به گزارش خبرنگار دفاعپرس از ساری، در سالروز شهادت «رمضان احمدعباسی» فرازی از وصیتنامه این شهید را از نظر میگذرانیم.
«رمضان احمدعباسی» فرزند «یونسعلی» دوازدهم بهمن ۱۳۴۲ در عباس آباد به دنیا آمد و در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱ در پادگان حمیدیه به شهادت رسید.
فرازی از وصیتنامه شهید:
«از عموم مردم میخواهم که امام امت را تنها نگذارند و سلامم را به امام برسانید، چون همین اندازه که مشتاق شهادتم مشتاق دیدن امام نیز هستم.
اکنون از ملت قهرمان میخواهم که تا آخرین نفر و تا آخرین نفس، اسلام را یاری کنید و از سد پولادین یعنی روحانیت و سپاه و دیگر ارگانهای انقلاب، حمایت و پشتیبانی کنید و خلاصه در همه جا، هدفهایتان را خدایی کنید و خالص باشید.
حال به جبهه میروم و پای در پوتین میکنم و بسوی دشمن نشانه میگیرم نه به خاطر کینه از خصم، بلکه برای احیای دین اسلام است و زمانی که پیروزی نصیبمان شد نه به خاطر کشورگشایی، بلکه به خاطر صدور انقلاب اسلامی. خدای عاشقان گم گشتهای شب و روز در انتظارند و از تو میخواهند که عاشق را به معشوق برسانی.
شاید خیلی واژه شهید را شنیده باشیم و یا خوانده باشیم، اما نتوانستیم این کلمه زیبا را درک کنیم، زیرا شهید حقی دارد نسبت به ملت و پیامی نیز دارد که آن را زنان شیردل... زینبوار پیام شهیدان را میرساند و آن مردان خدا نیز علیوار، صبر پیشه میکنند و به موقع مانند علی (ع) کاخ ظالمین را ویران میکنند.
انتهای پیام/