گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ مرضیه کیان؛ برای زنده ماندن، شاید یک هفته نان خشک در آب می‌زدند تا زنده بمانند. خاکی بودن و سادگی‌شان از همان سال ۱۳۵۸ که «نیروی مقاومت بسیج» به فرمان حضرت امام خمینی (ره) تشکیل شد و در دی ماه ۱۳۵۹ به طور قانونی رسمیت یافت، خودنمایی می‌کرد.
از همان موقع که سازمان بسیج به عنوان یکی از سازمان‌های نظامی و زیرمجموعه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران و یکی از مهم‌ترین بازو‌های قدرت جمهوری اسلامی ایران شناخته شد، بسیاری از مردم عادی برای حفاظت از خاک وطنشان خودجوش و پرشور به جبهه‌های دفاع مقدس پا گذاشتند؛ نه درخواست مادی داشتند و نه دنیوی.. آن‌ها طرف حسابشان خدا بود و با او معامله کرده بودند.
از میان آمار‌های متعددی که از تعداد شهدای دفاع مقدس اعلام شده، حدود ۸۵ هزار شهید، بسیجی بودند که حدود ۴۳ درصد از رزمنده‌ها را شامل می‌شدند.
بسیجی بودن وظیفه نیست، بلکه یک حس و شعور درونی است؛ نه لباس خاصی دارد و نه پست و سمت ویژه‌ای! بسیاری از بسیجی‌ها وارد عرصه نبرد شدند و به فرموده حضرت امام خامنه‌ای: «استعداد این‌ها بروز کرد و تبدیل شدند به سرداران بزرگی مثل شهید باقری، مثل شهید کاظمی، مثل شهید بروجردی و دیگران و دیگران و دیگران».
بسیاری هم در عرصه علم وارد شدند و شاید اسمشان در لیست بسیج وجود نداشته باشد، اما خود را بسیجی می‌دانند، که خیلی‌هایشان هم در این راه به شهادت رسیده و جاوید شدند، مثل شهدای هسته‌ای، رضایی‌نژاد، احمدی‌روشن، شهریاری، علی‌محمّدی و دیگران.
رهبر معظم انقلاب اسلامی حضور فعال نیروهای بسیجی را در این بیانات به خوبی نشان داده است: «بسیج در باب صدق، امتحان صداقت را داده است؛ در جنگ تحمیلی، در دفاع مقدّس که روزگار سخت کشور بود، بسیج امتحان داد؛ بعد از دوران دفاع مقدّس و قضایای بعد هم تا امروز بسیج همه‌جا امتحان صداقت خودش را داده است.»
نمونه بارز این فرمایش معظم له، آماده بودن همیشگی ساک و کوله‌پشتی نیروهای داوطلب بسیجی است که به محض نیاز، پشت کفششان را بالا بکشند و در عرصه‌های بحرانی حضور پیدا می‌کنند؛ از جنگ تحمیلی گرفته تا زلزله و سیل و کمک‌های مومنانه و جنگ در عرصه کرونا! اصلا انگار آرام و قرار داشتن در مرامشان نیست. نباید شک داشت که اگر حضور بسیج مستضعفین در هشت سال دفاع مقدس نبود، امروز سرنوشت کشور چیز دیگری بود.
انتهای پیام/ 112
