روحیه بالای یک رزمنده مجروح در عملیات «کربلای یک»
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از قم، عملیات «کربلای یک» و آزادسازی مهران، یکی از عملیات‌های بزرگ دوران دفاع مقدس است که با نام و فرمان امام خمینی (ره) عجین شده است.
لشکر ۱۷ امام علی بن ابی طالب (ع) با ۲ گردان پیاده حضرت رسول (ص) و امام سجاد (ع) از یگان‌های موفق و پیشرو در آزادسازی شهر مهران بود.
در خاطرات «اکبر دهقان» از رزمندگان لشکر ۱۷ امام علی بن ابی طالب (ع) در جریان آزادسازی مهران آمده است: «ما چهار نفر امدادگر بودیم که اواخر شب به‌همراه تعدادی پزشک‌یار، پیاده به‌سمت خطوط مقدم به راه افتادیم؛ اما به‌دلیل شرایط نامساعد، به‌سختی از تپه‌ها و مسیر صعب‌العبور، در پشت تپه‌ای در نزدیکی دشمن مستقر شدیم.
دشمن که متوجه حضور ما شده بود، هم هرچه منور می‌زد، پیدای‌مان نمی‌کرد و ما آن‌قدر نزدیک بودیم که صدای تانک‌ها و هلی‌کوپتر‌های دشمن را به‌خوبی می‌شنیدیم.
هنگام آغاز عملیات، گردان امام سجاد (ع) از سمت میدان مین حرکت کرد. چند نفر را بین یگان‌های تقسیم کردند و تیربارچی و آرپی‌چی‌زن‌ها همراه با تک‌تیرانداز‌ها به‌سوی دشمن شلیک کردند و خط اول به سرعت شکسته شد.
حدود ساعت ۴ صبح آمبولانس‌ها جهت بردن مجروحان آمدند. برادر رزمنده‌ای آمد و گفت: «امدادگر می‌خواهیم». مجروح مورد نظر یکی اهل زرند ساوه و خدمه تانک بود و یک گلوله خورده بود. او بسیار روحیه قوی‌ای داشت و با صدای بلند می‌گفت: «تا آخرین لحظه می‌جنگیم». این خاطره و آن روز‌های برای همیشه در یاد‌ها می‌ماند»
انتهای پیام/
