گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس ـ حبیبالله مازندرانی؛ بعد از وقوع انقلاب اسلامی، سینما وارد عرصهی جدیدی میشود و پیمان میبندد که فحشا را از سینمای ایران دور کرده و به بازنمایی آرمانهای انقلاب اسلامی بپردازد و با پذیرش این شرط، در نظام اسلامی دوباره شروع به فعالیت میکند.
تعدادی از افراد سینمای بدنهی فیلم فارسی که توبه کرده بودند، بخشی از افراد چپگرا که در نظام شاهنشاهی مخالف سیستم بودند و عدهی معدودی سینماگر متدین از جمله شهید آوینی، وارد عرصهی جدید سینمای ایران شدند.
از همان آغاز جنگ نیز شهید آوینی با فیلمسازی مستند در جنگ تحمیلی سینمای جنگ ایران را متحول کرد و ژانر و موضوع جدید سینمای دفاع مقدس را با نگاهی متفاوت به مقولهی جنگ تحمیلی و حضور رزمندگان اسلام در آن پایهگذاری کرد که بعدها بیشتر توسط شاگردان خودش توسعه یافت.
در حقیقت هنوز سینمای ایران پا نگرفته بود که جنگ تحمیلی آغاز میشود. یکی از وجوه شاخص جنگ ایران- عراق، در واقع به جایگاهی باز میشود که سینما در این جنگ به خود اختصاص داده است. پیش از همه این نکته حائز اهمیت است که اعلان غیر رسمی این جنگ در عراق با شروع تولید فیلم سینمایی عظیمی صورت گرفت که صدام حسین به صلاح ابوسیف، سینماگر بزرگ مصری، در سال ۱۳۵۸ سفارش داد.
فیلم القادسیه باید فتوحات درخشان اعراب را نشان میداد که در سال ۲۵ ه. ق امپراطوری ساسانی را در سرزمین پارس سرنگون کرد. صدام حسین با این فیلم سناریوی خود را برای جنگی که در تدارکش بود دیکته میکرد و با اعلان پیشاپیش پیروزی خود نام خود را در میان قهرمانان فتوحات جا میزد. (دو ویکتور، ۱۳۹۹).
شهریور ۱۳۵۹ هنوز عمر انقلاب اسلامی به دو سال نرسیده بود که با حملهی رژیم بعث عراق به کشور ایران دفاع مقدس آغاز شد. دفاع مقدس و فرهنگ آن در سالهای آینده باعث به وجود آمدن سبکی از کارهای هنری شد که با نام هنر دفاع مقدس شناخته میشود. کم کم کوچه و خیابان پر شده بود از نقاشیهای شهدا. رادیو و تلویزیون نیز بیشتر برنامههای خود را به آهنگهای انقلابی و حماسی و تصاویر ایثار در جبههها اختصاص داده بود.
اما هیچکس در آن روزگار از سینما انتظار نداشت که بتواند در راستای شرایط به وجود آمده با ایجاد یک زیرساخت سبکی در فضای هنرهای تصویری بخصوص هنر هفتم یعنی سینما حرکت کند. سینمایی که تا پیش از انقلاب بیشتر با نام فیلم فارسی جلوه نمایی میکرد و حتی فاخرترین آثارش با ضوابط پخش جدید حتى قادر به اکران هم نبودند و در نظر خیلیها این فکر را به وجود آورده بود که نبودنش بهتر از بودنش است. اما حماسه سازانی نیز در جبههی هنر وجود داشتند که سینمای ارزشی و معناگرای ایران را به وجود آورند و به جهانیان نشان دهند.
انتهای پیام/121