گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس: با گذشت ۱۷ ماه از شیوع کرونا در کشور، حالا مردم خسته شده‌اند و طاقت ماندن در خانه را ندارند و گویا تنها سلاح مبارزه با این ویروس کشنده و هزار چهره، واکسن و رعایت پروتکل هاست.
کمتر از یک ماه دیگر دولت دوازدهم جای خود را به دولت سیزدهم خواهد داد و مردم بدون توجه به نگاه‌های سیاسی و اینکه تیم دولت تغییر کرده است، خواهان واکسن هستند. از سوی دیگر، ادعای واکسیناسیون جمعیت هدف کشور تا پایان سال ۱۴۰۰ مطرح است و از همین رو، دولت سیزدهم خواه ناخواه باید پاسخگوی مشکلات و چالش‌های تأمین واکسن باشد و واکسیناسیون مردم را جزء اولویت‌های اجرایی خود قرار دهد. چالش اصلی دولت سیزدهم بعد از شروع به کار، تعیین وزیر بهداشت و به دنبال آن، سرعت بخشیدن به برنامه واکسیناسیون خواهد بود.
حل معضل کرونا، مهم‌ترین رسالت بهداشتی دولت سیزدهم
درایت حل معضل کرونا بدون شک بر دو پایه اصلی استوار است: «بهداشت و درمان»؛ مسئولان حوزه سلامت شعار پیشگیری بهتر از درمان است را همواره سر می‌دهند ولی آنچه در سال 1400 به‌عنوان میراث به وزیر بهداشت می‌رسد درمانشگران و بهداشتش فراموش شده است. گران بودن درمان عایدی خاصی برای عمده پزشکان و پرستاران ندارد که اگر داشت اعتراض‌های مداوم کادر درمان از گوشه و کنار کشور شنیده نمی‌شد. بهداشت فراموش شده هم می‌توان در طرح‌های به زمین مانده و اوضاع اپیدمی کرونا که در آستانه پیک پنجم کروناست به خوبی تحلیل کرد. نتیجه آنکه معاونت‌های بهداشت و درمان وزارت سلامت دولت سیزدهم چالش‌های حیاتی دارد. حجم بالای بدهی و کمبود‌ها و از سویی حجم بیش از حد طرح‌هایی که با هر دولت شروع شده و نیمه‌کاره مانده است. طرح تحول سلامت، پزشک خانواده، نطام ارجاع، پرونده الکترونیک سلامت، استخدام و به‌کار‌گیری نیروهای انسانی، موضوعات مختلف در حوزه سلامت روان و جمعیت و بیماری‌های واگیردار و غیرواگیردار بخش کوچکی از چالش‌های وزرات بهداشت دولت سیزدهم است.
بیماری کرونا به جمع بیماری‌های واگیردار جهان و ایران اضافه شده است. کرونا پایانی ندارد و تنها از وضعیت پاندمیک و فراگیری آن خارج می‌شود. خروج از این فراگیری که درحال حاضر پیک پنجم موج اول خود را در کشور تجربه می‌کند و به واقعیت‌های غیرشعاری و عملی نیاز دارد. درحال حاضر علاوه بر واکسن‌های خارجی موجود واکسن‌های تولید داخل به مدد متخصصان ایرانی درحال تولید هستند و مجوز مصرف اضطراری هم دارند. با این وجود صف‌های متراکم سالمندان و توقف واکسیناسیون در بالای 70 ساله‌ها نشان می‌دهد سیستم سلامت کشور با کندی در این خصوص مواجه است. از سوی دیگر چالش‌های حاشیه‌ای، میزان اثر‌گذاری وزیر بهداشت و معاونانش در تصمیم‌گیری مقابله با کرونا به حداقل رسانده است. سیستم یکپارچه مقابله با کرونا در وزارت بهداشت از خانه‌های بهداشتی تا راس نیازمند واقع‌نگری و آینده‌نگری است.
بهداشت و درمان در انتظار تحول
تفکری نقادانه نسبت به آنچه گذشت نشان می‌دهد چالش‌های علمی در حوزه کرونا باید اثر‌گذاری سیستمیک داشته باشد تا با این حد از بحران در حوزه سلامت روبه‌رو نشویم. عین‌اللهی، دبیر کمیته سلامت ستاد رئیسی در دوران انتخابات بر این باور است که تا پایان اسفند 1400، حداقل 70 درصد مردم هر دو دوز واکسن خود را دریافت خواهند کرد. عین‌اللهی تسریع روند واردات و استفاده حداکثری از تولید داخلی را راهکار دولت سیزدهم برای مقابله با کرونا اعلام کرده بود.
دولت سیزدهم و وزارت بهداشت آن در سخت‌ترین آزمون سلامت قرار دارند. حجم بالای شعارهای عدالت‌محور و حجم پایین درآمد‌ها که صدای اعتراض تمام وزرای بهداشت سال‌های اخیر را درآورده است. حل مشکل تعارض منافع‌های موجود میان حوزه بهداشت و درمان که ماحصل حضور چهره‌های مافیاگونه است، می‌تواند به وزیر بهداشت دولت آینده برای انتخاب بهتر معاونانش کمک کند. به نظر در دهه چهارم انقلاب اسلامی حضور شخصیت‌های علمی و جوان در راس امور که آلوده باندهای عجیب و غریب حوزه سلامت نیستند به وزیر بهداشت در اعتلای عدالت درمانی و بهبود بهداشت کمک کند.
«چک سفید امضا به رئیسی نداده ایم» این گزاره یکی از متخصصان حامی رئیسی در انتخابات ریاست‌جمهوری است که راه مطالبه‌گری از دولت سیزدهم در حوزه سلامت را هموار می‌کند. بازگشت به عقب در حوزه بهداشت و درمان فرصت‌های طلایی مانند پنجره جمعیتی را به معضلات بزرگ برای کشور تبدیل می‌کند. باید منتظر ماند و دید آیا بهداشت و پیشگیری بهتر از درمان هم در کابینه سلامت آینده تنها در حد شعار باقی می‌ماند یا به خود جامه واقعیت می‌پوشاند؟
انتهای پیام/
