شهید رسول پیرحیاتی: ایران عزیز احتیاج به رشادت رزمندگان دارد

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «شهید» شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.

می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... «برگ سبزی، تحفه درویش»، «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید».

وصیت‌نامه شهید رسول پیرحیاتی

«بسمه تعالی

و لا تقولوا لمن یقتل فی سبیل الله امواتا بل احیا عند ربهم یرزقون

و کسانی که در راه خدا شهید می‌شوند را مرده مپندارید بلکه آن‌ها زنده‌اند و نزد خدای خود روزی می‌گیرند.

با نام خدا آغاز می‌کنم و این چنین وصیتنامه‌ام را می‌نویسم.

عموجان! در این برهه از زمان که کشور عزیز اسلامی‌مان در معرض یورش قدرت‌های بزرگ و جنایتکار و مزدوران داخلی قرار گرفته است، ایران عزیز به رهبری امام بزرگوارمان احتیاج به جانبازی ما دارد و ما اگر در آن زمان نبودیم که به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین (ع) جواب دهیم و او را یاری کنیم باید این بار به ندای خمینی کبیر پاسخ دهیم و مردانه بجنگیم، باید جواب خون هزاران شهید به خون خفته که در چند روز اخیر در بانه مظلومانه سر آن‌ها از تن جدا شد را بدهیم.

عموجان! زمانی این نامه به دستتان می‌رسد که شاید من نباشم و یا سرم از بدنم جدا شده باشد و یا اینکه پیکر غرق به خونم به دستتان برسد، امیدوارم در مرگ من گریه و زاری نکنید، شاد باشید که توانستید شهیدی در راه خدا هدیه کنید، در مرگ من سیاه نپوشید. وقتی جسد مرا در تابوت گذاشتید وصیت‌نامه را سر قبرم بخوانید تا مردم بدانند من کورکورنه شهید نشدم بلکه با فکر، راه خود را انتخاب کردم؛ پیکر مرا در میان مردم بچرخانید تا بوی وطن بر من زند و بدانند در راه اسلام جانم را فدا کردم.

خدمت زن‌عمویم که حق مادری بر گردن من دارد برسانید و به او بگویید که او را مانند مادرم دوست دارم؛ به او بگویید در غم از دست دادن من شیون نکند.

به همسرم سلام گرمم را برسانید سلامی که از میان دود و آتش برمی‌خیزد و آخرین سلامی همچون پرنده پر می‌زند تا خود را به او برساند، به او بگوئید که مردانه جنگیدم و مردانه در راه خدا شهید شدم؛ همسرم در سختی‌ها با من یکرنگ بود و همه مشکلات را تحمل می‌کرد به او بگویید پسرعمویت تا آخرین لحظات زندگی به فکر تو بود و غم تو را در سر داشت به یاد تو، به او بگویید حفظ حجاب تو از خون من کوبنده‌تر است، به او بگویید فرزندم را متدین و مؤمن به انقلاب اسلامی‌مان بار بیاورد؛ به او بگوئید بعد از مردن من اشک نریزد، زیرا ناراحتی او ناراحتی من است و افسردگی او افسردگی من، اگر شهید شدم مقداری یخ بر سر قبرم بگذارید تا به جای همسرم و مادرم بر مزارم اشک بریزد.

به امید پیروزی اسلام بر کفر جهانی»

منبع: فارس 

انتهای پیام/ ۹۱۱