شهید «حسین منتظری»:

برای شهید عزاداری و گریه کردن معنی ندارد

شهید «حسین منتظری» در فرازی از وصیت‌نامه خود آورده است: شهیدان راه خدا را مرده نپندارید زیرا همیشه زنده و شاهد و آگاه هستند و برای شهید هم عزاداری و گریه کردن معنی ندارد و می خواهم که در هنگام تشییع جنازه و دفن من همه شادی کنان باشید.
کد خبر: ۴۱۲۶۰۷
تاریخ انتشار: ۰۴ شهريور ۱۳۹۹ - ۲۰:۰۱ - 25August 2020

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، شهید «حسین منتظری» فرزند علیرضا و ربابه دهقانی در تاریخ 1343/3/1 در روستای سانیچ از توابع بخش پیشكوه شهرستان تفت متولد شد.

تحصیل علم را تا سال پنجم ابتدایی در زادگاهش ادامه داد. چند سال پس از ترک تحصیل، وارد كارخانه‌ی یزدباف شد و مدت شش سال به كار ادامه داد. حسین كه نخستین فرزند خانواده بود، از طریق بسیج كارخانه به فراگیری آموزش‌های نظامی پرداخت و به‌عنوان تک‌تیرانداز به جبهه‌ی نبرد شتافت.

او برای پركردن سنگر دائی‌اش «عباس دهقانی» كه مفقودالاثر بود به میدان جهاد رفت تا اسلحه‌ی او بر زمین نماند. شهید منتظری در تاریخ 1361/11/21 در عملیات والفجر مقدماتی در منطقه فكه مفقودالاثر شد و پس از 17 سال پیكر پاكش به آغوش خانواده مراجعت و در كنار همرزمانش به خاک سپرده شد. 

در ادامه وصیت‌نامه شهید را از نظر می‌گذرانیم:

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و به نام هستی دهنده هستی‌ها و با درود به رهبر انقلاب اسلامی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت الله العظمی امام خمینی و با سلام بر شهیدان اسلام از هابیل تا حسین (ع) و از حسین (ع) تا شهدای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی رژیم عراق به جمهوری اسلامی ایران و با آرزوی پیروزی نهائی رزمندگان اسلام بر سپاه کفر جهانی.

اینجانب حسین منتظری فرزند علیرضا دارای شناسنامه شماره 1632 متولد 1343 صادره از یزد وصیت‌نامه خود را آغاز می‌کنم و از خداوند خواهان بقای طول عمر امام عزیز هستم.

و ای پدر و مادرم خدمت شما سلام عرض می‌کنم و امیدوارم که این زحمت‌های شبانه‌روزی خود را بر من حلال کنید و چون فرزند شایسته‌ای برای شما نبودم می‌بخشید و امیدوارم که خداوند هم ما را ببخشد و از همه شما خواهانم که از اقوام و خویشان برایم طلب مغفرت کنید و هر گونه بدی و زشتی که شما مردم شهید پرور از من دیده‌اید به جوانی علی اکبر سید الشهدا (ع) از من بگذرید و مرا حلال کنید.

و از پدر و مادر و خواهران و برادرانم می‌خواهم که بعد از شهادت من لحظه‌ای غم به خود راه ندهند و گریه نکنند و از تشکیل مجالس عزداری خودداری کنند و اگر خواستند مجلسی هم بگیرند به یاد مظلومی سرور شهیدان حسین بن علی (ع) باشد و تو ای مادرم فقط اگر خواستی گریه کنی با لیلا هم ناله بشو و به نوجوانی علی اکبر سید الشهدا (ع) گریه کن.

شهیدان راه خدا را مرده نپندارید زیرا همیشه زنده و شاهد و آگاه هستند و برای شهید هم عزاداری و گریه کردن معنی ندارد و می‌خواهم که در هنگام تشییع جنازه و دفن من همه شادی کنان باشید و شیرینی بدهید که این یک مشت محکمی است بر دهان آمریکا و دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی ایران و از شما مردم خصوصاً پدر و مادرم می‌خواهم که امام را فراموش نکنید و دعای آن زعیم عالی قدر را همیشه به یاد داشته باشید و از خداوند خواهان طول عمر این حسین زمان باشید.

انشاء الله که خداوند این انقلاب اسلامی را به امام خمینی به انقلاب حضرت مهدی (عج) متصل کند. و اینک به عنوان وصیت چند کلمه با شما سفارشی دارم که امیدوارم انجام دهید برای اینک من از شک بیرون بیایم و در روز قیامت از درگاه خداوند شرمنده نباشم از موجودی بنده مدت یکسال نماز قضا برایم بخوانید و روزه دوسال هم برایم بگیرید.

حدود 600 تومان طلب بمانعلی عمو اکبر دارم بگیرید و مبلغ 8000 هزار تومان هم بابت نام نویسی موتور در بانک صادرات پرداخت کرده‌ام و قبض رسید آن نزد اخوی حسن است که مبلغ 5500 تومان از آن پول مال خودش است و آن 2500 تومان بقیه را هم به او می‌بخشم و اثاث خانه را هم که با حسن شریک هستیم سهم من را بدهید به اخوی حسن و مبلغ 9000 تومان و خورده‌ای که درست یادم نیست در بانک صادرات شعبه بلوار امامزاده جعفر را نصف آن را به دو برادر کوچکی می‌بخشم و نصف آن را برای دو خواهرم باشد و مبلغ 11000 تومان بانک ملی شعبه چهار راه فرهنگیان را هم بگیرید برای خرج بنده و دیگر هرکسی ادعای طلبی کرد از من به او بدهید.

حتماً در مجلس ختم هم بگوئید که هرکسی طلب دارد بگیرد. وعده ما با شما در روز موعود انشاء الله تعالی. 

والسلام علیکم و رحمة الله وبرکاته

حسین منتظری

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار