گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس: انتخابات با همه شور و حال خود وقتی که تمام شد، حرف و حدیث‌های مختلف درباره اینکه چرا یکی برنده شد و دیگری بازنده شروع می‌شود و طرفین هم از انبوهی از علل و عوامل و دلایل برنده شدن و بازنده شدن سخن می‌گویند، الا آنچه باید گفته شود.
در این میان آن‌هایی که به هر دلیل رأی ندادند، علاوه بر این نکته، مرتب نهاد‌های دست اندرکار انتخابات را خطاب قرار داده که چرا غفلت کردید، چرا کوتاهی کردید، چرا تخلفات را رسیدگی نکردید و دیگر چرا‌هایی که خیلی هم دقیق نیست، اما انتظارمشروع این است که اولا همه به نتیجه انتخابات تمکین کنند و ثانیا اجازه دهند مراجع نظارتی رسیدگی کنند و قبل از رسیدگی آن‌ها پیش‌داوری نکنند.
اکنون باید باور داشت که قانون حاکم است و هر آنچه قانون مقرر می‌دارد همان باید اجرا شود، فارغ از اینکه چه کسی برنده است و چه کسی بازنده! اگر چه در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و در همه انتخابات مردم برنده هستند و لاغیر.
پایبندی به قوانین انتخاباتی فارغ از نتیجه مورد نظر
سال ۸۸ یکی از کاندیدا‌ها نتیجه انتخابات را نپذیرفت، متعاقب آن خود را رئیس جمهور قانونی خواند و سپس در جمع طرفدارانش در خیابان‌های تهران حضور یافت. رقیب همفکر ایشان هم ادعای تقلب را تأیید و در میان تظاهرکنندگان حاضر شد. در این میان حامیان آن‌ها نیز هیچکدام آن نامزد را دعوت به تمکین نسبت به قانون نکردند.
سال۲۰۲۰، اما مشابه همین اتفاق در آمریکا افتاد و رئیس جمهور قانونی و نه یک کاندیدای صرف، پیش از انتخابات اعلام کرد اگر من رای نیاورم تقلب شده است. پس از انتخابات هم در زمانی که خود قدرت را بدست داشت ادعای تقلب را با قاطعیت مطرح کرد و بازشماری آراء در ایالت‌هایی که احتمال تقلب می‌رفت آغاز شد و پس از بازشماری با اختلاف آراء بسیار کم، رقیب پیش افتاده بود. فرمانداران هم جناح رئیس جمهور و نخبگان حزب جمهوری‌خواه که منافعشان با ریاست جمهوری ترامپ گره خورده بود به حمایت از رئیس جمهور قانونی که از حزب رقیب بود یعنی بایدن پرداختند. این‌گونه بود که صندوق رأی، کشور را به آرامش و یکپارچگی و وحدت رساند. درحالی که همین آمریکایی‌ها در سال ۸۸ هیزم آتش برای اعتراضات واغتشاشات بودند و در نهایت مشخص شد که آنان جز نابودی نظام جمهوری اسلامی چیز دیگری نمی‌خواهند.
انتخابات در هر کشوری نماد مردم‌سالاری بوده و به همین دلیل نقش مهمی در اقتدار، عظمت و عزت ملی هر کشوری ایفا می‌کند، از سویی برای اجرایی کردن این رخداد عظیم، لازم است قوانینی وجود داشته باشد که انتخابات هر کشور در چارچوب این قوانین برگزار شود. معنای دیگر این سخن این است که کسانی که وارد فرایند انتخابات می‌شوند بایستی به قوانین مربوط به انتخابات پایبند باشند. با این حال تجربه نشان داده است که برخی افراد و جریان‌های سیاسی علیرغم ورود در عرصه انتخابات، حاضر به تمکین و تبعیت از قوانین انتخاباتی نبوده و حتی اگر پیش از ورود در این عرصه، تبعیت خود را اعلام کرده باشند، با مشاهده نتیجه‌ای غیر از نتیجه دلخواهشان، بر علیه صحت و سلامت انتخابات و نیز فرایند‌های انتخاباتی شورش می‌کنند که در مواردی ممکن است منجر به بروز تنش و اغتشاش در کشور شود چنانکه در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ شاهد آن بودیم و همین مساله نیز منجر به خدشه دار شدن عزت و عظمت ملی می‌شود.
چه کسانی در برابر قانون تمکین نمی‌کنند؟
کسانی که در برابر قانون و سازو کار‌های آن تمکین نمی‌کنند دو دسته هستند: بخشی از آن‌ها اساساً قانون اساسی و سایر قوانین نظام را قبول ندارند که اصطلاحاً «اپوزیسیون نظام» تلقی می‌شوند که به نظر می‌رسد تکلیف این دسته مشخص است، چون این افراد و گروه‌ها به دلیل اینکه اساس ساز و کار‌های انتخاباتی نظام را قبول ندارند، طبیعتاً نمی‌توانند وارد فرایند انتخاباتی شوند، هر چند در سال‌های گذشته شاهد آن بودیم که حتی بخشی از این افراد و جریان‌ها نیز در مواردی در این عرصه حضور پیدا کرده‌اند که یا از سوی دستگاه‌های نظارتی رد صلاحیت شده‌اند و یا اگر در مواردی که نظارتی نبوده است همچون برخی ادوار انتخابات شورا‌های اسلامی شهر و روستا، با عدم اقبال از سوی مردم مواجه شده‌اند، در هر صورت تکلیف این افراد و جریان‌ها مشخص است و به همین دلیل جز موارد استثنایی، قادر به حضور در انتخابات نبوده و نیستند.
بخشی دیگر از افراد و جریان‌هایی که در برابر قانون انتخابات و سازو کار‌های انتخاباتی تمکین نمی‌کنند کسانی هستند که نه تنها قانون اساسی و قوانین انتخاباتی را پذیرفته‌اند بلکه حتی ممکن است در گذشته، خود از بانیان و یا مجریان این قوانین بوده باشند و به همین دلیل صلاحیت‌های اولیه لازم برای حضور در عرصه رقابت‌های انتخاباتی را دارا هستند، اما پس از اینکه نتایج انتخابات برخلاف میل و خواسته آن‌ها اعلام می‌شود نتیجه انتخابات را نپذیرفته و حتی بر علیه آن ممکن است شورش می‌کنند که عکس العمل در برابر چنین افراد و گروه‌هایی بسیار سخت و دشوار بوده و ظرافت‌های خاصی می‌طلبد، چه اینکه این دسته بر خلاف دسته اول، پاره‌های جان نظام و بخشی از خانواده انقلاب تلقی می‌شوند که علیرغم تعهدات اولیه، ناگهان قواعد بازی را به فراموشی سپرده و با خراش انداختن بر چهره کل خانواده، با آبرو و اعتبار آن بازی می‌کنند. بنابر این در مواجهه با این موضوع یک اقدام پیشینی لازم است و یک سری مواجهه‌های پسینی.
گزارش از امیر قشقایی
انتهای پیام/۳۵۱
