صبر را سرلوحه خودمان قرار دادیم تا ضد انقلاب سوء استفاده نکند

«ابراهیم محمودی» پدر شهید «خلیل محمودی» در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در آذربایجان‌شرقی، اظهار داشت: خلیل تنها پسرم بود که از کودکی به بازی نظامی علاقه داشت. با اسلحه چوبی بازی می‌کرد و با بالش سنگر درست می‌کرد. 14 ساله بود که برای اعزام به جبهه ثبت نام کرد، اما درخواست او به دلیل پایین بودن سن، مورد پذیرش واقع نشد.

وی افزود: فرزندم با یکی از مسئولان ثبت نام بگو مگو کرده و گفته بود که اگر قرار است 14 ساله‌ها را به جبهه راه ندهید، پس نام حضرت قاسم را از داستان کربلا حذف کنید؛ چرا که ایشان فقط 13 سال سن داشت. خلیل با کمک مادرش موفق شد در شناسنامه دستکاری کرده و به پادگان علی ابن ابیطالب شهرستان مرند اعزام شود. خودم هم در عملیات‌های خیبر و کربلای 4 و 5 حضور داشتم.

محمودی با بیان اینکه خلیل به عنوان تخریبچی در جبهه کار می‌کرد، توضیح داد: در عملیات بدر به همراه دایی‌اش شهید «داود پیاده خلجانی» شرکت کرد و داود در همان عملیات به شهادت رسید و خلیل هم با تن مجروح برگشت.

 وی با بیان اینکه مجروحیت فرزندم شدید بود، افزود: خلیل را به دکتر بردم که گفت ترکش گردنش خطرناک است و جای حساسی قرار دارد که عمل جراحی امکان‌پذیر نیست و اگر ترکش پاهایش را بیرون بیاوریم، احتمال فلج شدنش زیاد است.

پدر شهید «خلیل محمودی» خاطرنشان کرد: 18 روز به عید سال 1366 مانده بود که خلیل عیدی خواهرانش را داد و بدون اینکه زخم هایش بهبود یابد، عازم جبهه شد. پس از مدتی خبر شهادتش را دریافت کردم. مادرش با شهادت غریبه نبود و ما صبر را سرلوحه خودمان قرار دادیم تا ضد انقلاب سوء استفاده نکند.

وی با اشاره به ماجرای باز کردن تابوت فرزندش، تأکید کرد: همانطور که در خواب دیده بودم، قسمتی از بدنش نبود و صورتش هم سوخته بود. فرزندم با 14 شهید دیگر تشییع شد.

گفتنی است، شهید «خلیل محمودی» چهار دی ماه سال 1347 در تبریز متولد شد و 19 فروردین ماه سال 1366 طی عملیات کربلای 8 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

گفت‌وگو از اسماعیل وکیل‌زاده

انتهای پیام/