به گزارش خبرنگار دفاعپرس از همدان، «فتحعلی مؤمنی» هفدهم آذر 1333 در شهرستان ملایربه دنيا آمد و در 10 شهریور سال 1360 در منطقه قراویز به شهادت رسيد.
فرازهایی از وصیت نامه:
بسم الله الرحمن الرحیم
درود بر تمامی مستضعفان روی زمین که رهبرش خمینی بتشکن است، سلام بر این امام مبارز که لحظهای نخواهد ایستاد، سلام بر تمامی پیروان خط امام، سلام بر تمامی راهروان راه حق و آزادی، سلام بر تمامی راه شهیدان خدا که دنباله رو راه حسین (ع) امام سوم شیعیان هستند، سلام بر پدران و مادران داغدیده انقلاب اسلامی، سلام بر برادران و خواهرانی که برادران خود را در راه تداوم بخشیدن به انقلاب از دست دادهاند، سلام و دورد به روان پاکت ای برادر نورعلی مومنی که با نثار جانت در راه خدا به ما همه روحیه دادی و ما را استوارتر کردی، درود بر برادری که از سینه به بالا در زیر شنی تانک رفتی و کربلای قراویز، پل ذهاب را لاله گون کردی، این راهت را ادامه خواهم داد و تا اخرین قطره خون خود از اسلام عزیز و وطن اسلامی خود، ایران دفاع خواهم کرد.
سلام بر پدر و مادرم که اینک فرزندی را با خون دل بزرگ کردند و تحویل اجتماع دادند، سلام بر این پدر و مادر... که فراموش نکرده است، باری پدر جان حلالم کن. مادرم دومین فرزندت را در راه خدا دادی، امیدوارم که از شما قبول کند، باری با صدای بلند به خانواده پدر و خودم با فریاد لااله الا الله میگویم اگر من شهید شدم بر مزارم زیاد گریه نکنید و اگر اسیر شدم انتظار امدن یک اسیر را نکشید و اگر مجروح شدم به ملاقاتم هجوم نیاورید و اگر ناپدید شدم فراموشم کنید... و اگر جنازه مرا آوردند، برای دیدار جنازه من عجله نکنید.
برادران حزب الله هرگز امام را تنها نگذارید
و یک پیام برای ملت ایران دارم، پیام این است که برادران حزب الله هرگز امام را تنها نگذارید و برادران در سنگر را هم یاری کنید و اگر گروهکهای بی بند و بارکه دست کثیف رهبرش بنی صدر و رجوی رو شد که یاران امریکا هستند و با او همکاری میکنند، از این کارهایتان دست بردارید و هرچه زودتر به دامان اسلام برگردید. وای بر شما که دست به سوی مال دنیا دراز میکنید و چشم بدنیا داریدکه از ثروت بینیاز باشید، برای چه پس لااقل لحظهای به فکر اخرت باشید که سرمایه داری به درد آخرت نمیخورد مگر اینکه در راه خدا با دل پاک خرج کنی.
بیایید اشکها را گلوله کنیم و بر سر دشمن فرود آوریم
یک پیام برای خانوادهام و تشییع کنندگان جنازه، برایم اشک نریزید، برایم سینه نزنید که من خوشکامم و خوشبختم، چرا چون رسالتم را به پایان رساندم، اگر اشکی بر مزارم ریختید برای اسلام بریزید، برای اسلام باشد نه برای مرگ من، بیایید اشکها را گلوله کنیم و بر سر دشمن فرود آوریم، بیایید نالهها را پتک گردانیم و دشمن را خوار سازیم. برای من اشک نریزید، برای من سینه نزنید که من خوشکامم و خوشبخت هرگز بر من ناکام نگویید چون با کام پر شهید شدم و من شهادت را پذیرفتم.
انتهای پیام/