشگاه اظهار داشت: ابوبصیر مسلمان شد و به سمت مدینه فرار کرد. تا قریش این جریان را فهمید از پیامبر خواست که او را تحویل دهند و هیئتی را فرستاد تا او را برگردانند. در این میان یکی از قلدران او را فراری داد و او فرار کرد. در این میان قریش شکایت کرد و پیامبر در جوابش گفت که شما عرضه نداشتید که نگهش دارید و او فرار کرد و این به من مربوط نمی شود. در این میان عده ای نیز به کاروان قریش حمله کردند که پیامبر فرمود آنان خودسرانه به این عمل مرتکب شدند. در این میان قریش عصبانی شد و هییتی را فرستاد و گفت که این ماده از تعهد نامه حذف شود و این چنین شد که ابوبصیر به مدینه آمد.

وی با بیان اینکه آیه انا فتحنا لک فتح مبینا برای صلح حدیبیه نازل شده است گفت: خدا این صلح را فتح المبین خوانده است. قرار بود 10 سال آتش بس باشد، دو سال هم نکشید و مکه آزاد شد، یک سری مسلمان شدند و یک سری اعدام شدند و تمام شد.

وی افزود: نرمشی که آقا مطرح کرد انعطاف پذیری در برابر حریف بود. هم امتیاز بدهید و هم امتیاز بگیرید که پیروز شوید.

دوانی با بیان اینکه با دشمن برد - برد معنی نداردگفت: این عرصه مثل کشتی است نه فوتبال. یکی برنده و یکی بازنده.

وی توضیح داد: باید دید که با چه کسی مواجهیم. اگر حریف قدر است فریبش بدهید و از غفلتش استفاده کنید. یک امتیاز به او بده و دو تا امتیاز بگیر. نرمش قهرمانانه یعنی نرمش نشان دهید و امتیاز بگیرید. نهایتا شما باید برنده باشید.

وی با بیان اینکه دولت را که دنبال برد - برد است سرزنش نمی کنم، ادامه داد: آنان در ظاهر بگویند، اما دنبال برد دشمن نباشند. دولت باید دشمن را فریب دهد. می تواند برآیند این قضیه امتیاز باشد.

وی با بیان اینکه صلح امام حسن(ع) قابل قیاس با امروز نیست، گفت: امام قصد صلح با معاویه نداشت. ما حق نداریم برای توجیه سیاست اهل بیت را خرج کنیم. هدف امام مبارزه با دشمن بود ولی وقتی اطرافیانش خیانت می کنند امام نمی تواند اهدافش را پیش ببرد. از خود لشکر امام کسانی بودند که به امام حمله کردند، سخنرانی اش را قطع کردند. گفتند مانند پدرش کافر شده، یکی با شمشیر ضربه ای به امام زد و با همان جراحت امام می آِید خطاب به مردم اتمام حجت کند. امام می گوید : مردم من می توانم خودم را نجات دهم.

رجبی دوانی اظهار داشت: حالا معاویه مانند آمریکا صلح طلب شده! معاویه به امام پیشنهاد می کند که کنار بکشد. امام بایستد یا به دست معاویه کشته می شود یا به دست لشکر. معاویه می خواست کاری که پدرش با جاهلیت مردم نتوانست انجام دهد خود انجام دهد و معاویه را در رسیدن به اهدافش ناکام گذاشت. امام گفت من می دانم اگر پیشنهاد صلح را بپذیرید تحقیرتان می کنند و اگر رضای خدا و مرگ با عزت را میطلبید بجنگید.

وی با بیان اینکه با این شرایط آیا اکنون ما در موقعیت امام حسن هستیم؟ ادامه داد: من  غبطه می خورم به حال شما جوانان. من به فرموده حضرت آقا ایمان آوردم که اگر خطری نظام را تهدید کند، جوانان این نسل بهتر از جوانان نسل پیش از انقلاب دفاع خواهند کرد. قبلا با خودم می گفتم که این جوانانی که تحت تاثیر ماهواره اند بهتر از آن دوره اند؟ اما بعدها دیدم که جوانانی مثل شما چنان عاشق ولایت هستید که من به شما غبطه می خورم.

رجبی دوانی اظهار داشت: مقام معظم رهبری اگرچه به ظاهر با مردم حشر و نشر نزدیکی ندارد، اما با دل های مردم آشناست. آن جانباز قطع نخایی را دیدید که چطور عاشقانه می خواست خود را در راه ولایت فدا کند.با این واقعیت ها آیا دوره امام حسن شباهتی به دوران الان دارد؟ دورانی که حتی همسر او هم از او رویگردان است! کجا این مردم آن مردم هستند؟

وی با بیان اینکه متاسفانه برخی برای نجات سران خائن فتنه می آیند در مجمع عمومی با حضور رهبر معظم مطرح می کنند که پیغمبر وحشی را هم بخشید، ادامه داد: اگر اعتقاد به ولایت داشته باشید باید تابع ولایت باشید که او بهتر از هرکه دیگر می داند که چه چیزی تدبیر است.

دوانی ادامه داد: وحشی برده ای بود که از خود اختیاری نداشت و اگر جرمی کرد مجازات برای ارباب است و ثانیا آمده است خدمت پیغمبر و توبه کرده، ولو پیغمبر نادیده می گیرد. چون توبه کرده و مسلمان شده است. البته پیغمبر گفت که حق ورود به مدینه را نداری چون نمی خواهم تو را ببینم.

رجبی دوانی با اشاره به اینکه البته خائن عصر ما هیچ شباهتی با فرد توبه کرده ندارد، چون همچنان طلبکار است، اظهار داشت: اگر شما انتظار دارید شمر و عمربن سعد توبه کنند، سران فتنه هم توبه می کنند. و هرکه در برابر ولایت ایستادگی کند اصلا اهل توبه نیست و افتخار به کشتن رسول خدا دارند.

وی ادامه داد: امام حسین توبه حر را پذیرفت. حر راه را برای امام حسین بسته و اوست که امام را در کربلا مجبور به فرود می کند، اما رگه ای از جوانمردی داشت و وقتی سخنان امام را شنید ایمان آورد. حر به مظلومیت امام پی برد و نتوانست نامردی سران شرک را تحمل کند و توبه کرد. در های توبه به روی همگان باز است. پس از توبه به مبارزه با سران شرک شتافت و شهید شد. حالا سران فتنه را با حر مقایسه می کنید؟ فردی را که به رهبر نامه نوشت و او را مسئول فتنه دانست، با حر مقایسه می کنید؟

رجبی دوانی ادامه داد: انتخابات یک امتحان بود.خیانتی که به نظام و ولایت کردند، جبران ناپذیر است. اینان آمریکا را امیدوار کردند. آنانی که منافقان و سلطنت طلبان از آن ها حمایت کردند، به هیچ وجه این تشبیهات قابل پذیرش نیست.

رجبی دوانی اظهار داشت: رییس جمهور آمده است و مطرح می کند که امام حسین دنبال مذاکره بود. این زمانی است که برای طرف شان قائل باشد. اگر با عمر سعد صحبت می کند نه که بخواهد به تفاهم برسد، بلکه امام از او خواست لشکر را رها کند و به او بپیوندد تا به یزید برسد، نه اینکه بازی برد - برد داشته باشد. ابدا قابل قیاس نیست. ما حق نداریم چیزی که در سیره معصومان نبوده بیان کنیم. اگر کسی دروغی به پیامبران ببندد روزه را هم باطل می کند پس حق این کار را نداریم.

انتهای پیام/