به گزارش گروه بین الملل دفاع پرس، امروز در بهار 2015 نشانههای نتیجه درگیریهای کنونی در منطقه به نفع ائتلاف مقاومت خود را نشان میدهد، این موضوع از تحولات سوریه ، لبنان ، عراق ، یمن و بحرین قابل لمس است.
پیروزی در جبهه مقاومت اسلامی در لبنان، سوریه و بویژه عراق برخی از کشورهای عربی را دچار تردید و در برخی موارد منجر به ترس از مخاطره افتادن نقششان در منطقه کرده است.
همچنین عربستان سعودی به نفع ترکیه، قطر و اخوان المسلمین از مصر فاصله گرفته است و این موضوع منجر به کاهش نقش اردن شده که بر روی ائتلاف ریاض و قاهره حساب کرده بود.
ترس اردن از قربانی شدن در منطقه
اردن از این می ترسد که احتمالا آمریکاییها اردن را به نفع اسرائیل در قضیه فلسطین و در ازای حل پرونده هسته ای ایران، قربانی کند.
از همین منظر، دیپلماسی پراگماتیک و حساس اردن نسبت به تحولات سیاست بین المللی و منطقه ای به سمت تهران روی آورده تا تأیید این کشور در موارد زیر را به دست آورد.
الف: ایجاد دولت فلسطین در اراضی فلسطینی.
ب: حضور اردن به عنوان شریک اساسی در تمامی راهحلهای نهایی از جمله در زمینه قدس و آوارگان و مرزها و آب ها و امنیت
این تلاشها هنگامی دنبال میشود که مسئولان اردنی اطلاعاتی به دست آوردند که نشان میدهد فضا در آمریکا برای ایجاد سازش نهایی منطقه ای براساس تفاهم احتمالی با ایران فراهم شده است. اگر این توافقها محقق شود اردن به دنبال آن است که هویت خود که مخالف تکفیر است را باز پس گیرد و شایستگی باقی ماندن به عنوان یک بازیگر منطقهای و میانجی برای سازش های سنی و شیعه را به دست آورد.
دو راهی پیش روی کشورهای عربی
برخی کشورهای عربی منطقه، سر دوراهی مانده اند؛ ماندن کنار عربستان و «جبهه ضد ایرانی» عربی یا نزدیک شدن به ایران. اردن از جمله این کشور ها است.
پس از آنکه داعش معاذ الکساسبه، خلبان اردنی را زنده زنده در قفسی سوزاند، جو ضد داعشی در سطح عمومی و رسمی این کشور شکل گرفت و حتی ملک عبدالله دوم لباس رزم به تن کرد و خود در صف مقدم ارتش این کشور برای مبارزه با داعش قرار گرفت.
با این حال تاکنون اردن به تنهایی و یا همراه با ائتلاف مبارزه با داعش نتوانسته است به خواسته های خود جامه عمل بپوشاند و انتقامی که مد نظر داشته است را بگیرد.
از این رو اردن هم به این نتیجه رسیده است که قرار گرفتن در کنار جمهوری اسلامی ایران نیز می تواند اهداف مد نظر این کشور در مبارزه با داعش و تروریسم منطقه ای را زود تر عملی کند..
بر این اساس به نظر می رسد که این شرایط اردنی ها را همانند برخی دیگر از کشورهای منطقه به دوراهی ماندن کنار عربستان و «جبهه ضد ایرانی» یا نزدیک شدن به ایران کشانده است.
به این ترتیب در صورتی که اردن تصمیم بگیرد - حتی به طور موقت- راهی که به ایران ختم می شود را انتخاب کند، این شرایط می تواند نقشه های عربستان را برای تشکیل و فعال کردن دوباره ائتلاف ضد ایرانی در منطقه را نقش بر آب کند.
تروریست پروری در اردن
اردن همواره از سوی جامعه جهانی متهم به پدیده تروریسم پروری بوده و از سوی دیگر به همکاری با رژیم صهیونیستی به ویژه در جنگ با اعراب متهم شده است.
از دهه پنجاه تاکنون اعراب نظام اردن را به تعامل با رژیم صهیونیستی متهم میکنند. بعضی معتقدند این موضوع صرفاً یک اتهام سیاسی است حال آنکه برخی دیگر بر این باورند این اتهام برخاسته از واقعیتهای سیاسی و امنیتی است. با این حال اتهامات، نه بر پایه آمارها و اسناد که بر اساس نگاهی مختصر به شرح حال مسئولان پیشین و کنونی اردن استوار است.
در تحولات اخیر غرب آسیا اردن از جمله پایگاه های مهم تربیت تروریسم در منطقه بوده به طوری که اخباری از این رویکرد امان دائما مخابره می شود.
روزنامه آمریکایی ورلد تریبیون در گزارشی به نقل از منابع وابسته به مخالفان سوری از آموزش 10 هزار نفر در اردن توسط سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) پرده برداشت. بنابراین گزارش، واشنگتن آموزشهای نظامی را به این افراد جهت فراهم شدن مقدمات پیوستن آنها به گروههای مسلح در سوریه ارائه می کند.
نتیجه:
سپاه پاسداران ایران الان (این روزها) در فاصله چند کیلومتری مرز سوریه-اردن مستقر شده است. همانطور که ارتش سوریه و حزبالله در حال از بین بردن مزدوران اسرائیل در جولان و غرب درعا هستند، و در حالی که نیروهای محور مقاومت به شرق شهر نزدیک نشدهاند، گروههای مسلح وابسته اردن در آنجا دیده میشوند و این نیروها به جز استثناءهایی محدود به دور از نبرد کنونی در منطقه هستند.
با وجود اینکه نام اردن به عنوان یکی از متحدان مهم کشورهای عربی گره خورده و هماهنگی آن با عربستان و سایر کشورهای عربی برای ایجاد پایگاه هایی برای تروریست در اذهان عمومی جاودان است. نزدیک شدن مقامات اردنی به محور مقاومت به جز تفسیر سیاسی نشان از یاس و ترس محور ضد جبهه ایرانی و مقاومت است به طوری که بسیاری از کشورهای عربی همچون اردن را مردد کرده و شاید در آینده باید منتظر پاپیش گذاشتن سایر کشورهای عربی برای نزدیکی و ارتباط بیشتر با جبهه مقاومت در منطقه باشیم.
انتهای پیام/ح
