گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ شناخت حضرت زهرا (س) و درک سیره آن حضرت تنها از عهده ائمه معصومین (ع) برمی‌آید، با این حال نمی‌توان نسبت این شخصیت برجسته مهم تاریخ بی‌تفاوت بود و قدمی برای شناخت ایشان برنداشت. بهترین راه ممکن برای شناخت حدودی حضرت زهرا (ع) غور در بیانات عالمان بزرگ اسلام مانند امام راحل و رهبر معظم انقلاب اسلامی است.
متن پیش رو که قسمت دوم آن را در ادامه می‌خوانید حاوی بیانات امام خامنه‌ای است که مناسبت‌های گوناگون ایراد شده است و دارای مضامین مهمی است که باید آنها را مورد تحلیل قرار داد.
معجزه سیده نساء بودن
«این خود یک معجزه‌ی اسلام است؛ یعنی فاطمه زهرا (س) در عمر کوتاه خود به مقام سیده نساء عالمین [می‌رسد]؛ یعنی از همه زنان بزرگ و قدیس طول تاریخ برتر است. این چه عاملی است، این چه نیرویی است، این چه قدرت متحول‌کننده عمیق درونی است که از یک انسان در این مدت کوتاه، می‌تواند یک چنین اقیانوس معرفت و عبودیت و قداست و عروج معنوی بسازد؟ خود این، معجزه اسلام است». (در دیدار مداحان 14 تیر 1386)
«ارزش فاطمه زهرا (س) به عبودیت و بندگی خداست. اگر بندگی خدا در فاطمه زهرا (س) نبود، او صدیقه کبری نبود. صدیق کسی است که آنچه را می‌اندیشد و می‌گوید صادقانه در عمل آن را نشان دهد. هرچه این صدق بیشتر باشد، ارزش انسان بیشتر است؛ می‌شود صدیق؛ «اولئک مع الذین انعم اللَّه علیهم من النبیین و الصدیقین» «صدیقین» پشت سر «نبیین»اند. این بزرگوار صدیقه کبری است؛ یعنی برترین زن صدیق. این صدیق بودن به بندگی خداست. اساس، بندگی خداست.» (در دیدار مداحان 5 مرداد 1384)
«فاطمه زهرا (س) در بستر بیماری به زنان مدینه فرمود اگر علی (ع) را بر سر کار می‌گذاشتند، راه زندگی را بر مردم هموار می‌کرد. نمی‌گذاشت اقتدار حکومت و روحیه حکومت‌گری اسلام اندکی به پیکر جامعه اسلامی زخم بزند؛ نمی‌گذاشت ذره‌ای آسیب ایجاد کند؛ کار را پیش می‌برد و از هر آسیبی هم جلوگیری می‌کرد. بهترین شکل حکومت کردن این است که حکومت به مردم زخم نزد؛ زندگی مردم را هم از لحاظ مادی و معنوی آباد کند. (در خطبه نماز جمعه 15 آبان 1383)
«درباره مقامات صدیقه طاهره (س) زبان و گفتار ما یارای بیان ندارد؛ نمی‌شود توصیف کرد؛ وصف او از حد این قالب‌های معمولی بیانی ما بالاتر است؛ اما با زبان هنر تا حدودی می‌شود ذهن‌ها را نزدیک برد؛ این‌که بنده روی مداحی و شعر و سرودهای اسلامی تکیه می‌کنم، به همین خاطر است. با بال و پر هنر می‌شود مقداری ذهن را نزدیک کرد، ولی به حقیقت آنها در مقام توصیف نمی‌شود رسید.
البته کسانی که دل‌ها و عمل‌شان را پاک کنند، جسم و جان خودشان را تطهیر کنند، تقوا و پرهیزگاری و پاکدامنی را پیشه خودشان کنند و خودشان را تربیت کنند و مقداری از این آلودگی‌ایی که بنده و امثال بنده دچارش هستیم، خودشان را بیرون بیاورند، چشم‌هایشان می‌تواند ببیند؛ اما باز آنها هم نمی‌توانند توصیف کنند.
لیکن دل‌های پاک و چشم دل بینای آنها می‌تواند انوار قدسیه اهل بیت و از جمله صدیقه کبری (س) را تا حدودی از نزدیک ببیند و مقامات آنها را درک کند. ما نشانه‌هایی داریم. این‌که از قول پیغمبر اکرم نقل شده است که: «فداها ابوها» خودش یک نشانه است. این‌که در روایت دارد که وقتی فاطمه زهرا (س) وارد خانه‌ی پیغمبر می‌شد، حضرت پیش پای او بلند می‌شد؛ به طرف او می‌رفت این یک نشانه است؛ این‌ها عظمت است.
این‌که همه دنیای اسلام از آن روز تا امروز این بانوی بزرگوار را با چشم عظمت و جلالت نگاه می‌کنند، این هم خودش یکی از آن نشانه‌ها و علامت‌هاست. امکان ندارد که همه عقلا، علما و متفکران با نحله‌ها و عقاید مختلف در همه تاریخ یک امت و ملت، بر مدح و ستایش یک مرکز متفق‌القول باشند. این نیست مگر عظمت توصیف‌ناپذیر آن مرکز؛ این خودش یک علامت است. همه این عظمت‌ها مربوط به یک بانوی هجده ساله؛ یک دختر جوان است. از آن تکریمی که امیرالمؤمنین برای ایشان قائل است، و از آن تکریمی که در روایات و کلمات همه ائمه (ع) درباره فاطمه زهرا (س) آمده انسان می‌فهمد که چه عظمت و شیفتگی‌ایی در کلمات ائمه نسبت به فاطمه زهرا (س) موج می‌زند.
هر یک از ائمه شط خروشانی هستند که فضای معرفت و استعدادهای بشری را سیراب و بارور کرده‌اند و همه این جویبارها از این چشمه سرازیر می‌شوند؛ چشمه جوشان فاطمه زهرا (س). روایات صادقین (ع) عظمت حضرت رضا و موسی‌بن‌جعفر و ائمه بعدی، مقام والای حضرت بقیّةاللَّه (عج)، همه جویبارهای آن کوثرند؛ آن کوثر تمام نشدنی، آن چشمه جوشان؛ برکات فاطمه زهرا این‌هاست.» (بیانات در جمع مداحان 17 تیر 1383)
انتهای پیام/ 161
