به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از تهران، شهید «منصور تاجیک» پانزدهم فروردين ۱۳۴۳ در روستای باغخواص شهرستان ورامين در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد او پس از گذران دوران کودکی مشغول به تحصیل شد. او از همان دوران مخالفت خود را با انجام کارهایی علیه رژیم ستم شاهی نشان می‌داد.
بعد از پیروزی انقلاب و قبل از تشکیل بسیج بعضی شب‌ها پتو به همراه خود می‌برد و در مقابل هنرستان نگهبانی می‌داد و از پایه گذاران بسیج مسجد امام سجاد علیه السلام بود و در کارهای اطلاعاتی از قدرت فکری و توان عملیاتی بالایی برخوردار بود چنانکه یکی از بازوان اطلاعاتی سپاه ورامین محسوب می‌شد و توانسته بود با همکاری دیگر برادران بسیج چند خانه تیمی را در داخل شهرستان متلاشی نماید، منصور با وجود مهارت کامل در تمام آموزش‌ها شرکت می‌کرد تا از این طریق بتواند جوانان دیگر را به حضور در جبهه تشویق نماید.
همچنین در کارهای فرهنگی، ورزشی شرکت می‌کرد و با افرادی که موجبات گمراهی جوانان را فراهم می‌کردند سخت برخورد می‌‌نمود.
بعد از شهادت داماد خانواده (شهید پیروز کمال‌زاده) شدت فعالیت‌های او چند برابر شد و تصمیم به حضور در جبهه گرفت. به همین خاطر درس را تا سوم راهنمایی بیشتر ادامه نداد و درس را رها کرده و عازم جبهه شد. البته در ابتدا خانواده چون داغدار بودند و داماد خانواده تازه شهید شده بود با رفتنش مخالفت کردند اما اوج علاقه او به شرکت در جبهه موجب شد شهید به بهانه استخدام در کارخانه قند از مادر خود رضایت نامه بگیرد و با وجود سن کمش از طرف کمیته، عازم جبهه های جنگ شود.
شهید در مهرماه سال ۱۳۶۰ به منطقه جوان رود تپه بمو اعزام شد به دلیل خطر بسیار زیادی که درمنطقه وجود داشت خیلی ها بازگشتند اما منصور قریب به یک سال در آنجا ماند و در خیلی از شناسایی‌ها شرکت فعال داشت، در طول مدت حضور خود در جبهه مسئول اطلاعات منطقه جوان رود و سپس مسئول یکی از محورهای اطلاعاتی شد.
شهید منصور تاجیک چهارماه قبل از شهادت به مرخصی نیامد خانواده مرتب خواب شهادت او را می‌دیدند به همین خاطر چند نفر از اعضای خانواده برای کسب خبر از منصور عازم مناطق جنگی شدند و در همان‌جا از شهادتش باخبر شدند.
در زمان شناسایی پای یکی از همراهان شهید بر روی مین رفته بود و انفجار مین موجب شهادت منصور و دو تن از همراهانش شد. با انفجار مین دشمن از حضور آنها مطلع گشت و تمام محوطه را زیر آتش سنگین خود گرفت دیگر دوستان شهید برای اینکه اطلاعات همراه او به دست دشمن نیافتد پاهای او را با چفیه بستند و تا منطقه خودی بر روی زمین کشیدند محل شهادت او به علت حماسه‌ها و رشادت‌های شهید و اینکه آخرین شناسایی را او در آن محل انجام داده بود در نقشه‌های محلی به نام باغ منصور شناخته شد.
این شهید بزرگوار سرانجام در ساعت ۲۴ شب جمعه در پانزدهم مهر ۱۳۶۱، به شهادت رسید و در روستای باغخواص تشییع و پیکر مطهرش به خاک سپرده شد.
خاطره ای از زبان برادر شهید:
سه ماه ازحضور ایشان در جبهه گذشته بود که برای مادرشان نامه می نویسند و از مادرسئوال می کنند که در نبود من کوپن سهمیه خواروبار من چه می‌شود اگر می‌گیرید در منزل مصرف نکنید و برای من بفرستید چرا که بنده در اینجا از بیت المال استفاده می کنم.
انتهای پیام/
