گروه حماسه و جهاد دفاعپرس: انقلاب اسلامی ایران ۴۲ ساله شد؛ اما در ۲۲ بهمن امسال، جشن تولد متفاوتی را تجربه کرد. هرسال از ساعت ۹ صبح که میشد، خیابان انقلاب تهران روایتگر شور انقلابی مردمی بود که همراه با پرچم سهرنگ جمهوری اسلامی ایران و پلاکاردهایی دیگر و سر دادن شعار، با آرمانهای انقلاب خود تجدید میثاق میکردند؛ اما امسال محدودیتهای کرونایی موجب شده بود تا جشن تولد ۴۲ سالگی انقلاب، با شیوه متفاوتی برگزار شود؛ با این وجود، خبرنگار دفاعپرس امسال هم، همانند سالهای گذشته به میان راهپیماییکنندگان رفته است، تا بخشی از شور انقلابی ملت ایران را روایت کند.
ساعت هنوز ۱۰ صبح نشده بود که مردم با خودروها و موتورسیکلتهای شخصی خود، زودتر از ساعت مقرر به مسیر راهپیمایی ۲۲ بهمن آمده و هرچه ساعت از ۱۰ صبح میگذشت نیز بر تعداد آنها افزوده میشد؛ البته خیلیها هم که خودرو یا موتور سیکلت نداشتند، غیرتشان قبول نکرده بود که دِین خود را نسبت به انقلاب اسلامی ادا نکنند؛ بنابراین برخی با دوچرخه و تعدادی هم با پای پیاده به خیابان انقلاب آمده بودند تا ثابت کنند که ایران اسلامی «بالنده و مقتدر، چون کوه استوار»، گام دوم خود را برداشته است.
صحنههایی که در راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال دیده میشد، روایتگر همان فرمان «آتش به اختیار» رهبر معظم انقلاب اسلامی بود، صحنههایی که «کار فرهنگی تمیز» مردم را نشان میدادند؛ از خودروها و موتورسیکلتهایی که اغلب با پرچم سهرنگ جمهوری اسلامی ایران، تصاویر سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی و حتی شعارهای دستنویس توسط مردم تزئین شده بودند گرفته تا شور و اشتیاق متفاوت خانوادهها؛ اگرچه که این صحنهها سالهای گذشته هم وجود داشت، اما امسال بهدلیل حضور مردم با وسایل نقلیه، کمی متفاوتتر بود.
امسال همکلام شدن با مردم در مسیر راهپیمایی ۲۲ بهمن، بهدلیل نوع متفاوت برگزاری راهپیمایی، سختتر از سالهای گذشته بود؛ اما با این وجود، برخی افراد هم بودند که پیاده در مسیر راهپیمایی حضور داشته و تصاویر یا پلاکاردهایی در دست داشتند. در چهارراه ولیعصر (عج) جمعی از جوانان انقلابی، پرچمهای آمریکا و رژیم صهیونیستی را به آتش کشیده بودند که در این میان، یکی از راهپیماییکنندگان، همراه با تصویری از رهبر معظم انقلاب اسلامی در دستش ایستاده بود و هر از چندگاهی آن را بالاتر میگرفت، وقتی با وی همکلام شده و از علت حضور او در راهپیمایی ۲۲ بهمن سوال کردم، از میان صحبتهایش متوجه شدم، زمانی که امام خمینی (ره) وارد تهران شد، ۱۰ سال داشته است و امروز بعد از ۴۲ سال از پیروزی انقلاب اسلامی، در راهی که رفته است، نهتنها شک و تردیدی ندارد؛ بلکه همواره حضور در صحنههای مختلف انقلاب را بر خود لازم میداند؛ چراکه گفت: «حضور در میدان باید در هر حالتی صورت بگیرد؛ چراکه دشمن حضور ما را میبیند و عقب میکشد و اگر این حضور صورت نگیرد، دشمن گستاختر خواهد شد؛ حالا هرسال این حضور بهگونه دیگری بود، اما امسال بهدلیل شیوع کرونا، متفاوتتر است؛ مهم حضور در میدان است».
با عبور از میان خیل عظیم موتورسیکلتها، کمکم به مقابل دانشگاه تهران رسیدم، همانجایی که همواره در تاریخ نهضت انقلاب اسلامی و پس از آن، شاهد اتفاقات تلخ و شیرینی زیادی بوده است، تصاویری که مقابل در اصلی دانشگاه تهران قرار داده شده، نظر خیلیها را به خود جلب کرده بود، تصاویری که برخی از رویدادهای تاریخی این محل را روایت میکرد.
جوانی مقابل در اصلی دانشگاه تهران، پلاکاردی در دست داشت و برای اینکه پیام نوشتهشده روی پلاکاردش بیشتر دیده شود، روی نردههای «خط ویژه» نشسته بود. مخاطب پیامش مسئولان بودند؛ چراکه نوشته بود: «اگر بهجای اروپا و آمریکا، به کشور خودمان اعتماد کنید، هم چرخ زندگی مردم میچرخد و هم سانتریفیوژها»، وقتی با وی همکلام شدم، گفت: «همانطور که در این ۴۲ سال دیدهایم، یکی از دلایل حضور در راهپیمایی ۲۲ بهمن، تجدید میثاق با امام خمینی (ره) و امام خامنهای (مدظلهالعالی) است و باید بدانیم که اگر در کشور ما مشکلاتی وجود دارد، بهدلیل این است که ما هرجا که در مقابل «شیطان بزرگ» یعنی آمریکا و ایادی آن کوتاه نیامدهایم، توانستیم روی پای خود بایستیم و کشور در حوزههای مختلف علمی و فناوری تقویت شده است؛ اما هرجا که بهدلیل سیاستها و محاسبات غلط برخی از مسئولان، امتیازی به دشمن دادهایم، متأسفانه روند پیشرفت کشور در برخی از حوزهها به عقب برگشته و یا متوقف شده است و اگر ایستادگی قاطعانه رهبر معظم انقلاب اسلامی و ملت ایران در برابر این سیاستها و محاسبات غلط وجود نداشت، معلوم نبود که امروز برای کشور چه اتفاقی میافتاد! بنابراین همانگونه که روی این پلاکارد نوشته شده است: «اگر بهجای اروپا و آمریکا، به کشور خودمان اعتماد کنید، هم چرخ زندگی مردم میچرخد و هم سانتریفیوژها»، نه این که ما بخواهیم به دنبال برجام یک و برجام دو و اینگونه اقدامات باشیم و فکر کنیم که دشمن با اینگونه اقدامات کوتاه میآید و ما میتوانیم زندگی راحتتری داشته باشیم؛ بلکه ایستادگی ملت است که میتواند موجب پیشرفت روزافزون کشور شده و بهیاری خدا موجب نابودی تمام دشمنان شود».
جوان دیگری را دیدم که کمی جلوتر، او هم پلاکاردی در دست داشت که روی آن نوشته بود: «امنیت امروز کشور نتیجه مدیریت انقلابی و مشکلات اقتصادی نتیجه مدیریت لیبرالی است»، با او نیز همکلام شدم و خواستم درباره جمله روی پلاکارد خود بگوید. وی نیز گفت: «هر موقع که مسئولان انقلابی با انتخاب صحیح مردم روی کار آمدند، کشور پیشرفت کرده است؛ اما هر موقع مسئولان لیبرال و ناکارآمد روی کار آمدهاند، موجب کندی در پیشرفت کشور شد؛ بنابراین ما باید در انتخاب خود دقت کنیم».
پس از این گفتوگو، دانشگاه تهران را پشت سر گذاشتم و خیابان انقلاب را پیش گرفتم تا میدان انقلاب رسیدم، در ابتدای میدان، یکی از راهپیماییکنندگان قاب عکسی از دوران جوانی رهبر معظم انقلاب اسلامی که لباس پاسداری بر تن داشتند را در دست گرفته و ایستاده بود، وقتی با او همکلام شدم، گفت: «میخواهم به جهانیان نشان دهم که مثل یک پاسدار، همواره همچون رهبرمان در مقابل هرگونه تهاجم و زورگویی دشمنان و کسانی که استقلال کشور ما را نشانه گرفتهاند، ایستادگی میکنیم. این قاب عکس نشاندهنده آن است که حضرت آقا خودشان کسی هستند که لباس رزم و پاسداری بر تن کرده و با صهیونیسم و استکبار جهانی، در حال مبارزه هستند».
این روایت اگرچه کوتاه بود؛ اما به یاری خدا، انقلاب اسلامی ایران عمر بلندی خواهد داشت و راهپیمایی سال بعد، انشاءالله با ریشهکن شدن کرونا، مانند سالهای گذشته برگزار خواهد شد.
گزارش از سید محمدجواد میرخانی
انتهای پیام/ 113