مروری بر زندگی شهید «احمد آقاخانی»

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از تهران؛ شهید «احمد آقاخانی» در یک خانواده معتقد و بسیجی در دوم فروردین ۱۳۵۰، در شهرستان پیشوا به دنیا آمد. پدرش عبدالله، آهنگر بود و مادرش صفیه نام داشت. تا اول متوسطه درس خواند. همان کودکی همراه پدر در جلسات بسیج شرکت می کرد. همه پدرش را به عبدالله بسیج می‌شناختند. احمد علاوه بر اینکه بسیار درس خوان بود در کلاس‌های کشتی هم شرکت می‌کرد.

وقتی مدرسه می‌رفت پول توجیبی هایش را که زیاد هم نبودند جمع کرده بود و خرج نمی‌کرد. از داخل خانه خوراکی یا لقمه نان و پنیری با خود به مدرسه می‌برد تازه آن را هم تنها نمی‌خورد و با دوستانش شریک می‌شد. بعد به پدرش می‌گفت بابا شما راضی هستید که من پول‌هایم را که جمع کرده‌ام به یکی از دوستانم که کمی مشکل مالی دارند بدهم؟ و پدر با مهربانی جواب می‌داد مال خودت است هر کاری که دوست داری می‌توانی با آن انجام دهی و او می‌گفت می‌خواستم اول از شما اجازه بگیرم.

احمد با وجود اینکه بسیار دل رحم و مهربان بود اما وقتی پای اسلام و دین به میان می‌آمد سر سختانه با دوستان و حتی معلمینش بحث می‌کرد و دوستانی را که اغلب از او بزرگتر بودند با دلیل و منطق به اسلام و مبارزه فرا می‌خواند.

۱۳ ساله بود که به کردستان عازم شد و ۶ ماه در آنجا حضور داشت. وقتی برگشت خیلی عوض شده بود هر چند از کودکی بسیار مهربان و دلسوز بود و به خصوص به خواهر و برادر‌هایی که از او کوچکتر بودند بسیار احترام می‌گذاشت، اما از وقتی از کردستان برگشته بود دیگر با هرکسی نشست و برخاست نمی‌کرد. وقتی مادرش می‌گفت تو هنوز بچه‌ای و جبهه برای تو خیلی زود است، ناراحت می‌شد و می‌گفت آرزوی من شهادت است. مادرش جواب می‌داد پس حالا که اینگونه دوست داری دعا کن تا من هم شهید شوم.

سرانجام در بیست و پنجم دی ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ در شلمچه در حالی که لباس‌های چریکی برتن داشت هدف گلوله قرار گرفت و به دیدار پروردگارش شتافت. در وصیت نامه اش نوشته بود: اسلحه زمین افتاده مرا بردارید و همواره در راه اسلام باشید.

مزار وی در گلزار شهدای شهرستان پاکدشت قرار دارد. 

انتهای پیام/