شهید على محمد قیطاسى: خدایا شجاعت انتخاب راه شهادت را به ما عطا کن

شهید على محمد قیطاسى در وصیت‌نامه خود آورده است: خدایا ما از فرزند فاطمه (س) آموختیم که مرگ سیاه سرنوشت شوم مردم زبونى است که به هر تنگى تن مى‌دهند تا زنده بمانند و شجاعت انتخاب شهادت را ندارند و مرگ آنان را انتخاب خواهد کرد؛ پس بارالها شجاعت انتخاب شهادت را به من کرامت نما.
کد خبر: ۴۲۹۶۴۴
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۹ - ۰۹:۴۰ - 03December 2020

شهید على محمد قیطاسى: شجاعت انتخاب راه شهادت را به ما عطا کنبه گزارش گروه سایر رسانه‎های دفاع‌پرس، شهید شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.

می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... «برگ سبزی، تحفه درویش»، «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید».

تبرک لحظاتمان با شهید على محمد قیطاسى:

بسم الله الرحمن الرحیم

سپاس و ستایش خدایى را که ما را به صراط خود هدایت کرد و بر اعمال ما ناظر است. خدایا من چیزى براى گفتن ندارم جز اینکه تو بار گناهانی را که بر دوشم سنگینى مى‌کند و بیش از هر دردى مرا آزار مى‌دهد ببخشى.

بارالها تو خود خوب مى‌دانى که آرزوى من جز شهادت چیز دیگرى نیست ولى سرنوشت چیز دیگرى برایم رقم زده، اما من حتی بعد از معلول شدن و قطع نخاع شدنم نیز به جبهه رفته‌ام تا شهادت را نصیبم کنی.

خدایا ما از فرزند فاطمه (س) آموختیم که مرگ سیاه سرنوشت شوم مردم زبونى است که به هر تنگى تن مى‌دهند تا زنده بمانند و شجاعت انتخاب شهادت را ندارند و مرگ آنان را انتخاب خواهد کرد پس بارال‌ها شجاعت انتخاب شهادت را به من کرامت نما.

خدایا تو خود گفتى (الموت فى حیاتکم مقهور ین و الحیات فى موتکم قاهرین) آن زندگى که انسان زنده باشد و زیر بار دشمن فرو رود آن مرگ است و آن مرگى که انسان زنده باشد و در راه غلبه بر دشمن بمیرد آن زندگى حقیقى است.

خدایا ما را راهنمایى کن، قدم‌هاى ما را محکم دار و به دلهایمان نور پیروزى برسان و قلب ما را سرشار از شوق کن و خوف عذابت را در وجودمان بینداز و قلب سیاه وجودمان را به نور جمال و جلالت ببخش.

و، اما پدر و مادر عزیزم آرزوى سعادت و سلامت شما را از خداوند متعال خواهان و خواستارم. پدر عزیز امیدوارم که تو و مادر مهربانم مرا حلال کنید. پدرجان افتخار می‌کنم که فرزند پدری، چون شما بوده‌ام که همیشه چه در قبل از انقلاب و چه بعد از آن یار و دوستدار انقلاب بوده‌اید و همیشه لبیک‌گوی آن امام عارف که من و دو برادر دیگرم را به جبهه فرستادی برای ادای دین و دفاع از وطن.

مادر عزیزم تو براى من همه چیز بودى و مرا امر به کارهاى نیک و نهى از زشتی‌ها و پلیدی‌ها کردی و در دورانی که مجروح بوده‌ام با همه درد‌ها و ناله‌های من آرام بودی و به من آرامش دادی. از تو طلب حلالیت مى‌کنم و از خداوند مى‌خواهم که تو را اجر خیرى عنایت کند.

برادارنم در خدمت به انقلاب تلاش کنید، مرا حلال کنید و شما خواهران عزیزم آن پرستارهاى شب‌هاى متمادى نیز طلب حلالیت دارم، زینب وار تقوا و پرهیزگارى را رعایت کنید باشد که اجر اخروى نصیب تان شود.

منبع: فارس

انتهای پیام/ 341

نظر شما
پربیننده ها