به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، باز هم اول مهر دیگری از راه رسید و سال جدید تحصیلی آغاز شد. هر چند امسال به خاطر شیوع گسترده‌ی ویروس کرونا سال تحصیلی جدید از اواسط شهریور کلیدخورد اما بوی ماه مهربانی از اول مهر می آید. بوی کتاب‌های درسی تازه منتشر شده. بوی کاغذ و مداد و لوام التحریر نو. بوی فصلی که غریبانه آشناست. بوی هوای سرد و آفتاب گرم پاییزی به مشام می رسد. دیگر صدای خاطره ها به وضوح به گوش می رسند. صدای بازی های راه مدرسه، زنگ های تفریح، تراشیده شدن مدادها برای آنکه آماده ی نوشتن شوند...
اولین روز ماه مهر حال دیگری دارد. اولین روزی که خواندن و نوشتن را آموختیم همواره حسی نوستالژیک دارد. خاطره ی اولین روز دوستی‌هایی که بعضا تا تمام عمر پا بر جا ماندند. هوای شهر، هوای نوروزی از جنس پاییز است. هوای معلم و درس و تخته‌ی سیاه که دیگر در این روزگار رو سفید شده است. روزگاری حتی در مدارس شهرهای بزرگ با گچ های رنگی روی تخته ی سیاه می نوشتند: به بوستان علم و ادب خوش آمدید. امروز دیگر (حداقل در شهرهای بزرگ) ماژیک و وایت بورد جای گرد و خاک گچ را گرفته اند. چه بسا معلمانی که به خاطر گرد و غبار ناشی از گچ به بیماری آسم دچار شدند و نشان دادند، معلمی یعنی از جان گذشتن. معلمی یعنی رسالتی بزرگ. رسالتی مشابه با رسالت رسولان اللهی. آری، معلمی شغل انبیاست. آموختن و آموزش هر دو عبادت هستند که قرآن مجید به قلم که ابزار نگارش است سوگند یاد کرده و می فرماید: «ن و القلم و ما یسطرون».
«اول مهر» روز سلاح قلم به دست گرفتن و آموزش دادن و آموختن است که تعلیم و تعلم در شرایط کنونی که دشمنان این مرز و بوم برایمان دندان تیز کرده اند، خود نوعی جهاد و پیکار به شمار می رود.
امسال با توجه به شیوع گسترده ی ویروس کرونا احتمالا در بسیاری از مناطق تحصیل و تدریس به صورت مجازی برگزار خواهد شد. این شیوه می تواند در آن واحد دو سنگر را حفظ کند.
نخست سنگر آموزش را که به هر شکل نباید متوقف شود. علم آموزی مهم ترین رسالت هر انسانی است. در دوران هشت ساله ی دفاع مقدس علی رغم این که دشمنان این آب و خاک از زمین و هوا کشورمان را مورد تجاوز قرار داده بودند، اما حتی در مناطق جنگی نیز آموزش و پرورش به رسالت خود ادامه می داد. حتی پس از جنگ در مناطق محروم که مدارس مجهزی نداشتند و یا بعضا در شرایطی غیر استاندارد مدارس برپا می شدند، باز هم این قشر فرهنگی جامعه بودند و هستند که به خاطر ماموریتی که بر عهده داشتند، هر نوع خطری را به جان خود خریدند. چه بسیار بخاری های غیر استانداردی که در فصل سرما جان معلم و دانش آموزان را گرفتند و فاجعه خلق کردند.
و دومین سنگری که حفظ می شود سنگر تندرستی و سلامتی است. یقینا با استفاده از فضای مجازی می توان از شیوع لگام گسیخته ی ویروس کرونا به سادگی جلوگیری کرد و در سنگر تندرستی و سلامت باقی ماند. در ضمن از شبکه های سیمای رسانه ی ملی نیز باید تشکر کرد که این چنین همراه با سیستم آموزشی کشور به ویژه در سطح آموزش ابتدایی و متوسطه یار و همراه معلمین و دانش آموزان بوده و هستند.
انتهای پیام/ 121
