به گزارش خبرنگار
دفاعپرس از یزد، مرحوم حاج «علی رعیت زاده» پدر شهید سرافراز «ابراهیم رعیت زاده» پس از سالها صبر و بردباری، در فراق فرزندش ندای حق را لبیک گفت و به سوی معبود خویش شتافت.
پیکر این پدر شهید عصر روز ۲۹ خرداد ۱۴۰۰ در گلزار شهدای شهرستان «اردکان» تشییع و به خاک سپرده شد.
نگاهی به زندگی شهید «ابراهیم رعیت زاده»
سوّمین فرزند خانواده علی رعیّت زاده در حالی چشم به جهان گشود که اولّین جرقههای انقلاب اسلامی در مخالفت با برنامههای ضدّ دینی حکومت طاغوت پهلوی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) آغاز شده بود.
گویا به پدر و مادر الهام شده بود که این کودک قرار است یکی از یاران ابراهیم زمان باشد که نامش را «ابراهیم» انتخاب کردند.
وی در سایه تربیت صحیح در دامن مادری مؤمن و با دسترنج پدری کشاورز و متدیّن پرورش یافت. دوران کودکی را با تحصیل در مقطع ابتدایی در دبستان فردوسی اردکان طی کرد. امّا در همان اوایل تحصیلی در مقطع مزبور به مشاغل و حرف آزاد روی آورد و به خدمت به همنوعان پرداخت. کار و تلاش روزانه مانع از انجام امور دینی و اخلاقیش نمیشد.
در مجالس مذهبی شرکت میکرد و وجودش را به تعالیم عالیۀ اسلام آراسته میساخت. پدر ابراهیم میگوید: «ابراهیم خیلی نجیب بود. هیچ دفعه از من چیزی طلب نکرد٬ به مادرش در قالی بافی کمک میکرد. خیلی بر نماز و روزه و کلاً بر عبادات مراقبت داشت. خوش صحبت و خوش اخلاق و خوش رو بود. به امام خیلی علاقه داشت».
۱۶ ساله بود که شاهد به ثمر نشستن ایثارگریها و جانفشانیهای ملّت مظلوم و مسلمان ایران در ۲۲ بهمن ۵۷ بود. خود نیز در راهپیماییهای انقلاب و مراسم مذهبی شرکت داشت. در همین اثنا خفاشهایی که تاب تحمّل خورشید الله را نداشتند با هجمه وسیع خویش و به خیال خام خود تصمیم گرفتند به هر قیمتی شده جلو این نور را بگیرند؛ لذا حملۀ همه جانبهای را به میهن اسلامی ایران آغاز کردند.
ابراهیم که به علّت سوختگی از خدمت سربازی معاف شده بود، مرتّب میگفت و اصرار میکرد و میخواست برای انقلاب کاری بکند. در این زمان، چون سایر جوانان پیرو ولایت در این مبارزۀ مقدّس به عنوان بسیجی شرکت کرد.
این جوان خود ساخته و عاشق اسلام، پس از این که دو ماه از عمر پر برکت خویش را در جبههها گذراند، در تاریخ ۱۳۶۱/۲/۱۳ در عملیّات بیت المقدّس شرکت کرد. مسئولیّت آرپیجیزنی را به عهده گرفت و در محور خرمشهر- آبادان با اصابت ترکش و پرواز روح بزرگش از جسم کوچکش به آرزوی خود یعنی شهادت رسید.
جسم پاکش پس از تشیع با شکوه توسط مردم شهید پرور اردکان در بهشت شهدا در کنار سایر گلگون کفنان انقلاب به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/