به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «حاجیه خانم معصومه سعیدی» مادر پاسدار شهید کربلای هویزه «قدیر قدرتی» پس از ۴۱ سال فراق و دوری فرزند برومندش به دلیل عارضه قلبی در تهران، دعوت حق را لبیک گفت و به سوی فرزند شهیدش پرکشید.
میلاد کریمی دبیر ستاد فرهنگی زیارتگاه شهدای هویزه ضمن اعلام این خبر اظهار داشت: با توجه به وضعیت خاص کرونایی، پیکر این مادر صبور در قطعه ۲۳۲ بهشت زهرای تهران در جوار شهدای مسجد ارک به خاک سپرده شد و مراسم سومین و هفتمین روز درگذشت آن مرحومه نیز ساعت ۱۶ تا ۱۸ روز پنجشنبه ۲۶ فروردین بر مزار آن بانوی معظم و به صورت محدود برگزار شد.
مسوول امور پژوهشی یادمان شهدای هویزه درباره فرزند شهید این مادر والامقام نیز گفت: پاسدار شهید قدیر (علیرضا) قدرتی، ۲۷ آذر ۱۳۴۱ در تهران به دنیا آمد و در زمان شهادت، دانش آموز سال آخر دبیرستان در رشته علوم تجربی بود.
این مسوول فرهنگی با اشاره به فعالیت‌های فرهنگی و هنری این شهید والامقام اظهار داشت: شهید قدرتی هنرمند نقاش و خوشنویس بود و بر روی شیشه و آینه نقاشی می‌کشید. ایشان همچنین بسیار اهل مطالعه بود و مدتی نیز کتابخانه مسجد حضرت رقیه (س) در نزدیکی دانشگاه تهران را اداره می‌کرد.
وی با اشاره به فعالیت‌های مبارزاتی این شهید حماسه هویزه در سال‌های قبل از پیروزی انقلاب افزود: از تکثیر نوار‌های حضرت امام (ره) و ساخت کوکتل مولوتف تا بحث و گفت‌وگو با مجاهدین و کمونیست‌ها و فروش کتاب‌های مبارزان انقلاب نظیر مرحوم آیت الله طالقانی در پرونده مجاهدت‌های انقلابی این شهید به یادگار مانده است.
میلاد کریمی درباره ماجرای عزیمت این شهید به جبهه از زبان مادر شهید گفت: مرحوم حاج خانم نقل می‌کرد که اوایل جنگ بود که یک روز قدیر با عجله از مدرسه به خانه آمد و گفت «مامان، خیلی از نقاط خوزستان را گرفتند. ما هم داریم اعزام می‌شویم.» گفتم مگر امام نگفتند مدرسه، سنگر شماست. کجا می‌خواهی بروی؟ گفت «دارند اهواز را می‌گیرند. ما باید برویم تا شهر خالی نماند. الان سنگر آنجاست.» و رفت، اما بعد از ۲۵ روز برگشت. به هر دری زد اجازه ندادند دوباره برود. مدتی دمغ بود، اما راهش را پیدا کرد. رفت سپاه؛ پاسدار شد. بعد هم برگشت جبهه و دیگر برنگشت.
مسوول امور پژوهشی یادمان شهدای هویزه در ادامه به بیان کراماتی از شهید قدرتی به روایت مادر شهید پرداخت و اظهار داشت: مادر شهید قدرتی تعریف می‌کرد که در بیمارستان خاتم الانبیای تهران بستری بودم. بیمار هم اتاقی ام حال وخیمی داشت. دکتر‌ها از او قطع امید کرده بودند. خانواده اش بد جور بی تابی می‌کردند. دل آدم، ریش می‌شد. حال زار و نزارشان را که دیدم، گفتم: نذر شهدای هویزه کنید؛ ان شاءالله خوب می‌شود.
دیگر نفهمیدم چه بر سر آن خانم آمد. تا اینکه یک ماه بعد خیلی اتفاقی او را دیدم. روی پای خودش در همان بیمارستان. خوب دوام آورده بود. می‌گفت: «دکتر‌ها که جوابم کردند برگشتم اهواز. حالم مرتب بدتر می‌شد. یاد حرف شما افتادم. رفتم سراغ شهدای هویزه. چند شب بعد، جوانی حدودا ۱۸ ساله به خوابم آمد. گفت: «شما دیگر مریض نیستی.» گفتم شما؟ گفت: «مگر نیامدی به دیدن مان که مریضی ات خوب شود؟!» بیدار که شدم، آرام بودم. احساس خوبی داشتم. حالا هم دکتر‌ها انگشت به دهان مانده اند. می‌گویند: شما که از ما سالم تری!
دبیر ستاد فرهنگی زیارتگاه شهدای هویزه در خاتمه با اشاره به توصیه‌های این شهید حماسه هویزه خاطرنشان کرد: شهید قدرتی به همه ما سفارش کرده اند: «یاور رهبر باشید. از تربیت اسلامی غافل نمانید و پایه‌های دین تان را محکم کنید.»
زیارتگاه شهدای هویزه به عنوان اولین نقطه یادمانی دفاع مقدس، محل شهادت شهید علم‌الهدی و یاران عاشورایی‌اش در عملیات نصر (۱۶ دی ۵۹) است که در ۲۴ کیلومتری شهر هویزه و ۴۰ کیلومتری اهواز واقع است.
انتهای پیام/ ۱۴١
