گروه استان‌های دفاع‌پرس- عصمت دهقانی؛ آن زمان که واژه شهادت در دفتر هستی معنی شد، مردانی از دیار خوبان با پشت پازدن به تعلقات مادی قدم در وادی جهاد نهادند و خویشتن را آگاهانه در کوی بلا انداختند. به راستی هر شهید کربلایی دارد که خاک آن کربلا تشنه‌ی اوست و زمان انتظار می‌کشد تا او به کربلایش برسد آنگاه خود شهید جاذبه خاک را خواهد شکست و ظلمت را خواهد درید و معبری از نور خواهد گشود که عجیب هوای محرم دارد و روحش را از آن به سفری خواهد برد که برای پیمودن آن هیچ راهی جز شهادت نیست.
گویا مصلحت در این است که هر چند وقت یکبار، عطر و بوی شهادت در خاک ایران اسلامی پیچیده شود. خاک این سرزمین جاذبه نور علی نور را با خود دارد که مردان راه حق از لحظه‌های خونین آن عروج می‌کنند و شهادت چون ستاره ای در آسمان خیال‌شان می‌درخشد و راه را برای قدم‌هایشان روشنتر می‌کند تا صورت به خاک بندگی بسایند.
یک بار دیگر دستان پلید استکبار و توحش از آستین مزدوران خود فروخته بیرون آمد و گلی از گلستان علم و دانش، شهید «محسن فخری زاده» از دانشمندان هسته‌ای ایران اسلامی را پرپر کرد.
چه شب‌ها که «فخری زاده‌ها» شب بیداری کشیدند و نخوابیدند تا ما در سایه غیرتشان راحت بخوابیم و چرخ پیشرفت هسته‌ای هر روز بهتر از دیروز بچرخد؛ چه شب‌های که شهید «احمدی روشن‌ها»، «علی محمدی‌ها»، «شهریاری‌ها»، «رضای‌منش‌ها»، «تهرانی‌مقدم»، «فخری زاده‌ها» و ... نخوابیدند تا دستاوردهای علمی‌شان مرهمی باشد بر زخم دل هزاران هزار بیمار.
و حالا همه با هم یک صدا می‌گوییم «فخر ایران زمین شهادتت مبارک».
ای دلاور، قلم به دست می‌گیرم می‌خواهم برای تو بنویسم اما کلمات در برابر آن همه ایثار و از خود گذشتگی، تقوا، فروتنی و علم آمیخته با ایمانت سر تعظیم فرود می‌آورند و حالا هزاران کلمه را باید قطار کرد تا گوشه‌ای از مردانگی و شجاعتت را به تصویر بکشند. تو که از قبیله عشق و دلدادگی بودی در دوران دفاع مقدس دل در فرمان جهاد بستی و مقاومتِ جانانه را تفسیری عاشقانه کردی. تو که پیروی از ولایت در تار و پود وجودت نفوذ کرد، حدیث دلدادگی و قصه عاشقی‌یت دفتر ماندگاریست که تا هماره تاریخ چراغ راه آیندگانی باشد که جرقه‌های اعتقاد و باورهای خدایی در وجودشان جایی برای رشد و نمو دارد.
خاک این سرزمین به خود می‌بالد که حماسه جاوید تو و همقطارانت را برای همیشه در گوش مردمانش نجوا خواهد کرد تا زندگی از یاد نبرد که وامدار وجود عزیز شماست و ایران به خاطر داشته باشد که عزت و سربلندی امروزش ثمره خون هزاران هزار لاله به خون خفته‌ای است که هر کدام هزار ستاره در دل آسمان وجودشان به یادگار داشتند.
تهدیدهای پی در پی تروریست‌های پست فطرت نیز نتوانست تو را از میدان مجاهدت علمی باز دارد. ضربه کینه قابیلیان، اگر چه همه ما را داغدار کرد، امضای شهادت را بر صفحه‌ی زندگیت نگاشت.
ای شهیدᴉ تو را می‌ستاییم به اندازه تک تک ثانیه‌هایی که برای رشد و بالندگی و پیشرفت هسته‌ای این سرزمین تلاش کردی، وفاداری را باید از شما آموخت که در راه اعتلا و پیشرفت ایران زمین خستگی را خسته کردید و تا آخرین لحظه، درگیر و دار هیاهوی تبلیغاتی دشمن شانه خالی نکردید و از حیات مادی روزانه دل بریدید.
زندگی در تفسیر تو ای بزرگ مرد همان حیات بخشیدن به دیگران بود. عزم راسخت بر هر شک و تردید و تعلقی چیره می گشت و سرانجام راضی به رضای دوست شدی. شهادت زیباترین قله‌ای بود که فتح کردی، تو که نور معرفت از عمق وجودت می‌رویید، از بند منیت و غرور رها شدی، برای اوج گیری در قربانگاهی که اسماعیل نفس قربانی می‌شد بال پرواز گشودی و در شهر دلگشای معنویت توقف کردی.
ای فخر ایران زمین، شهادت گوارای وجودت باد؛ ای دلاور مرد تبار علم و اندیشه که در زیر سایه غیرت شما به راحتی نفس می کشیم، بی‌گمان امروز به مراد دل خویش رسیده‌ای و نه تنها ایران و ایرانی بلکه تمام آزادیخوهان و طالبان حقیقت در دنیا به وجود پر خیر و برکت تو افتخار می‌کنند. ای مجاهد راه حق ای که علم و ایمان را به هم گره زده بودی، امروز تا دروازه‌های بهشت بدرقه شدی ولی دشمن بداند پشت بند تو هزاران بلکه میلیون‌ها «فخری زاده» در سراسر این مرز پرگهر به پا خواسته و انتقام خون با ناحق ریخته تو و تمامی شهدا، به‌ویژه شهدای هسته ای را خواهند گرفت.
انتهای پیام/
