امام موسی کاظم (ع) نماد صبر و استقامت در فرهنگ شیعی

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ علی عبدالصمدی؛ امام موسی کاظم علیه السلام در فرهنگ اسلامی و شیعی به کظم غیظ و فرو بردن خشم شناخته می‌شوند. ایشان در دوران حیات و امامت خویش هم‌عصر با چهار خلیفه‌ سفاک عباسی بوده‌اند. منصور، مهدی، هادی و هارون‌الرشید عباسی چهار خلیفه‌ای بودند که سعی داشتند عرصه را به مسلمانان راست‌کردار به ویژه امام هفتم شیعیان تنگ کنند.

دوران امامت آن حضرت هرگز دوران ساده‌ای نبود. سالیان زعامت و امامت امام موسی کاظم (ع) مصادف با ایامی بود که تشخیص سره از ناسره بسیار مشکل بود و خلفای زمان با ظاهری اسلامی و شیعی سعی بر آن داشتند تا مسیر تشیع را به سمت خود منحرف سازند. بردباری، علم و دانش آن حضرت مهمترین خصائصی بودند که باعث شد امت اسلامی هرگز با خطر فروپاشی مواجه نشود. در کتاب «عیون اخبار الرضا» از قول خلیفه‌ زمان هارون‌الرشید خطاب به فرزندش آمده است که او امام موسی کاظم (ع) را سزاوارترین فرد برای جانشینی پیامبر اسلام (ص) دانسته و اعتراف به تزویری بودن خلاف خود کرده است.

در زمان امامت آن بزرگوار خلفای زمان سعی داشتند تا فرهنگ شیعه را با تفرقه و فرقه‌سازی مواجه سازند اما ذکاوت و درایت آن حضرت باعث شد فرقه‌های به وجود آمده چندان قدرتی نیافتند و فروغی به خود ندیدند. لازم به تذکر است که این تفرق ریشه در دسیسه‌های خلفای عباسی داشت.

دعای جوشن صغیر منسوب به آن امام همام علیه‌السلام است. همچنین آن حضرت پاسخگوی سوالات فقهی بسیاری از شاگردان و نزدیکان خود بودند که نتیجه‌ این مناظره‌ها و پاسخگویی‌ها به سوالات شرعی، گردآوری سه رساله شده است با عناوین «مسائل علی ابن جعفر و مستدرکاتها»، در باب عقل نوشته‌ هشام ابن حکم و در باب توحید در پاسخ به سوالات فقهی فتح ابن عبدالله. امام در مصاحبه با علمای مسیحی و کلیمی و ابوحنیفه و مهدی خلیفه‌ عباسی همواره علم خود را آشکار می‌ساختند. آن حضرت هرگز ترس و واهمه‌ای از زندانی شدن نداشتند و خلوت زندان را مجالی برای عبودیت و عبادت ذات اقدس اللهی می‌دانستند. نقل است که انگشتر مبارک آن حضرت عموما به عبارات جلاله‌ «حسبی‌الله حافظی» و «الملک لله وحدوه» منقوش بوده است.

سرانجام آن حضرت در روز بیست و پنجم ماه رجب از سال ۱۸۳ هجری قمری در بغداد به شهادت رسیدند و پیکر مطهرشان در مقبره‌ خانوادگی منصور دوانیقی مدفون شد که البته بعد‌ها شیعیان آن منطقه را به یمن وجود مرقد مطهر آن حضرت و نوه‌ بزرگوارشان امام «محمد ابن علی جواد علیه اسلام»، کاظمین نامیده شد.

انتهای پیام/ 112