به گزارش دفاعپرس از کرمان، «محمود ساردوئی نسب» بيست وششم شهريور 1346، در روستای تنگوئيه از توابع شهرستان سيرجان به متولد شد. وی تا سال چهارم متوسطه درس خواند، بهعنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. هفتم بهمن 1365، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به پهلو، شهيد شد.
وصیت نامه شهید «محمود ساردوئی نسب» را مرور می کنیم:
در سال 1359 و 1365 طی دو سفر به جبهه مسافرت نمودم، ولی متاسفانه در این دوبار از فرصت استفاده نکرده و مصداق حدیث علی بن ابیطالب قرار نگرفته ام. امیدوارم روزی بشود که در حالت گلگون به سوی ذات ابدیت حرکت کرده باشم و در جوار حق تعالی از ملاقات خداوند سیراب شوم.
هر چند که من خیلی با خدا فاصله دارم، آرزوی من در آن روز است که در حال مجرد بودن در آینده ای نزدیک به سوی خداوند پر بکشم. این افتخاری است که شامل هر کس نمی شود. دوست دارم در شهادتم مادرم لبخند بزند و با صبر و بردباری خود بر درجاتم بیفزاید. دوست دارم که در مراسم ختم من در عوض گریه قرآن معنی شود زیرا تا موقعی که ما از قرآن چیزی ندانیم تلاوت آن اثر خالص خود را ندارد.
هرگز از کسی خوف و ترسی نداشتید و دنبال دنیای مطلق نمی رفتید و هرگز خلاف انجام نمی دادید ولی افسوس که خود حتی این حالت را گاهی وقت ها از دست می دهم و گناه می کنم لذا از مرگ می ترسم در صورتی که در غیر صورت گناه مشتاق هرگونه مرگی می باشم.گناه ترس می آورد گناه فکر خطا می آورد گناه ظلم می آفریند و گناه دنیا را برای دنیا دوست مجلل می کند گناه انسان را پست می کند و فطرت انسان را می کشد.
انتهای پیام/