به گزارش فرهنگ و هنر دفاعپرس، گلعلی بابایی رزمنده و نویسنده کتاب مطرح «همپای صاعقه»، برای فرمانده جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان دلنوشتهای نوشت.
هوالمحبوب
شهریار بیباکی
به بهانه سی و نهمین سالگرد ربایش احمد متوسلیان و سه همراه مظلومش.
ای مرد هزار سنگر، ای احمد!
وی نوح بریده لنگر، ای احمد! ای شهره به شهریار بیباکی!
تعریف تو اقتدار و چالاکی ای نام تو، نام نامیِ احمد
در مذهب عشق، حامی احمد ای در یَمِ خون خود شنا کرده
جان در رَه دین حق فدا کرده
سر حلقه سالکان مرگ آگاه
فرمانده لشکر رسولالله
سرمشق بسیجیان ایرانی
آبادی صد هزار ویرانی
......ای گمشده حصار پیچیده
وی ماه به شام تار پیچیده!
دستان کدام فتنه رویت را
در هالهای از غبار پیچیده؟!
هر آنچه که من ناچیز میخواستم در وصف آن شهریار بیباکیها بگویم در مثنوی بلند شاعر بسیجی زنده یاد محمدرضا آقاسی آمده است و من عاجز از وصف آن «شیر در زنجیر»؛ احمد متوسلیان، به این چند خط بسنده میکنم و از مردی میگویم که وقتی پرچم لشکرش را با نام نامی محمد رسولالله (ص) بر فراز قلههای شرف به اهتزاز درآورد، مایه قوت قلب مدافعان میهن اسلامی در جبههها و ابتلای ژنرالهای دشمن متجاوز به رعشه مرگ شد.
لشکری که در «دوکوهه» ولادت یافت؛ در «فتحالمبین» سلاح به دست گرفت و کمر سپاه چهارم ارتش بعث را در جبهه شمال خوزستان با سرپنجه حیدری بسیجی هایش در هم شکست؛ در نبرد «الی بیتالمقدس» به سان بارانی از آذرخش و آهن بر فرق حرامیان اشغالگر فرود آمد و پوزه پلید سپاه سوم ارتش بعث را در جبهههای غرب کارون، دشت شلمچه و سرانجام خرمشهر به خاک مذلت مالید.
میخواهم از پهلوانی یاد کنم که به تأسی از امام و مولایش؛ حضرت امام خمینی (ره)، شریک غم مظلومان جهان بود و برای اثبات این مدعا در ژوئن ۱۹۸۲ (خرداد ۱۳۶۱) به عنوان فرمانده لوای فخرآفرین «قوای محمدرسولالله (ص)» عازم کرانههای مه گرفته مدیترانه شد تا داد مظلومان آن دیار را از دشمن صهیونیستی بستاند.
اما افسوس که در جریان یک فتنه بزرگ، ظهر روز دوشنبه چهاردهم تیر ۱۳۶۱ خودروی حامل او و سه همراهش؛ سید محسن موسوی، تقی رستگار مقدم و کاظم اخوان توسط شبه نظامیان مارونی؛ متحد اسرائیل در پست بازرسی «برباره» متوقف و هر چهار سرنشین این خودرو به نقطه نامعلومی برده شدند و هنوز خبری از آنها به دست نیامده است. نهتنها خبری به دست نیامد، بلکه طی این ۳۹ سال هیچ اقدام درخوری نه از سوی مراجع ذیصلاح و نه از طرف مدعیان دروغین حقوق بشر انجام نگرفت.
به امید فرارسیدن آن روز که سرانجام «جعبه سیاه» واقعه مبهم ربایش احمد متوسلیان و سه همراه او پیدا و رمزگشایی شود.
یاعلی مدد –تهران، چهاردهم تیر ۱۴۰۰ – گلعلی بابایی
انتهای پیام/ 121