گروه استان‌های دفاع‌پرس - عصمت دهقانی؛ ماه رمضانی دیگر به پایان رسید. ماهی که افضل ماه‌های سال است و ابواب رحمت الهی بیش از هر زمانی بر روی بندگان باز است، ماه برآورده شدن آرزوها، ماه غلبه بر خواسته‌های نفسانی، ماه در امان ماندن از آفت و خطرات، ماهی که بخشش و احسان در آن بسیار بیشتر از سایر ماه‌هاست.
امام سجاد (ع) در دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه (دعای وداع با ماه رمضان) فرموده است: «و این ماه به‌گونه‌ای شایسته ستایش در بین ما و همچون یاری نیکو همراه ما بود و بهترین سودهای جهانیان را به ما رساند و سپس آن هنگام که وقتش به پایان آمد و مدتش تمام شد و عدد روزهایش به آخر رسید، از ما جدا شد. پس اینک با ماه رمضان وداع می‌کنیم همچون وداع با کسی‌که جدایی از او بر ما سخت و ناگوار است و روی گردانیدن او از ما موجب حزن و هراس است و بر ما لازم است که عهد محفوظ و حرمت شایسته رعایت و حق ادا شدنی او را نگاه داریم».
آری وداع با ماه رمضان یعنی سلامی دوباره؛ چراکه عید بندگی پس از یک‌ماه بندگی خالصانه به درگاه حق از راه می‌رسد و با آمدنش، مومنان خرسند از یک‌ماه عبودیت و تضرع به درگاه خداوند، نسیم لطف بی‌کران خداوند هستی‌بخش را بر جان‌های خود احساس می‌کنند.
عید فطر خود ضیافتی برای پایان یک مهمانی است، عید فطر، پاداش افطارهای خالصانه، عید فطر عید قبولی انفاق‌های به قصد قربت است.
اگرچه لحظه وداع و خداحافظی بوی غربت و دلتنگی می‌دهد، دلتنگی وداع با ماه رمضان از جنسی دیگر است؛ چراکه این ماه، ماه نزول قرآن، ماه رقم خوردن تقدیر و سرنوشت است، ماهی که در آن در‌های رحمت خداوند بیش از پیش به روی بندگانش باز می‌شود، ماه تولد امام حسن مجتنی (ع)، ماهی که حضرت علی (ع) شهادتش را رستگاری می‌داند، ماهی که دل‌ها در آن به هم نزدیک‌تر می‌شوند و غبار کینه‌ها از قلوب، زدوده می‌شوند.
حضرت علی امیر المومنین (ع) میفرمایند: «کمترین پاداش روزه‌داران آن است که در آخرین روز ماه مبارک رمضان فرشتهای آنان را ندا می‌دهد و میگوید؛ مژده باد بر شما ای بندگان خدا، که خداوند گناهان گذشته شما را بخشود؛ پس مواظب باشید که از این پس چه میکنید».
گذشت ایام، درس‌ها و عبرت‌هایی برای بندگان به یادگار می‌گذارد. ماه رمضان که بهترین پیام‌های بندگی و اخلاص و خویشتن‌داری را برای مهمانان خوان گسترده خود به یادگار دارد. حالا این ما هستیم که بایدآموزه‌های این ماه را سرلوحه برنامه‌های زندگی خویش قرار دهیم.
انتهای پیام/
