به گزارش خبرنگار دفاعپرس از همدان، امیر سرلشکر «ابراهیم خانی» یکی از فرماندهان شهید ارتش ایران است که نخستین روز از مردادماه سال ۱۳۴۰ در روستای «طراقیه» از توابع شهرستان کبودرآهنگ استان همدان و در یک خانواده روستایی چشم به جهان گشود.
وی به علت اینکه روستا زاده بود همانند روستاییان بسیار صاف و ساده و بی آلایش بود و تمام روزگار کودکی خود را در همان روستای محل زادگاهش گذراند. ابراهیم انسانی صادق و خوش قول بود و بسیار درست کار، او از همان کودکی علاوه بر درسهای کلاسیک و مدرسه تربیت دینی و اسلامی را هم فرا گرفت.
خانواده او از نظر مالی آنچنان ثروتمند نبودند و محدویتهایی داشتند و به همین دلیل هم او از همان سنین نوجوانانی تلاش کرد تا بر روی پای خود بایستد. ابراهیم علاوه بر گذران زندگی خود از این راه مقداری از این پول را هم برای پدر و مادرش میفرستاد تا آنها را در زندگی یاری کند.
ابراهیم از همان روزهای ابتدایی راهپیماییهای مردم علیه رژیم ستمشاهی، با وجود تمام مشغلههایی که داشت به گروههای انقلابی پیوست و در این راهپیماییها شرکت میکرد.
دبیرستان را که به پایان رساند و دیپلم را اخذ کرد، در آزمونهای ورودی ارتش و سپاه شرکت کرد و پذیرفته شد، اما به علت تقدم اعلام نتایج آزمون وارد دانشگاه افسری ارتش به این نهاد پیوست و مشغول به گذراندن دورههای ابتدایی در ارتش شد.
در دانشکده افسری شیراز پذیرفته شد و در سالهای پس از دانشگاه، دورههای تکاوری، دوره رنجر، دوره سقوط آزاد و نیروی مخصوص، دوره چتربازی و زندگی در شرایط سخت را در تهران آموخت.
فرماندهای که در لیست ترور گروهک کوموله بود
شهید ابراهیم خانی پس از مدتی از آغاز جنگ تحمیلی به جبهههای شمالغرب کشور رفت و در ابتدا فرمانده و آموزش دهنده گروه ضربت در پادگان میانه بود و پس از این بود که همزمان با آموزش در پادگانهای پیرانشهر و سردشت، از اعضای مؤثر و فرماندهان مهم و عملیاتی گردان ضربت لشکر ۲۳ ارتش محسوب میشد. اهمیت او برای ارتش بعثی و گروهکهای ضد انقلاب همچون کوموله و دموکرات بسیار مشهود بوده و همواره به دنبال شناسایی او و شهادتش بودند.
ابراهیم بسیار به شهادت علاقهمند و همواره در آرزوی شهادت بود. او بالاخره و پس از عمری مجاهدت در راه دین و کشور ۲۶ خردادماه سال ۱۳۶۶ و همزمان با عملیات نصر ۳ در هنگام اذان مغرب به شهادت رسید.
شهادت او را بدین گونه روایت کرده اند که وقتی ابراهیم همزمان با عملیات و هنگامی که به همراه سربازانش بیرون از قرارگاه مشغول جنگ و مبارزه بود، با گرای گروهک کوموله و خیانت ستون پنجم دشمن مورد هدف تانک نیروهای دشمن بعثی قرار گرفت.
خانی همواره به آشنایان و همسر و خانواده نسبت به خودش اطمینان میداد که هرگز دشمنان جرأت جنگ رودرو با او را ندارند و جالب است که حتی ترکش گلوله تانک هم از پشت سر به او برخورد کرد.
پیکر پاک شهید سرلشکر خانی به وصیت خودش در بهشت زهرا (س) تهران به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/