گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ علی عبدالصمدی؛ بیست و نهم بهمن سال 1356 شمسی خورشیدی مصادف بود با چهلم شهدای قم. انتشار مقاله‌ای با موضوعیت ارتجاع سرخ و سیاه، غیرت مردم مذهبی ایران به ویژه آذربایجان را برانگیخته بود. آنها تاب و تحمل اهانت به اسلام، قرآن و رهبر عزیزشان امام خمینی را نداشتند. مراجع عالیقدر مانند همیشه از احساسات جریحه دار شده‌ی مردم پشتیبانی کردند.
به دعوت علما از جمله آیت الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی، آیت الله سید محمد کاظم شریعتمداری، آیت‌الله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و... مردم در صحن مسجد قیزیللی جهت برگزاری چهلم شهدای قم تجمع کردند.
تجمعی که با حضور نیروهای مسلح و درگیری مردم با آنها انجامید و موجب شهادت چند مبارز و زخمی شدن عده‌ی زیادی شد. طی ساعات اولیه تظاهرات به سراسر شهر کشیده شد. مردم غیور و انقلابی تبریز به هیچ کدام از مظاهر تمدن رحم نکردند. تمام مشروب فروشی‌ها، قمارخانه‌ها و حتی فروشگاه‌ها و رستوران‌ها را با خاک یکسان کردند. فضای شهر کاملا امنیتی شده بود. تمام نیروهای مسلح با تانک و سایر ادوات نظامی شهر را به تصرف درآوردند.
امام خمینی که آن زمان در نجف اشرف در تبعید بودند مدتی بعد با شنیدن این خبر و نیز اخبار مشابه از شهرهای دیگر کشور طی نامه ای خطاب به ملت ایران نوید پیروزی نهایی را دادند.
چهلم شهدای قم در تبریز روز به شهادت رسیدن انقلابیون این شهر شد. چهلم شهدای تبریز نیز در تقویم مبارزات اسلامی ملت ایران، روز شهادت انقلابیون در شهرها و مناطق دیگر کشور است.
این چنین است که سال‌ها بعد سردار بزرگ شهید حاج قاسم سلیمانی گفتمان ما ملت شهادتیم را مطرح کرد. ملت ایران از بدو آغاز و اوج و پیروزی نهضت اسلامی به این اصل اعتقاد داشتند. همواره مرام شهادت و شهادت طلبی جزئی لاینفک از مسیر و راه مبارزاتی ملت ایران بوده و هست. هنوز پس از چهل و اندی سال، شهادت سرداران آسمانی ایران زمین مصداق بارز گفتمان ما ملت شهادتیم است.
شهادت سردار سپهبد حاج قاسم سلیمانی، شهید محسن حججی، شهید محسن فخری زاده و بسیاری دیگر از شهدای دهه‌ی چهارم و پنجم انقلاب اسلامی گواه این نکته‌ی مهم است که اصل پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار نظام جمهوری اسلامی بر پایه‌ی خون سرخ شهدایی است که برای این انقلاب و این نظام جان خود را تقدیم کردند.
انتهای پیام/ 121
