به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ایلام، «جلیل رستمی» در سال ۱۳۴۳ در خانواده‌ای مومن و متدین به دنیا آمد. از همان دوران کودکی و نوجوانی به طرف اسلام و قرآن جذب شد و برای ادامه تحصیل به شهر ایلام عزیمت کرد. وی فعالیت‌های سیاسی‌اش را از دبیرستان آغاز کرد و کلاس های قرآن را با جدیت تمام دنبال کرد.
زمینه مبارزاتی جلیل رستمی علیه رژیم پهلوی در سال ۱۳۵۶ با نشر اعلامیه‌های حضرت امام اوج گرفت.
چندین بار به علت گزارش‌های متعدد ساواک به زندان افتاد و روح ملکوتیاش آبدیده‌تر شد. او به برپایی تجمعات مذهبی برخاست و چندین بار در مسجد جامع به سخنرانی پرداخت. وقتی دوران دبیرستان را به اتمام رساند چند بار جهت تحصیل در حوزه علمیه قم به این شهر مقدس مسافرت کرد، اما استطاعت ناچیز مالی اجازه ادامه این کار را به وی نداد.
روح ناآرامش جز با ورود به سنگر مقدس معلمی آرام نمی‌گرفت. او در مدرسه هم به شاگردان بی‌دفاع مقدس بضاعت توجه زیادی داشت.
با شروع جنگ نابرابر با توجه به اینکه هنوز تشکل سازمان یافتهای شکل نگرفته بود با همکاری دوستانش پایگاهی را بنا کرده و خود نیز عازم جبهه جنگ شد.
عاقبت در شبی از شب‌های عاشورای سال ۱۳۵۹ گلوله‌ها بر قلب مطهرش نشست و خونها از وی جاری شد تا خداوند کریم خونبهایش باشد چرا که خداوند خود در حدیث قدسی فرمود: «و من قتلته فصلی دیته و من علی دیته فانا دیته»
فرازی از وصیت نامه شهید جلیل رستمی
من این راه را به خوبی تشخیص داده و آگاهانه در این راه قدم بر می‌دارم، مرا هیچ یک از جاذبه‌های غیر الهی نمی‌تواند وادار کند که از حرکت بسوی کمال مطلق باز مانم و از شهادت که بالاترین رحمت الهی است بی‌نصیب گردم.
اکنون عزم کرده‌ام که با سدکنندگان راه خدا بجنگم و امیدوارم که در این راه به شهادت برسم و از همه مستضعفان عالم می‌خواهم که به سمت قرآن و اسلام بازگردند که مکتب اسلام همه آنها را از گرفتاریها و بدبختی‌ها نجات می‌دهد.
از پدر و مادرم می‌خواهم که دستورات اسلامی را اجرا کنند. من بر اثر ضعیفی ایمان سه سال قضای روزه رمضان به گردن دارم و حدود سه سال هم نماز قضا دارم، امیدوارم آن را برایم به جای بیاورید.
انتهای پیام/
