به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، شهید «هدایت الله امامی میبدی» ۲۰ خرداد ۱۳۴۱ در شهرستان میبد یزد به دنیا آمد و تا ابتدایی تحصیل کرد. با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان بسیجی و آرپی جی زن راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد. سرانجام ۴ اسفند ۱۳۶۲ در جفیر اهواز بر اثر اصابت ترکش به بدن به شهادت رسید.
در ادامه وصیت‌نامه این شهید بزرگوار را از نظر می‌گذرانیم:
پدر مادر عزیزم با اجازه شما‌ها به مدرسه خودسازی (جبهه) رفتم مبادا که به هنگام نبودن من در خانه ایجاد ناراحتی کنید، صبور باشید تمام رزمندگان را دعا کنید، نمازهایتان را بخوانید امام را دعا کنید. یار و یاور اسلام باشید. مبادا بخاطر از دست دادن من منتی بر کسی بگذارید و از انقلاب انتظاری نداشته باشید.
با هم خوب باشید و وحدت داشته باشید
این شعار هر رزمنده راه حق است که می‌خواهد آنقدر برود تا به وجود «خدا» پی ببرد و این تکاپو و حرکت به طرف معبود و مقصود است که اگر برای لحظه‌ای خداوند انسان را به خودش بگذارد، امکان لغزش انسان وجود دارد.
من به آن اندازه سواد ندارم که بتوانم به درک گفته‌های بزرگان و فلاسفه اسلامی موفق شوم، ولی در روایت شنیده‌ام چنانکه بنده خداوند یک قدم بطرف معبود و خدایش بردارد خداوند قدم‌ها بطرف او بر می‌دارد و من که در تمام عمرم انسانی گنه‌کار بوده‌ام اکنون احساس می‌کنم که خدایم را یافته و بسوی او حرکت می‌کنم و از او می‌خواهم برای لحظه‌ای نیز مرا به خود وا نگذارد که همان لحظه امکان دارد لغزش از من سر بزند آمین.
وقتی که مرا از تابوتم بر می‌دارید و درخاک می‌گذارید و برای شهادتم به همدیگر تبریک می‌گوید، به جای شعار سنگ قبرم روی آن بنویسید یکی از رهروان راه حسین (ع) که در صحرای کربلا خوزستان ایران.
دیگر در اینجا وصیتم به اتمام رسید هرچه شما کردید با هم خوب و وحدت داشته باشید.
پسر ناقابل خودتان هدایت امامی
انتهای پیام/
