یادداشت/

پاسخ به شبهات افسانه‌انگاری شهادت حضرت صدیقه طاهره (س)

یکی از موضوعاتی که رسانه‌های وهابی روی آن بسیار مانور می‌دهند، طرح این شبهه است که با وجود امام علی (ع) در منزل، چرا صدیقه طاهره (س) پشت درب می‌روند تا اینکه آن مصیبت واقع شود.
کد خبر: ۴۳۸۴۱۵
تاریخ انتشار: ۰۳ بهمن ۱۳۹۹ - ۱۰:۴۴ - 22January 2021

پاسخ به شبهات افسانه‌انگاری شهادت حضرت صدیقه طاهره (س)به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، «علی بیرانوند» در یادداشتی به شبهات تاریخی مطرح شده در خصوص شهادت حضرت زهرا (س)، پاسخ داد.

در این یادداشت آمده است:

هرچند موضوع حمله و یورش به بیت شریف فاطمه مرضیه (س) موضوعی است که به‌هیچ‌وجه قابل‌انکار نبوده؛ چراکه علمای شیعه و اهل‌سنت به‌روشنی به آن اشاره داشته و مطالب و بحث‌های مرتبط با آن را مورد واکاوی قرار داده‌اند، ولی با این وجود برخی تلاش دارند با طرح شبهات بی‌اساس و عامه‌پسندانه واقعیت این موضوع دردناک را زیر سوال برده و عاملان این گناه نابخشودنی را تبرئه نمایند. در ادامه یکی از این شبهات را مورد بررسی واکاوی قرار می‌دهیم.

چرا فاطمه زهرا (س) پشت درب رفت؟

یکی از موضوعاتی که رسانه‌های وهابی روی آن بسیار مانور می‌دهند، طرح این شبهه است که با وجود امام علی (ع) در منزل چرا صدیقه طاهره (س) پشت درب می‌روند تا اینکه آن مصیبت بر آن‌ها تحمیل شود؟

پاسخ:

۱- آخرین تلاش برای هدایت و رستگاری امت:

علما و محبان اهل‌ بیت پیامبر اکرم (ص) از دیرباز پاسخ‌های متفاوتی به این شبهه داده‌اند، ولی از پاسخ‌هایی که کمتر به آن پرداخته شده، مسأله هدایت و اتمام حجت است. بر اهل علم و تحقیق پوشیده نیست که اهل‌ بیت پیامبر اکرم (ص) تمام همت و تلاش خود را در زندگی برای امر هدایت و رستگاری جامعه انسانی قرار دادند. افعال و کارهای ایشان نه از روی احساسات مادی و دنیوی بوده و نه از روی هوی و هوس نفسانی؛ لذا بیشترین تلاش و ازخودگذشتگی را از خود داشتند تا اینکه انسان گرفتار در بند تمایلات شیطانی را در جاده صحیح بندگی و عبودیت حق‌تعالی قرار دهند، حتی اگر جان مبارک‌شان در این مسیر به خطر می‌افتاد. از این رو حرکت و تصمیم صدیقه طاهره (س) را اگر چیزی غیر از حکمت و نوع‌دوستی تفسیر نمائیم، در حق ایشان جفا کرده‌ایم.

با این نگاه به رسالت الهی اهل‌ بیت (ع) می‌توان این‌چنین برداشت کرد که اگر صدیقه طاهره (س) پشت درب رفت به واسطه قرابت و نزدیکی که به پیامبر گرامی اسلام داشت، آخرین تلاش خود را برای هدایت امت انجام داد. شاید قرابت و نزدیکی حضرت فاطمه (س) به پیامبر (ص) می‌توانست در قلب‌های سنگی کسانی که با بغض و کینه تمام در کمین امام علی (ع) نشسته بودند، خنثی شود.

در خطبه فدکیه نیز شاهد هستیم صدیقه طاهره (س) برای برانگیختن احساسات و فطرت مخاطبان نسبت و قرابت خود را به رسول اکرم (ص) بازگو می‌فرمایند: «اَیهَا النَّاسُ! اِعْلَمُوا اَنّی فاطِمَةُ وَ اَبی مُحَمَّدٌ، اَقُولُ عَوْداً وَ بَدْءاً، وَ لا اَقُولُ ما اَقُولُ غَلَطاً، وَ لا اَفْعَلُ ما اَفْعَلُ شَطَطاً؛ [۱] ای مردم! بدانید که من فاطمه و پدرم محمد است، آن‌چه ابتدا گویم در پایان نیز می‌گویم، گفتارم غلط نبوده و ظلمی در آن نیست». باید به این موضوع توجه داشت باتوجه به بغض و کینه‌ای که مهاجمان نسبت به امام علی (ع) داشتند، کمتر این‌چنین تأثیرگذاری در قلب آنها احساس می‌شد، ازاین‌رو صدیقه طاهره (س) کاندیدای این امر خطیر شده، حتی اگر منجر به شهادتشان شود. در واقع آنچه در این مسأله اولویت دارد، نجات امت اسلامی از آتش جهالت و شقاوت است.

سخنانی که در منابع روایی در گزارش روز حادثه، از صدیقه طاهره (س) نقل شده نیز به خوبی گواه بر این ادبیات و تلاش مجاهدانه برای بیدار کردن فطرت‌های خاموش است، در منابع روایی نقل شده است زمانی که کینه‌توزان به خانه حضرت یورش بردند، حضرت فاطمه (س) در پشت در ایستاد و خطاب به مهاجمان فرمود: «تَرَکتُمْ رَسُولَ اَللَّهِ (ص) جِنَازَةً بَینَ أَیدِینَا وَ قَطَعْتُمْ أَمْرَکمْ فِیمَا بَینَکمْ فَلَمْ تُؤَمِّرُونَا وَ لَمْ تَرَوْا لَنَا حَقَّنَا کأَنَّکمْ لَمْ تَعْلَمُوا مَا قَالَ یوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ؛ [۲] جنازه رسول خدا (ص) را نزد ما گذاشته و سرگرم کار خود و به دست آوردن خلافت شدید، نه مشورتی با ما نمودید و نه کمترین حقّی برای ما قائل شدید، گویا شما هیچ اطّلاعی از فرمایش پیامبر (ص) در روز غدیر خم نداشتید؟».

۲- پاسخ نقضی

یکی دیگر از نکاتی که علما و محبان خاندان عصمت و طهارت (س) از آن برای پاسخ شبهه به پشت در رفتن حضرت زهرا (س) استفاده کرده‌اند، این است که حتی در سیره و سبک زندگی رسول‌الله (ص) مشاهده می‌کنیم باوجود اینکه پیامبر اکرم (ص) در منزل حضور دارند به زنان خود اجازه می‌دهند که درب منزل را برای کسانی که اجازه ورود می‌خواهند باز نمایند. این مطلب گواه بر این است اگر مردی در منزل حضور دارد و زن برای پاسخ‌گویی به پشت درب برود به‌هیچ‌وجه اشکال ندارد. در ادامه به چند روایت اشاره می‌کنیم:

روایت اول: «فَعَرَفَ رَسُولُ اللَّهِ ص دَقَّهُ وَ أَنْکَرَتْهُ أُمُّ سَلَمَةَ فَقَالَ یَا أُمَّ سَلَمَةَ قُومِی وَ افْتَحِی الْبَاب؛ [۳] پس رسول خدا فردی را که در می‌زد را شناخت و فرمود: ای ام سلمه برخیز و در را باز کن».

روایت دوم: فَسَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص یَقُولُ یَا عَائِشَةُ افْتَحِی لَهُ الْبَابَ فَفَتَحَتْ وَ دَخَلْت؛ [۴] پس شنیدم که رسول خدا می‌گوید: ای عایشه در را برای او باز کن. پس در را باز کرد و من داخل شدم».

پس پیرامون آنچه در تاریخ درباره مراجعه حضرت زهرا (س) به پشت درب و اتمام حجتی که از سوی ایشان انجام شد، شکی نیست.

پی نوشت‌ها:

[۱]. الإحتجاج علی أهل اللجاج (للطبرسیج ۱، ص ۱۰۰.
[۲]. بحار الأنوار، ج ۲۸، ص ۲۰۵، ح ۳.
[۳]. علل الشرائع، ج ۱، ص ۶۵، ح ۳.
[۴]. الاحتجاج، طبرسی، ج ۱، ص ۱۹۷.

انتهای پیام/ 113

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار