گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ نظام امپریالیستی آمریکا زمانی که بر حکومت کمونیستی شوروی فائق آمد و بلوک شرق از میان رفت، دولتمردان آمریکا خود را قدرت بلامنازع جهان می‌دانستند و به همین دلیل خود را محق می‌دانستند در همه شئون ممالک دیگر دخالت کنند. برای همین منظور همه ابزار سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ... خود را به کار گرفتند تا بر اریکه قدرت یکه تازی کنند.
آمریکا که خود را قطب دموکراسی و مردم‌سالاری می‌دانست با دخالت در امور داخلی دیگر کشورها سعی داشت همه جهان را آمریکایی کند. برای رسیدن به این هدف بهترین راه نفوذ فرهنگی بود. در این میان ایران اسلامی یکی از کشورهایی بود که به هیچ عنوان حاضر نبود بپذیرد زیر یوغ آمریکا باشد. در حالی که اکثریت نخبگان ایران مشی ضد آمریکایی داشتند، متاسفانه عده‌ای نیز بودند که به سبب معروفیت و نامی که داشتند رویایی آمریکایی دوستی در سر می‌پروراندند، این افراد به دلیل دسترسی به منابع مالی و به خدمت گرفتن برخی سلبریتی‌ها همه سعی خود را به کار گرفتند تا روحیه آمریکا دوستی که در رژیم پهلوی بر کشور حاکم بود را احیا کنند.
این دسته از افراد مترصد فرصتی بودند تا به خیال خام خود مردم در مقابل نظم قرار دهند، غافل از اینکه نظام اسلامی جز همین مردم نیست، فتنه 88 و بعدتر فتنه بنزین این فرصت را به آنها داد، در همه این موارد نیز دولت فتنه‌گر آمریکا و همدستانش وارد میدان شدند و از اغتشاش‌گران حمایت کردند. خوشبختانه بصیرت و حضور کوبنده مردم در 9 دی 88 همه نقشه‌ها را بر آب کرد. حالا همان فتنه‌انگیزی و توهم تغلب در قلب دموکراسی جهان یان بار به صورتی حقیقی سربرآورد. حوادث انتخابات آمریکا و تقابل حامیان ترامپ و بایدن نمایش عظیمی به راه انداختند که حقیقت دروغ دموکراسی و مردم‌سالاری را به شکلی گسترده عیان کرد.
انتخابات آمریکا نشان داد تا چه میزان هیمنه آمریکا پوشالی، سست و میان تهی است، کشوری که می‌خواست الگوی دموکراسی باشد اینک در سراشیبی سقوط قرار گرفته و دیگر وجاهتی در مجامع بین‌المللی نخواهد داشت. این رویدادی عبرت‌آموز می‌تواند درسی باشد برای آن دسته از افرادی که نام ایرانی بودن را یدک می‌کشند و چشم به مذاکره داشتند. کسانی که با استفاده از ابزارهای فرهنگی سعی داشتند ناامیدی، سیاه‌انگاری، خشونت و ولنگاری را در کشور نهادینه کنند و در مقابل باغ خزان زده آمریکا را سرسبز و آباد نشان دهند. البته اگر چشم عبرت‌بینی برای درس گرفتن باشد.
انتهای پیام/ 161
