گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس _ علی عبدالصمدی؛ در روزگاری که اغلب سریالهای تلویزیونی سعی میکنند با سریالهای خارجی رقابت کنند و از سبک زندگی ایرانی و اسلامی فاصله میگیرند، در شبهای ماه مبارک رمضان سریالی به نام «خانه آقاجان» روی آنتن شبکهی شما رفت که از این قاعده مستثنی بود.
این سریال به کارگردانی مشترک حاتم معصومی و علی حسن زاده محصول شبکهی اشراق است که از شبکهی شما نیز پخش شد.
داستان این سریال مربوط به دو خواهر است که همراه با خانوادههایشان همگی در خانهی بزرگ پدری زندگی میکنند و برادر کوچکتر آنها هم پس از چند قسمت از خارج از کشور برای دیدار آنها وارد صحنه میشود. برادر کوچکتر یک پسر جوان دارد که سالها در خارج از کشور زندگی کرده و نماد جوانهای غرب زده است.
از طرفی دختر و پسر دو خواهر بزرگ خانواده (که در خانهی آقاجان زندگی میکنند) قرار است با هم ازدواج کنند. پسر دایی تازه وارد ابتدا ادعا میکند که عاشق دختر عمه اش شده است، ولی «الناز» نهایتا با پسرخالهاش ازدواج میکند آن هم ازدواجی به سبک ایرانی و با رعایت موازین عرف جامعهای اسلامی.
اگرچه ظاهرا این سریال در فضای سنتی و خانهای قدیمی تصویربرداری شده است، اما از سبک زندگی امروزی هم غافل نیست. گرایش خانوادهها به سمت فضای مجازی و استفاده از شبکههای اجتماعی و هویت سازیهای پوشالی از معضلاتی است که در این سریال کمدی به آن پرداخته شده است.
وجود روح مادربزرگ در خانهی آقاجان شاید به نظر از یک کمدی رئال یک کمدی نیمه سورئال یا رئالیسم جادویی ساخته شده باشد، اما استفاده از این روح سرگردان به صورت نمادین بسیار درخور توجه است. روح مادربزرگ نشان دهندهی عشق مادران ایرانی است که حتی پس از مرگ نیز یار و یاور و پشتیبان و هوادار خانوادهایشان هستند.
قصه گویی و شعر، دورهمیهای خانوادگی و راهاندازی مشاغل خانوادگی در سریال و حتی بعضا رقابتهایی که در سریال مشهود است، همگی نشان دهندهی روابط سالم میان اعضاء یک خانوادهی اصیل ایرانی است، با تمامی مشکلات و تضادهای سلیقهای و فرهنگیای که دارند.
این سریال قدرتمندانه ساخته و پرداخته شده و بعضا از بازیگران بومی و تهرانی استفاده شده و میتواند نشانگر توان هنری هنرمندان استان زنجان باشد. به جرات میتوان گفت جایگاه اصلی این سریال در شبکههای ملی و اصلی تلویزیون بود و میتوانست بیشتر مخاطب جذب کند.
انتهای پیام/133