به گزارش خبرنگار دفاعپرس از آذربایجانشرقی، شهید «محمدعلی نوری آبریز» پس از حمله نیروهای رژیم بعثی عراق به خاک کشورمان به جبهههای حق علیه باطل اعزام شد و پس از حضور در چند عملیات در نهایت در تاریخ 4 دیماه 1365 در پایگاه شهید «کسایی» گیلانغرب به درجه رغیع شهادت نائل آمد.
وصیتنامه شهید «محمدعلی نوری آبریز»:
خدایا تو چگونه زیستن و چگونه مردن را به ما بیاموز. با سلام و درود بر رهبر کبیر. انقلاب، امامخمینی، قلب تپنده امت که به اسلام زندگی دوباره بخشید و سلام بر رزمندگان دلیر و جان بر کف که عاشقانه در صحنه حق علیه باطل تا رفع فتنه از عالم میجنگند و درود به روان پاک شهیدان که تا آخرین قطره خونشان امام را تنها نگذاشتند و در برابر دشمن متجاوز که میآید تا تاریخ اسلام را از ریشه براندازد و ملت از بند رسته را دوباره به دست استعمارگران بسپارد جوانمردانه تا پای ایثار مقاومت کرده و شهید گشتند.
بنده محمد علی نوری وصیتنامه خودم را در چند سطر زیر مینویسم:
اول این که علت آمدن من به جبهه از روی ایمان و اعتقادی راسخ به اسلام و ایمان استوار به امام و خط رهبری و دنبالهروی خط امام امت بود. امام امت از الطاف خداوند است بر ملت ما و من همواره میخواهم که مطیع امر امام باشم. امام بر ملت شرف بخشید. من با میل خود به جبهه آمدهام تا امام تنها نباشد، تا آتش انقلاب همواره پرشعله بماند و اعتقاد دارم که باید جنگ تا رفع فتنه از عالم ادامه یابد.
اکنون هنگام جهاد است و نباید پنداشت که نتوانستن انسان را از جهاد معاف میکند. کسانی که امام و یاوران او را تنها گذاشتهاند و در گوشهای به عبادت خزیدهاند، همه آنها پلیدان پست تاریخاند، زیرا آنها در حادثه کربلا امامحسین(ع) را تنها گذاشتند و همچنان به طواف کعبه ادامه دادند، آنها برابرند با کسانی که بر گرد کاخ سبز معاویه میگشتند، چون کسانی که در صحنه حق و باطل نیستند چه به نماز ایستاده باشند و چه به شراب نشسته باشند هر دو یکی هستند.
محمدعلی نوری
انتهای پیام/