همه دختران شهدا «جوانمرد» هستند

گروه استان‌های دفاع‎پرس - «غلامرضا بنی اسدی» پیشکسوت دفاع مقدس و روزنامه نگار؛ تولد حضرت معصومه را تقویم‌ها به نام «روز دختر» جشن گرفته است. به نفس دخترانِ فاطمی‌نژاد ما است که این روز، پر از احساس بهشتی می‌شویم، پر از حس غیرت که قدرت هم می‌آورد و «مردانگی» را از نو معنا می‌کند. حقیقت این است که مردانگی را نباید به جنسیت و جسمیت گره زد که فقط مردان بدان متصف شوند بلکه به رفتار است که گاه دختران و زنان را در اوج مردانگی می‌توان دید.

کدام مردانگی بالاتر از ایثار؟ چه فتوتی بالاتر از این که هم از پدر بگذری و هم از خویش در راه پدر؟ راستی چه کسی می‌تواند بگوید نقش رقیه (س) کمتر از علی اصغر (س) است؟ چه کسی می‌تواند بگوید مهتاب عصمت فاطمی که در قم، نور می‌افشاند از  پرتو افشانی «شاه چراغ» است؟ نه، البته که نیست. اگر صدای علی اصغر (س) هنوز از کربلا به گوش می‌رسد، صدای رقیه (س) هم بلندتر از همیشه از شام اذان می‌شود و در گوش جان روشن ضمیران طنین بیداری می‌افکند. هر دو صدا از جنس صدای حسین است؛ به صریح‌ترین کلمات، به بین‌المللی‌ترین زبان.

‌گوش کنید؛ صدای گریه می‌آید. گریه سردار در قنداق به خون نشسته و سرداری که بی شمشیر، همه شمشیرهای شام را از نفس انداخت. اگر احمد بن موسی (س) در شیراز دارد زبان‌ها را برای بیان حق، صیقل می‌دهد، فاطمه معصومه هم دارد در قم، درس جهاد و اجتهاد می‌دهد. بالاتر از این مگر مردانگی معنایی دارد؟ نه، معنایی فراتر از این نمی‌توان یافت که بتوان جلوی مردانگی گذاشت. آری، رقیه، زینب، معصومه (س‌) معنای جوانمردی‌اند و نسل معنوی و معرفتی آنان نیز جوانمردند. همه دختران شهدا «جوانمرد» هستند.

این را امروز خوب می‌توانیم درک کنیم که دختران، راه پدران شهید خود را با موفقیت در عرصه‌های گوناگون می‌پیمایند. کاش می‌شد در این نوشته که به مناسبت روز دختر، حروف کنار هم می‌نشینند، فهرست بلند نوآوری‌های دختران شهدا و فرزندان مجاهدان و رزمندگان را باز می‌خواندیم. کاش می‌شد سلوک معرفتی زندگی‌شان را لحظه به لحظه می‌دیدیم و برای مردم باز می‌گفتیم. کاش می‌شد یک گزارش از یک شبانه روز زندگی یک دختر شهید روایت می‌کردیم تا می‌فهمیدیم زندگی بر مدار شهادت و در شکوه پاکیزگی،چه شمیمی از بهشت دارد.

کاش می‌شد اما نه، چرا این قلم روایت کند وقتی میان چشم‌ها و اندیشه‌ها تا واقعیت‌های جامعه فقط یک «اراده» فاصله است. اراده کنید و ببینید «شیردختران» شهدا چگونه زندگی می‌کنند، چگونه درس می‌خوانند و از میان موانع و تیرهای طعنه و زخم‌زبان غافلان، چگونه راه به فردا می‌گشایند. ببینید نه تنها از زخم‌ها نمی‌هراسند که زخم‌زبان را هم به کرامت می‌بخشند و در دایره دعای خویش می‌نشانند همان گونه که مالک اشتر، آن نماد مردی و مردانگی با سبک‌سر غافل کوفی کرد. مالک برای استغفار او نماز خواند و دختران شهدا برای آمرزش و سعادت ما دعا می‌کنند و خود نیز پی دعا، آستین همت بالا می‌زنند.

کاش این کلمات را بخوانند دختران شهدا که به‌ رغم بدزبانی بی خبران، اهل خبر، تا قیامت خود را مدیون مردانگیِ پدر آنان و جوانمردی خودشان می‌دانند. آن قسم مردانگی و جوانمردی که اگر نبود، در خاک وطن شاهد قد کشیدن چکمه‌های شوم ستم متجاوزان بودیم و اگر چراغانی نباشد آن راه نورانی، باز دشمن بند چکمه‌های خود را برای کوفتن بر این خاک می‌بندد اما هم تفنگ پدری هست و هم غیرت پدری و هم حضرت پدر که با دعایش، مرزها را قوام و عزت ملی را دوام می‌بخشد و در این میانه، دختران پدر نیز هستند و این پیام را برای جهان خواهند خواند.

انتهای پیام/