به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از تبریز، با آغاز جنگ تحمیلی، ملت ایران از جای‌جای این کشور پهناور، برای حضور در جبهه‌های حق علیه باطل اعلام آمادگی کردند و با وجود این‌که از نظر تجهیزات جنگی، عراق از پشیبانی ابرقدرت‌ها برخوردار بود؛ اما رزمندگان اسلام با غیرت مثال‌زدنی خود، با بهره‌گیری از سلاح «ایمان» مقابل دشمن سینه سپر کردند و نگذاشتند پس از گذشت هشت سال، حتی یک وجب از خاک ایران به اشغال اجنبی‌ها دربیاید.
«وهاب تیموری» یکی از این رزمندگان و از فرزندان باغیرت خطه آذربایجان است که با فرارسیدن موعد خدمت مقدس سربازی، لباس رزم بر تن کرد و به جنگ با دشمن رفت و سرانجام ۱۲ تیر سال ۱۳۶۷ در «بانه» به شهادت رسید.
زندگی‌نامه شهید «وهاب تیموری»
«وهاب تیموری» یکم مرداد سال ۱۳۴۷ در تبریز متولد شد و با رسیدن به سن تحصیل، تا مقطع راهنمایی درس خواند و همزمان نیز در حرفه صافکاری خودرو فعالیت می‌کرد. «وهاب» خیلی شوخ‌طبع بود و با دوستانش رابطه صمیمی داشت؛ بنابراین معمولا دوستانش پنج‌شنبه‌ها به‌دنبالش می‌آمدند تا روز جمعه با او باشند.
«وهاب» با شروع جنگ تحمیلی به‌عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت و هر از گاهی نیز به مرخصی می‌آمد و تمام روز را با دوستانش سپری می‌کرد. قرار بود با عمویش به پابوس امام رضا (ع) بروند که اصلاً راضی به این کار نشد و گفت: «من برادر بزرگتر از خودم دارم، با وجود او من نمی‌توانم این کار را قبول کنم».
شب قبل از شهادتش، مادر او خواب دید که پسرش شهید خواهد شد! صبح زود وقتی از خواب بیدار شد، همه‌جا را تمیز و مرتب کرد و از همه‌جا خبر «وهاب» را گرفت تا این‌که فهمید خوابش تعبیر شده و فرزندش (۱۲ تیر سال ۱۳۶۷) در «بانه» بر اثر اصابت ترکش به سینه‌اش، شهید شده است.
پیکر مطهر شهید «وهاب تیموری» تشییع و در گلزار شهدای «وادی رحمت» تبریز آرام گرفت.
انتهای پیام/
