برادران شهید «ملک محمدی» و شهادت در یک لباس رزم
گروه استان های دفاع‌پرس- استان قم؛ دیوان بزرگ شهدای انقلاب و دفاع مقدس بخصوص شهدای والامقام استان قم آکنده از عطر و بوی حماسه و ایثار و خاطره‌های خوش عاشقی و دلدادگی در مسیر و سیره سیدالشهدا (ع) است و بویژه نام دو برادر شهید ملک محمدی در این دیوان به زیبایی می‌درخشد.
شهید احمد ملک محمدی فرزند حسن متولد پنجم شهریور سال ۱۳۴۳ در قم بود. وی در کنار تحصیل کار می‌کرد و نصف روز را به مدرسه می‌رفت و بقیه روز را خیاطی می‌کرد تا مخارج زندگی را تامین کند و راضی نبود که برای خرجی، پدرش به زحمت بیفتد.
در خصوصیات احمد نقل شده هنگامی که در سال ۱۳۶۵ مجروح و به بیمارستان منتقل شد، از مواجهه با یک پرستار بدحجاب، بسیار ناراحت و غمگین شده بود و می‌گفت: من راضی نیستم در چنین بیمارستانی مداوا شوم و در نهایت با نظر رئیس بیمارستان، او را به یک اتاق مخصوص منتقل کردند.
شهید احمد ملک محمدی سرانجام در سن ۲۲ سالگی در تیر سال ۱۳۶۵ در عملیات کربلای یک منطقه مهران به شهادت رسید.
شهید محمد علی ملک محمدی برادر احمد در اول شهریور سال ۱۳۴۰ در قم به دنیا آمد. مقاطع مختلف تحصیلی را به ترتیب در دبستان مستوفی، مدرسه راهنمایی سلامت و دبیرستان دین و دانش قم پشت سر گذاشت.
وی یک مبارز انقلابی هم بود و مرتب در تظاهرات‌های مختلف علیه رژیم طاغوت شرکت می‌کرد. یک سال پس از اخذ دیپلم، از طریق کنکور سراسری به مرکز تربیت معلم قم راه یافت و سپس جهت تدریس به روستای علی آباد قهستان بخش خلجستان منتقل شد و در مدرسه طفلان مسلم بخش دو قم نیز سال‌ها به تدریس می‌پرداخت.
در طول سال‌های بعد با نهضت سواد آموزی همکاری می‌کرد و مسئولیت‌های مختلفی از قبیل مسئول بخش نهضت سواد آموزی خلجستان و مسئولیت برنامه‌های فرهنگی، عقیدتی و تبلیغاتی نهضت سواد آموزی قم به این شهید عزیز سپرده شد.
شهید بزرگوار محمدعلی ملک محمدی سه ماه در خرمشهر و مدتی هم در شهرستان سردشت به صورت داوطلبانه تدریس کرد.
این شهید بزرگوار پس از شهادت برادرش احمد در تیر ۶۵، مجددا عشق به جبهه در وجودش شعله ور شد و راهی دیار عاشقان گردید. سرانجام در تاریخ دوم بهمن ماه سال ۱۳۶۵ در کربلای شهیدان ایران (شلمچه) روح پاکش به ملکوت اعلی پر کشید.
شهید محمدعلی بسیار به مسائل شرعی مقید بود و نسبت به بیت المال حساسیت خاصی داشت، هیچ زمان کار شخصی را در اداره انجام نمی‌داد، حتی در استفاده از خودکار و کاغذ نیز مقید بود؛ معمولا نماز صبح را در مسجد اقامه می‌کرد.
از محمود برادر این دو شهید عزیز نقل شده که به درخواست احمد، لباس رزمم را به او دادم تا در عملیات شرکت کند و با همان لباس شهید شد، محمدعلی ملک محمدی نیز که هفت ماه بعد از شهادت احمد به جبهه رفته بود، مانند احمد به من گفت یک دست لباس با چکمه به من بدهید تا نیازی به دریافت لباس جدید برای حضور در عملیات نداشته باشم و من همان لباس‌هایی که احمد با آن شهید شده را در کوله پشتی گذاشته و به او دادم و محمدعلی نیز در همان لباس به شهادت رسید.
همچنین نقل شده وقتی دانش آموزان نمره خوبی می‌گرفتند، به عنوان جایزه به آن‌ها عکس حضرت امام (ره) هدیه می‌داد و یا در کلاس‌های نهضت، به دخترانی که نماز را صحیح می‌خواندند، چادر و روسری اهدا می‌کرد.
شهید محمد علی ملک محمدی به برادرش سفارش می‌کرد: مبادا در انظار مردم غمگین و ناراحت باشی، چون این گریه و غمگینی باعث شادی دل دشمن می‌گردد و در پیش شهدا مسئول هستی.
یاد و خاطره این دو شهید عزیز بخصوص مادر ایثارگر و انقلابی شان، حاجیه خانم «ربابه ملک محمدی» را که در دهم آذرماه جاری به فرزندان شهیدش پیوست و در جوار مزار آنان در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) به خاک سپرده شد، گرامی می‌داریم.
انتهای پیام/
