به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس اعزامی به سرزمینهای راهیان نور، همه شلمچه را با غروب زیبای آن میشناسندو هر کس که یکبار پا در خاک شلمچه گذاشته باشد معنویت و آرامش آنجا را از یاد نخواهد برد.
خاک شلمچه مقدس است و این قداست به پاس خونهای ریخته شده در آن و ذره ذره پیکرهای شهدایی است که در گذر ایام جزوی از خاک شلمچه شدهاند.
کنار ایستگاههای متعددی که هنگام ورود به یادمان شلمچه میبینیم سر در یکی از این غرفهها اینگونه نوشته شده است «تربت پاک شهدای شلمچه».
روح الله جوانی سی و چند ساله با لباس سبزی که بر تن دارد و وسیلهای که به دست گرفته بیوقفه گِلها را به شکل مهرهای کوچک درمیآورد.
در ظرفی گوشه غرفه گلهای آماده مهر زدن در ظرفی ریخته شده است. روح الله از نجف آباد اصفهان آمده و سومین سالی است که به عنوان خادم الشهدا در یادمان شلمچه خدمت میکند. دوستانش اسمش را گذاشتهاند مهرزن شلمچه. خودش میگوید: «خاک اینجا به خاطر این که از جنس خاک رس است باید با خاک دیگری مخلوط شود تا بشود از آن مهر درست کرد.» زائران شلمچه به صف میشوند. دستانشان را بلند میکنند تا تربتی از خاک شلمچه را به شهرهای خود به یادگار ببرند.
روی مهرهای تر و تازه شلمچه هک شده است «تربت شهدای کربلای ایران».
انتهای پیام/
