به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، چهل و دومین سالگرد خروج شاه از ایران با آمدن ۲۶ دی ماه از راه رسید. شاهی که در حدود دو ماه قبل با حضور جلوی دوربین تلویزیون عملا به تمام مشکلات جامعه اعتراف کرده بود. شاه در آخرین سخنان خود در ایران گفته بود که برای مدت کوتاهی از ایران خواهد رفت، اما همه حتی خود او می‌دانست دیگر بازگشتی در کار نخواهد بود. روزنامه‌ها با تیتر بزرگ نوشتند: شاه رفت
سراسر ایران غرق در شادی و شور و هیجان بود. دیگر مردم سر از پا نمی‌شناختند. آن‌ها ثانیه‌ها را برای بازگشت امام‌شان می‌شمردند. آهسته آهسته کمیته‌های استقبال از امام خمینی شکل می‌گرفتند. تزیین شهر‌ها و حفظ امنیت امام خمینی مهم‌ترین رسالت این کمیته‌ها بود. نخست وزیر وقت بختیار بود. نخست وزیری که نه تنها هیچ اختیاری نداشت بلکه هیچگونه لیاقتی نیز برای اداره‌ی امور مملکت از خود نشان نداد.
خروج شاه از ایران در ۲۶ دی ماه سال ۱۳۵۷ یکی از نقاط عطف در پیروزی انقلاب اسلامی است. مردم با همبستگی و اتحاد توانستند حکومت شاه را سرنگون و حکومت مورد علاقه‌ی خود یعنی جمهوری اسلامی که میراث امام‌شان بود را برقرار سازند. مردم با همت خود تیشه به ریشه‌ی ۲۵۰۰ سال شاهنشاهی زدند و اثبات کردند اعتقادات دینی و مذهبی برایشان از هر تمدن و فرهنگی مهم‌تر است. مردم اثبات کردند رهبری از جنس دین و مذهب و حاکمیت اسلام می‌خواهند نه کشوری به ظاهر مترقی، اما خالی از عقاید دینی و مذهبی.
کمتر از یک ماه بعد از خروج شاه از ایران و ورود امام خمینی به میهن، انقلاب اسلامی با همت ملی و رهبری امام به پیروزی نهایی رسید و مردم ایران به جهانیان اثبات کردند «ما می‌توانیم» یک شعار صرف نیست. آن‌ها در ۲۲ بهمن همان سال توانستند با شکست حکومت شاه زمینه‌ی برقراری حکومت دینی «جمهوری اسلامی» را برقرار سازند و دین و آموزه‌های قرآنی را مرجع اصلی قانونگذاری در کشور خود اعلام کنند.
انقلاب اسلامی به فرموده‌ی امام خمینی انفجار نور بود. نوری که با گذشت سال‌ها هنوز در اقصی نقاط جهان پرتو افکنی می‌کند و بسیاری از تحرکات سیاسی دهه‌های پس از انقلاب در خاورمیانه و جهان الگو گرفته شده از انقلاب اسلامی ایران است.
انتهای پیام/133
