چه زیباست با سر و روی خونین به دیدار سالار شهیدان شتافتن
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کرج، «نورالله البرزی اوانکی» سوم اردیبهشت سال 1342 در روستای اوانک بخش الموت شهرستان قزوین در فقدان پدر چشم به جهان گشود. تا کلاس پنجم را در روستای خود و پس‌ازآن را در شهرستان نظرآباد با فقر مالی به تحصیل ادامه داد. سال‌های پایان تحصیلات او مواجه بود با انقلاب و او بود که در صحنه‌های مبارزه ظاهر شد.
وی در ادامه تحصیلات خود به دانشکده تربیت معلم رفت و پس از اخذ فوق دیپلم، به عنوان یکی از نیروهای جنگ‌های نامنظم شهید چمران به سربازی اسلام پرداخت. تا زمان شهادتش چهار بار به جبهه اعزام شد تا اینکه در جزیره مجنون دچار 75 درصد سوختگی شیمیایی شد. در پی این عارضه برای مداوا به اتریش و آلمان رفت و پس از دو ماه بستری شدن در این کشورها در تاریخ چهارم فروردین سال 1364 به شهادت رسید.
فرازی از وصیت‌نامه شهید:
من وظیفه خود دیدم که برای دفاع از این انقلاب خون‌بار به پا خیزم و به ندای رهبر کبیر انقلاب لبیک بگویم. از شما تقاضا دارم که اگر من شهید شدم صبر پیشه کنید و ایمانتان را نسبت به انقلاب و رهبری و ولایت فقیه بیشتر کنید.
مادر عزیز می‌دانم خیلی دوست داشتی که دامادی مرا ببینی ولی چه زیباست در خون غلطیدن و با سر و روی خونین به دیدار سالار شهیدان حسین بن علی (ع) شتافتن. من نورالله البرزی با چشمی باز و راهی انتخاب شده و با اعتقاد کامل به اینکه این جنگ از طرف ابرقدرت‌ها برای نابودی این انقلاب عظیم برپا شده است وظیفه خود دیدم که برای دفاع از این انقلاب به پا خیزم.
انتهای پیام/
