به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، «ثریا بلوایه» از شاعران کشورمان نوسروده‌ای با عنوان زیرزبانی را تقدیم مدافعان سلامت کرد و آن را در اختیار خبرگزاری دفاع مقدس قرار داد.
این شعر را در ادامه می‌خوانید:
کلماتی را زیر زبانت می‌چرخانی
دور از چشم‌های سرفه‌ها
که قطع می‌کنند جمله‌ها را
ناخدا باید باشی
که این قایق‌های نجات
با مسافرانی سفیدپوش را
به‌دنبال خود می‌کشی
تا از غرق شدن دور کنی
می‌دانم آب تا گلو بالا آمده
و این سفیدیِ پُر شده در ریه‌ها
آخرین نفس‌ها را به شماره انداخته است
ذکر را، اما هنوز زیر زبانت نگه داشته‌ای
عارفی مگر؟
این آدم‌ها
دهان‌هایشان را کجا جا گذاشته‌اند
که گلویشان را تنها با سرفه‌ها به یاد می‌آورند
و چند قرص رنگی شاید.
اما با دهانی مشغول به ذکر هم می‌توان شعر نوشت
وقتی که ردایت روپوشی‌ست سفید
و کلاهت دستار
و کسی باشد، چون تو
که برای انسان‌های بی‌دهان
با سرفه‌هایی عمیق
در نسخه‌ها شعر بنویسد
این سفیدیِ پُر شده در ریه‌ها
ربطی به سپیده‌دم ندارد
و نگاه کن کسی ایستاده
از درون
بر استخوان‌ها میخ می‌کوبد
و این حجم سرفه‌ها هم
به بیرون پرتابش نمی‌کنند
ذکر می‌گویی هنوز
زیر لب
تا دهانت را فراموش نکنی
و این پاییز که دارد خود را
از درخت‌ها بالا می‌کشد
تا پشت پنجره رسیده است
دستانت هنوز تابستان دست‌های کوچکی را به یاد دارد
پنجره را می‌بندی
تا برگریزان را به تاخیر بیندازی
انتهای پیام/ ۱۲۱
