به گزارش خبرنگار بین الملل دفاع پرس، اواخر زمستان 1357 هرات شاهد قیام حماسه آفرین دهها هزار انقلابی افغانی بود که بیش از 25 هزارشهید را تقدیم کردند.
سی و شش سال قبل با روی کار آمدن دو حزب کمونیست خلق و پرچم، خانواده جمهوری سلطنتی محمد زائی ها، سقوط کرد.
آن طرف جبهه مدرنترین هواپیماهای غول پیکر، هلیکوپتر های ضد کارتوس، تانک های زنجیردار، توپ های جدیدالاختراع که برای اولین بار در جهان به آزمایش گذاشته می شد و این طرف جبهه مردم پا برهنه، با شکم گرسنه دست خالی اما با ایمان، ثابت قدم و پایدار، مصمم و با اراده قرار گرفته بودند.
ظلم کمونیست ها به مردم افغانستان
داوود خان و خانواده او که به اثر اشتباهات سیاسی خویش برای احزاب کمونیستی فرصت تلاش های سیاسی را فراهم نموده بود ؛ اولین قربانی های بود که در تعقیب آن، تعداد کشته های مردم افغانستان توسط کمونیست ها از مرز یک میلیون نفر گذشت. کمونیست ها در ابتدای امر با سر دادن شعار های خلقی و کارگری دست به تقسیم اراضی مردم و توهین زمین داران زدند..
و صدها هکتار از زمین های صاحبان زمین را میان افراد بی زمین کشور، بدون رضایت مـالکان زمین ها و همچنین با عدم خشنودی زراعت کاران، توزیع نمودند. آنها اقدام به توهین زنان، دهقانان، زمینداران و سرمایه داران کردند.
کمونیست ها علیه ارزش های دین و فرهنگ بومی مردم شعارهای ضد دینی سر می دادند. از روزنامه های کشور مظاهر دینی و فرهنگ ملی و بومی مردم را حذف نمودند. برخی عناوین مجلات و روز نامه های کشور را که نشانه های دینی داشت محو نمودند. در برخی از روزنامه ها وجود و قدرت خدا را مورد استهزاء قرار دادند و عقاید دینی و ویژگی های ملی مردم را به باد انتقاد گرفتند..
از سوی دیگر دستگیری های وسیع علمای دینی ، دانشجویان، معلم ها، دانش آموزان، تجار و امامان مساجد، محصلین دانشگاه ها را به بهانه های ضد ملی و مخالفت با رژیم کمونیستی و خلقی روانه زندان ها ساختند..
قربانی شدن بیش از یک میلیون افغان در طول 14 سال
نویسندگان و تاریخ پژوهان ، تعداد کشته های سالهای 57 تا 71 را بیش از یک میلیون نفر تخمین می زنند. این فاجعه تلخ و ظالمانه که با پشتیبانی ارتش سرخ روس تزاری انجام گردید. بیش از دو میلیون معلول و زخمی و بی دست و پا بجای گذاشته است.
اولین قیام در اول حوت 1357 توسط سرداران و سپاهیان و صاحب منصبان مسلمان در فرقه عسکری جـلال آباد آغاز گردید. آنها جمع فراوانی از گماشتگان روس را به کام مرگ فرستادند؛ بالاخره تمام آنها به شهادت رسیدند. در کمتر از یک هفته، بعد از قیام جـلال آباد، مردم سلحشور دره صوف و بغلان پرچم عزت و سر افرازی جهاد را بر افراشتند و جمع کثیری از کمونیست ها را به آتش و خون کشیدند.
جنایات روس ها به مردم افغانستان
کمونیست ها نیز از کشتن پیر و جوان دریغ ننمودند. تانک های روسی را بر روی جماعت مردم راندند و قتل های عام انسانی را در تاریخ کشور به ثبت رساندند. دامنه قیام های مردمی در روزهای 21 و 22 حوت 1357 ولایت ارزگان را نیز فرا گرفت. قیام مردم افغانستان، این بار آنها را به یاد عزت های جهاد فرا خواند و آنها به پیروی از علماء و بزرگان دینی و مشایخ و رهبران اجتماعی خویش، خود را مسلح به چوب و سنگ و تیشه و تبر نمودند و بر پایگاه های خلقی و پرچمی و سران کمونیست حمله ور گردیدند.
رنگ سرخ که تنها شعار کمونیست ها بود و به اجبار توسط مردم در تابلو ها و دروازه های دکان ها استعمـال گردیده بود، توسط مردم سنگ باران و سیاه گردید. در راستای دیگر حرکت ها، بزرگترین قیامی که شاید در تاریخ افغانستان بی سابقه است در 24 حوت 1357 در هرات تحقق یافت.
قیام 24 حوت
این قیام به فتوای علمای دینی مردم هرات در روز جمعه بعد از نماز های جمعه به گوش واطلاع مردم رسید. سر انجام با طلوع سپیده دم صبح 24 حوت صدای تکبیر الله اکبر شهر را به تعطیلی مطلق کشاند. مردم از چهار دروازه شهر، دروازه قندهار ، دروازه خوش ، دروازه عراق و دروازه ملک به شهر ریختند و تمامی بازار های آن را در نوردیدند و آن را به تصرف کامل خویش در آوردند. پس از تسخیر شهر صدای الله اکبر اطراف و نواحی هرات را پر نمود و سراسر ولایت هرات در مدت 48 ساعت از وجود کمونیست ها پاک گردید.
نقطه قوت قیام افغان ها
تاریخ نگاران، یکی از نقاط قوت این قیام را وحدت پیروان مذاهب مختلف و اقوام گوناگون در براندازی رژیم و شکستاندن هیمنه شوروی به حساب می آورند؛ زیرا در 24 حوت خون هزاران هراتی جدا از قومیت و مذهب در یک جوی روان شد.
انتهای پیام/ح
