گروه بین الملل دفاع‌پرس: از همینجا به شهرک سازی در سرزمین‌های فلسطینی روی آورده و مصادره اراضی را آغاز کردند که همین مساله در چنین روزی در سال ۱۹۷۶ حوادثی را رقم زد. آن شب مردم خشمگین الجلیل، سخنین، عرابه و دیرحنا دست به تظاهرات زده و مصادره زمین‌ها را محکوم کرده و سیاست اسرائیل را به چالش کشیدند، اما با خشونت سرکوب شدند به گونه‌ای که خیرالدین یاسین از جوانان فلسطینی اهل عرابه به شهادت رسید، صبح سی ام مارس که خبر شهادتش منتشر شد گروه‌های فلسطینی که از خشم منفجر شده بودند تظاهرات اعتراض امیزی برگزار کردند و درگیری‌ها شدت یافت و ۵ شهروند (محسن طه از کفرکنا، خدیجه قاسم شواهنه، رجا ابو ریا، خضر خلایله از سخنین، رافت زهیری از اردوگاه نور شمس در شهر الطیبه) و صد‌ها نفر نیز با گلوله و باتون زخمی شدند و بدین تریتب روز زمین، نقطه‌ی عطفی در تاریخ ۴۸ ساله فلسطین از نکبت ۱۹۴۸ به شمار می‌رود.
از آن زمان روز ۳۰ ام مارس روز یادآوری برای همه جهانیان است که فلسطینیان نمی‌توانند از حقوق خود دست بکشند و برسراراضی خود مذاکره کنند و حقوقی دارند و فلسطینیان از حوادث روز زمین، قدرتی برای مقابله با شهرک سازی اسرائیل گرفتند.
این چراغ تاریخی تاکیدی بر این است که سناریوی حذف زمین هنوز ادامه دارد و حوادث سال ۱۹۷۶ بخشی از سریالی است که روزانه اشغالگران اسرائیلی با سلطه جویی و اقدامات نازیسمی و با زیر پا گذاردن همه قوانین و توافق‌های بین المللی انجام می‌دهند.
زیرا مصادره اراضی و تخریب خانه‌ها و شهرک سازی در روز روشن و در انظار جوامع و دنیا ادامه دارد بلکه هم اکنون از تایید کشور‌های عرب عادی سازبر خوردار است، زیرا در دوره ریاست جمهوری ترامپ درمقایسه با دولت‌های پیشین امریکا، روند شهرکسازی در کرانه باختری شدت یافت و در قدس دو برابر شد.
سال گذشته روند شهرک سازی اسرائیل از ۲۰ سال پیش شدیدترین روند را داشته، زیرا بیش از ۱۵ هزار شهرک احداث شد و فعالیت‌های شهرک سازی نیز شکل دیگری گرفت و با تخریب تاسیسات و منازل فلسطینیان در منطقه واقع شده در جیم کرانه باختری که تحت تسلط کامل رژیم اشغالگر است، همراه شد.
مجموع حانه‌هایی که اشغالگران تخریب کردند ۱۷۰۰ خانه و تاسیسات بود و بدتر اینکه مقاامت اشغالگر برای افزایش شمار شهرک نشینان در کرانه باختری برنامه ریزی می‌کنند تا به یک میلیون شهرک نشین برسد.
مجموع خانه‌ها و مراکزی که در همان سال تخریب شد حدود ۱۷۰۰ مورد بود و بدتر از آن مقامات رژیم اشغالگر برای افزایش شمار شهرک نشینان در کرانه باختری و رساندن ان به یک میلیون شهرک نشین برنامه ریزی می‌کنند.
موفقیت آمیز بودن این طرح‌ها نیز فقط به تایید برخی کشور‌های عربی نیاز داشت و موجب شد تا اشغالگران بیش از پیش به شهرک سازی و تجاوزات خود به سرزمین فلسطین روی آورند، هم اکنون نیز شاهد حوادث روزانه روز زمین هستیم بدون اینکه کشور‌های عربی به کمک فلسطینیان بیایند بر خلاف دهه هفتاد قرن پیش زمانی که هروجب از فلسطین ارزش و اهمیت داشت؛ بنابراین سوپاپ امنیت زمین، پایداری فلسطینیان و ریشه دواندن آنان است و شاید به زودی راه پیمایی‌های بازگشت در مرز‌های شرقی نوار غزه برگزار شود که دلیلی بر این است که حتی نسل‌هایی که در این سرزمین نزیسته اند هنوز خواهان آن بوده و چانه زدن بر سر آن در افکار فلسطینیان جایی ندارد و امکان ندارد فلسطینیان در روز زمین توفیق زیاد شاعر روز زمین را که قصاید احساسی در این باب سروده را فراموش کنند که گفته:
اینجا بر سینه هایتان مانند دیوار باقی می‌مانیم. گرسنه می‌شویم، عریان می‌شویم، مبارزه می‌کنیم، شعر می‌سراییم، خیابان‌ها را با خشم تظاهرات کنندگان پر می‌کنیم، و زندان‌ها را پر می‌کنیم، از کودکان، نسل پشت نسل، انقلابیونی خواهیم ساخت که در اللد و الرمله و الجلیل غیرممکن‌ها را ممکن کنند.
انتهای پیام/ 411
