به گزارش گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس، «سیدکمال خرازی» رئیس شورای راهبردی روابط خارجی امروز (سه‌شنبه) با حضور در چهارمین اجلاس مجازی «بنیاد رهبران برای صلح» که به ریاست «رافارن» نخست وزیر پیشین فرانسه تشکیل شد، با اشاره به اوضاع یمن، کشتار مسلمانان در میانمار و وضعیت سوریه تصریح کرد: متاسفانه شورای امنیت تبدیل به باشگاهی شده است که حق وتو در آن، منافع قدرت‌های بزرگ را تضمین می‌کند، حتی اگر این حق وتو منجر به کشتار ده‌ها هزار انسان بیگناه شود.
وی با بیان این‌که ملت‌های بیدار در خاورمیانه تلاش جدی برای آزادی خود دارند، افزود: این در حالی است که قدرت‌های غربی درصدد سوداگری با فروش سلاح‌های مخرب به متجاوزان منطقه‌ای هستند. نمونه آن کشور فقیر یمن است.
رئیس شورای راهبردی روابط خارجی وضعیت مدیریت جهانی توزیع واکسن کرونا را موجب رسوایی قدرت‌هایی خواند که دم از حقوق انسانی می‌زنند و خاطرنشان کرد: عجیب‌تر آنکه کشوری مانند ایران حتی نمی‌تواند از منابع مالی خود به دلیل تحریم ثانویه آمریکا برای خرید واکسن به تعداد کافی استفاده کند.
خرازی در بخش دیگری از سخنانش گفت: مشکل قدرت‌های غربی با قدرت‌های نوظهور و ملت‌های دیگر دموکراسی نیست، بلکه نگاه از بالا به پایین آن‌ها نسبت به دیگر جوامع و ملت‌ها و عدم احترام به فرهنگ آن‌هاست.
وی با اشاره به نظرسنجی جدیدی که بنیاد ائتلاف دموکراسی‌ها انجام داده و بر اساس آن ۶۴ درصد پاسخگویان نابرابری را بزرگ‌ترین تهدید برای دموکراسی جهانی تلقی کرده اند و ۴۴ درصد پاسخگویان، آمریکا را تهدیدی برای دموکراسی دانسته اند، گفت: وقتی دیده می‌شود که این قدرت‌ها از دولت‌هایی که کاملا با دموکراسی و حقوق بشر بیگانه اند، حمایت سیاسی و نظامی می‌کنند، نمی‌توان پذیرفت که دموکراسی و حقوق بشر واقعاً دغدغه آن‌هاست.
مشروح اظهارات خرازی را در این جا می‌خوانید:
«روحیه ضد غربی در کشور‌های جنوب به دلیل عملکرد برخی دولت‌های غربی به سرعت در حال تشدید است و دلیل آن خود برتربینی قدرت‌های غربی نسبت به کشور‌های جنوب و عدم احترام به فرهنگ و سنت‌های آن‌هاست. در اینجا لازم است تأکید کنم که قدرت‌های غربی برای سرکوب ملت‌هایی که برای آزادی خود دست به مبارزه می‌زنند از برچسب تروریسم استفاده می‌کنند، در حالی که بین مبارزه آزادیبخش ملت‌ها و اقدامات گروه‌های تروریستی باید تفاوت قائل شد.
وضعیت ژئوپلیتیک، معادلات سیاسی، اقتصادی و واقعیت‌های میدانی در جهان امروز به میزان قابل‌توجهی تغییر کرده است. کشوری مانند ایران به عنوان یک قدرت نوظهور با وجود هشت سال جنگ و چند دهه تحریم از جمله تحریم حداکثری ترامپ توانسته است مقاومت کرده، موقعیت خود را تثبیت و در مبارزه با داعش و القاعده نقش برجسته‌ای را ایفا کند. ملت‌های بیدار در خاورمیانه تلاش جدی برای آزادی خود دارند، در حالی که قدرت‌های غربی در صدد سوداگری با فروش سلاح‌های مخرب به متجاوزان منطقه‌ای هستند. نمونه آن کشور فقیر یمن است.
دورنمای بهداشتی در جهان ناامید کننده است و کشور‌های جنوب نگران وضعیت خود هستند. این‌که بر اساس آمار‌های موجود تا پایان فوریه ۲۰۲۱، کشور‌های فقیر و دارای درآمد متوسط جمعاً ۶۷۵ میلیون دُز واکسن کووید ۱۹ دریافت کرده‌اند و کشور‌های ثروتمند ۴.۲ میلیارد و چند برابر نیاز واقعی‌شان واکسن دریافت کرده‌اند، نگران‌کننده است. عجیب‌تر آنکه کشوری مانند ایران حتی نمی‌تواند از منابع مالی خود به دلیل تحریم ثانویه آمریکا برای خرید واکسن به تعداد کافی استفاده کند. جنگ واکسن‌ها نیز که به قاچاق، دزدی و مصادره واکسن و یا لوازم پزشکی منجر شده، موجب رسوایی قدرت‌هایی شده است که دم از حقوق انسانی می‌زنند.
مقابله با چالش‌های کنونی جهان مستلزم شکل گیری «نظم چندجانبه نوین» بر اساس واقعیت ها، اصلاح ساختار سازمان ملل و شورای امنیت و همچنین عدم مداخله قدرت‌های بزرگ در سازمان‌های بین المللی است.
متأسفانه شورای امنیت تبدیل به کلوپی شده است که به‌واسطه حق وتو، منافع قدرت‌های بزرگ را تضمین می‌کند، حتی اگر این حق وتو منجر به کشتار ده‌ها هزار انسان بیگناه شود. متأسفانه نمونه‌های چنین فجایعی در تاریخ شورای امنیت فراوان است و امروزه نیز به همین دلیل شاهد ادامه جنگ در یمن، کشتار مسلمانان روهینگیا در میانمار و وضعیت سوریه و دیگر مناطق هستیم.
در گزارش سالانه، از افزایش تعداد اعضای شورای امنیت صحبت شده است، ولی به نظر اینجانب این ساختار از بنیان مشکل دارد و اضافه کردن چند کشور دیگر به اعضای دائم این شورا ممکن است مشکل آن کشور‌ها را حل کند، ولی نمی‌تواند به ارتقای امنیت بین المللی کمک کند. به نظر اینجانب راه‌حل را باید در دموکراتیک ساختن ساختار سازمان ملل و شورای امنیت جستجو کرد.
رئیس شورای راهبردی روابط خارجی خاطرنشان کرد: موضوع دیگری که گزارش سالانه چالش اصلی چندجانبه گرایی دانسته و بر ضرورت گفتگو درباره آن تأکید کرده، دموکراسی است. به نظر اینجانب مشکل قدرت‌های غربی با قدرت‌های نوظهور و ملت‌های دیگر دموکراسی نیست، بلکه نگاه از بالا به پایین آن‌ها نسبت به دیگر جوامع و ملت‌ها و عدم احترام به فرهنگ آن‌هاست. آن‌ها دنیا را با معیار‌ها و شاخص‌های خود می‌سنجند و اصرار دارند مدل دموکراسی خود را بدون توجه به تنوع فرهنگی و ارزشی جوامع مختلف بر آن‌ها تحمیل کنند.
البته، چنین نگاهی هیچ‌گاه از سوی کشور‌های جنوب پذیرفتنی نیست. از طرف دیگر وقتی دیده می‌شود که این قدرت‌ها از دولت‌هایی که کاملاً با دموکراسی و حقوق بشر بیگانه اند، حمایت سیاسی و نظامی می‌کنند، نمی‌توان پذیرفت که دموکراسی و حقوق بشر واقعاً دغدغه آن‌هاست.
در اینجا توجه شما را به نظرسنجی جدیدی که بنیاد ائتلاف دموکراسی‌ها به ریاست آقای راسموسن، نخست‌وزیر پیشین دانمارک و دبیرکل پیشین ناتو در ماه مه ۲۰۲۱ در ۵۳ کشور و بین ۵۰۰۰۰ نفر انجام داده است، جلب می‌کنم که طبق آن ۶۴ درصد پاسخگویان نابرابری را بزرگ‌ترین تهدید برای دموکراسی جهانی تلقی کرده اند و ۴۴ درصد پاسخگویان، آمریکا را تهدیدی برای دموکراسی دانسته اند.
امیدوارم این تبادل‌نظر‌ها و تلاش صادقانه بنیاد رهبران برای صلح بتواند به سهم خود در کاهش چالش‌های کنونی جهان و شکل گیری نظم جدید و «چندجانبه‌گرایی نوین» مؤثر افتد.»
انتهای پیام/ 112
