«گنج‌های پنهان میروییه» روانه بازار نشر شد

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کرمان،کتاب «گنج‌های پنهان میروییه» خاطرات و زندگینامه دو شهید دهستان مهروئیه است که در سه بخش خاطرات، زندگینامه و دست نوشته‌های این دو شهید است و به همت پایگاه بسیج مهروئیه و توسط خانم‌ها رضایی‌نسب و نظری جمع آوری و سلمان شهریاری آن را به رشته تحریر درآورده است.

کتاب «گنج‌های پنهان میروییه» در تیراژ هزار نسخه و توسط انتشارات سبط اکبر در 88 صفحه و در قطع رقعی روانه بازار نشر شده است.

در بخش هایی از این کتاب آمده است:

على روحیه ی بزرگی داشت، خیلی مهربان بود. کاری و دلسوز بود.همیشه با خودم می گفتم با وجود على دیگر مشکلی نداریم، چون واقعا سخت کوش بود و همیشه احتراممان را نگه می داشت. یک بار که پدرش برای فروش محصول خیارمان (کشت دوم خیار) رفته بود، علی با وجود اینکه سن و سالی نداشت محصول گندممان را کمباین کرده و خودش باقی مانده ی آن را قبل از برگشتن پدرش انبار کرده بود!
همیشه به پدرش کمک می کرد. بعضی از اوقات با وجود اینکه با دوچرخه از کهنوج می آمد و با وجود خستگی راه، اگر میدید پدرش خانه نیست، می دانست که سر زمین ها مشغول کشاورزی است بلافاصله بدون رفع خستگی به کمک پدرش می رفت. على فقط در کار کشاورزی به پدرش کمک نمی کرد گاهی هم مادرم می شد...! اگر مریض بودم یا کاری پیش می آمد که نمی توانستم آشپزی کنم على طعم دست پختش را به ما می چشاند.
16 سال بیشتر نداشت و مثل مرغی پرواز کرد و رفت. اوایل شهادتش می کردم و گاهی هم گلایه و ناراحت بودم، اما وقتی فکر می کنم می بینم بهترین ها نصيب على شد و او به شهادت، چیزی که دوست داشت رسید و همنشین پیغمبران شده.
دلم قانع است چون على من خیلی خوب بود از همه نظر و می دانم... آدم خوب، خوبترین راه را برای رسیدن به خوبترین مقصد انتخاب می کند و اگر بد بود چنین تقدیری نداشت و شهادت نصیبش نمی شد. علی بهترین بود که چنین تقدیری نصیبش شد آن هم شهادت در راه اسلام و دفاع از نوامیس این مرز و بوم. از رفتن و شهادت علی ناراحت نیستم، بلکه همیشه شکرگزارم به خاطر چنین نعمتی که خداوند به او و به ما ارزانی داشته... چرا که به دلیل دیگری از پیشم می رفت همیشه غصه می خوردم، ولی خود می دانم رفتنش قشنگ است حتی قشنگ تر از ماندن چرا که با رفتنش ماندنی تر شد.

گفتنی است، شهيد«حاجی لطفی مهروئيه» دهم شهریور 1347درروستای مهروئیه ازتوابع شهرستان کهنوج زاده شد. وی تا پایان مقطع ابتدایی درس خواند. کشاورز بود. به عنوان بسیجی درجبهه حضور یافت و سرانجام در چهارم خرداد 1367براثراصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر وی مدت ها درمنطقه برجا ماند و پس از تفحص سال1376 در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

همچنین، شهید «علی مرادی» يكم‌ خرداد1349، درروستای مهروئیه ازتوابع شهرستان کهنوج چشم به جهان گشود. وی تا پايان مقطع راهنمايي‌درس خواند، به عنوان بسيجي در جبهه ‌حضور يافت. دوازدهم ‌مرداد 1365، در جزيره‌مجنون براثراصابت تركش به‌سر، شهيد شد.

انتهای پیام/