به گزارش خبرنگار دفاعپرس از یزد، شهید «جواد ابراهیمیان» فرزند حسین در سیزدهم تیرماه سال ۱۳۴۲هجری شمسی در خانوادهای متدیّن و مذهبی در اردکان چشم به جهان گشود.
وی ششمین فرزند خانواده بود. کودکی و خردسالی را با همّت و کوشش پدری متدیّن، آن هم با شغل پر زحمت پینه دوزی و در دامان پر مهر مادری متعهد و ولایی طی کرد و رشد یافت و تربیت شد. جدّ مادریش معروف به «حاج علی اکبر صلواتی» از قاریان معروف قرآن و از افراد خوش نام اردکان بود.
او از کودکی با نور قرآن درخشندگی خاص یافت. در سن ۶ سالگی به مدرسه رفت و دوره ابتدایی و راهنمایی را در اردکان با موفّقیّت گذراند. سپس، چون به کار فنی علاقه داشت، در رشته فنی و حرفهای ثبت نام کرد و دوره متوسطه را در رشته اتومکانیک در هنرستان فنی شهید مطهری اردکان به پایان برد.
در دوران انقلاب اگر چه کم سن و سال بود؛ امّا همراه دریای موّاج انقلاب با مردم حضور داشت و در جلسات مذهبی، قرآن و راهپیماییهای ضد رژیم شرکت میکرد. اهل نماز جماعت و جمعه و جوانی نجیب، سر به زیر و دوست داشتنی بود.
سعادت خود را در رضایت پدر و مادر میدانست. علاقه زیاد به بسیج داشت و به عضویّت بسیج درآمد. آموزش نظامی دید و زمانی که جبهههای جنگ تحمیلی به رزمنده نیاز داشت، راهی جبهه شد.
۶ دفعه به جبهه رفت و مدت ۱۲ ماه از بهترین دوران جوانی و زندگی خود را در جبههها در راه جهاد و شهادت گذراند. او گمشده خویش را در سنگر جهاد و شهادت و همنشینی با قدسیان و ملکوتیان جستجو میکرد. در جبهه مسئولیتهای آرپیجیزنی و تیر بارچی در ۵ گردان تیپ و لشکر نجف اشرف را به عهده گرفت.
سرانجام در تاریخ ۱۳۶۱/۱۱/۱۷ در منطقه فکّه در عملیّات والفجر مقدماتی بر اثر اصابت گلوله به شدّت مجروح و با پرواز روح بزرگش به ملکوت به شهادت رسید و بر اثر شدّت آتش دشمن پیکر پاکش به تأسی از مولایش اباعبدالله الحسین (ع) در بیابانهای کربلای جنوب در زیر آفتاب ماند و علاوه بر افتخار شهادت مدال شهید مفقود را نیز به گردن آویخت.
جسم پاکش پس از ۸ سال دوری از وطن شناسایی شد و در تاریخ ۱۳۶۹/۱۲/۱۴ پس از تشییع با شکوه توسط مردم قدرشناس اردکان در بهشت شهدا اردکان به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/