به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، شهید «قاسم پیری» فرزند اکبر، در تاریخ ۱۳۴۵/۶/۱ هجری شمسی در خانواده‌ای مذهبی در اردکان متولّد شد. وی چهارمین فرزند خانواده بود، پدر و مادر متدیّن و ولایی‌اش نام پسر بزرگ حضرت امام حسن مجتبی (ع) و شهید ۱۳ ساله کربلا، «قاسم» را برایش انتخاب کردند؛ گویا در همان ابتدای تولّد به والدینش الهام شده بود که این کودک با فرزندان دیگرشان فرق دارد و از جرگه کربلاییان خواهد شد؛ پس کمر همّت به تربیت او بستند و او را آماده ساختند.
«قاسم» همگام با رشد جسمی، آموزه‌های دینی و اعتقادیش نیز تقویت شد. شش ساله بود که جهت تحصیل علم به مدرسه رفت و در دبستان قیام صدرآباد اردکان مشغول به تحصیل شد و مقطع ابتدایی را با موفّقیّت پشت سر گذاشت.
سپس تحصیل را رها کرد و چون علاقه به کار فنّی داشت. در رشته برق و سیم‌پیچی الکتروموتور‌های برقی مشغول به خدمت شد. «قاسم» جوانی خوش‌رو و خوش‌اخلاق بود. مطیع والدین و کمک‌کار آن‌ها بود. حضور در مجالس قرآن و روضه‌خوانی اهل بیت (ع) را دوست می‌داشت.
جوانی مؤدّب بود و به دوستان و خویشان احترام می‌گذاشت و همه او را دوست می‌داشتند و به گفته خانواده‌اش لحظه‌ای از یاد خدا غافل نبود. زمانی که به سنّ قانونی سربازی رسید، به خدمت مقدّس سربازی رفت. سپس جبهه را انتخاب کرد و در توپخانه ارتش جمهوری اسلامی ایران در جبهه‌های جنوب به نبرد با دشمن بعثی مشغول شد و سنگرنشینی با قدسیان را انتخاب کرد.
او عزّت، شرف و مردانگی را در سنگر‌های خاکی و نبرد با دشمنان اسلام یافت و بهترین فصل جوانی و عمر خود را صرف دفاع از اسلام و مسلمین کرد، تا این‌که سرانجام در تاریخ ۱۳۶۶/۲/۲۲ در عملیّات پدافندی در منطقه «پاسگاه زید» در جبهه جنوب، بر اثر اصابت ترکش به سینه و سرش به شدّت مجروح شد و روح بزرگش از قفس کوچک جسمش آزاد و به جنان پر کشید و به خیل شهدا پیوست و همنشین همنامش «قاسم بن الحسن» و دیگر شهدای کربلا شد.
جسم پاک این شهید والامقام پس از تشییع باشکوه توسط مردم قدرشناس و شهیدپرور در بهشت شهدای اردکان به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
