به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، دفاع مقدس گنجینه‌ای ماندگار از شهدایی است که شهادت‌طلبی، ایثارگری، گذشت، شجاعت و جوانمردی را می‌توان از جمله خصوصیات بارز شخصیتی و اخلاقی‌شان نام برد.
آنان که جان برکف برای دفاع از ارزش‌ها و آرمان‌های این نظام در کربلای ایران حماسه‌های بی‌بدیل خلق کردند و بر دشمن بعثی پیروز شدند.
شهید «سیدعلی طباطبایی خلیل آباد» یکی چهار هزار شهید استان یزد است که در ادامه زندگی‌نامه این شهید را از نظر می‌گذرانیم.
زندگی‌نامه شهید «سیدعلی طباطبایی خلیل آباد»
صحبت از گوهری گرانبها در صدف روستاست. او در محیطی کوچک، امّا با صفا و پر مهر و محبّت با آداب و رسوّم و فرهنگی اصیل متولّد شد. در پانزدهمین روز اردیبهشت سال ۱۳۵۰ هجری شمسی سیّد علی طباطبایی خلیل آباد فرزند سیّد یحیی در خانواده‌ای کشاورز و مذهبی در روستای مزرعه نو از توابع عقدای اردکان دیده به جهان گشود.
کودکی را زیر سایه پدری متدیّن از سلسله جلیله سادات و ذریه زهرای اطهر (س) و در دامان پر مهر مادری متعهد و ولایی سپری ساخت. دوران ابتدایی و راهنمایی را در زادگاهش با موفّقیّت پشت سر گذاشت. سپس جهت ادامه تحصیل وارد دبیرستان ادب عقدا شد و در رشتۀ فرهنگ و ادب مشغول به تحصیل گردید و این همزمان بود با درخشش خورشید انقلاب اسلامی ایران که سردی ظلم و ستم طاغوت زمان را به گرمی حکومت اسلامی مبدّل ساخت. امّا این گرمی و حرارت دیری نپایید که دشمنان قسم خورده اسلام، چون ابر‌های سیاهی در برابر خورشید صف آرایی کردند.
جوانان غیور ایران اسلامی در پی فرمان مقتدا و پیر و مرادشان، چون تند بادی سهمگین به نبرد با بعثی‌ها پرداخته و آنان را به عقب راندند. اگر چه در این میدان مبارزه نا برابر گل وجود بسیاری از فرزندان این مرز و بوم من جمله سیّد علی پر پر گردید؛ امّا تاریخ سرخ تشیّع پر است از لاله‌های خونین که بر تارک دین محمّدی می‌درخشند و هدایت گر راه اخلاف خویشند.
سیّد علی پس از یک سال تحصیل در دبیرستان٬ کلاس درس را رها کرد و جبهه و سنگر خاکی، امّا با عزّت و شرف را برگزید. مدّت ۳ ماه از عمر کوتاه، ولی با برکت خویش را در جبهه‌ها به سر برد و به جهاد پرداخت. در تاریخ ۱۳۶۷/۱/۱۰ در منطقۀ عملیّاتی شاخ شمیران در عملیّات بیت المقدّس ۴ به شدّت مجروح شد و به علّت وضع نامساعد منطقه و شدّت آتش دشمن در منطقه ماند و با پرواز روح بزرگش از قفس کوچک جسمش عروس شهادت را در بر کشید و نه تنها افتخار شهادت را کسب کرد؛ بلکه به تأسّی از مولایش امام حسین (علیه السّلام) و ماندن جسم مطهرش در جبهه ها، مدال شهید مفقود را به گردن آویخت.
پیکر پاکش پس از سه سال و ۱۰ ماه انتظار در تاریخ ۱۳۷۰/۱۱/۱۰ پس از بازگشت به وطن و تشییع با شکوه توسط مردم قدرشناس منطقه عقدا و مزرعه نو در گلزار شهدای مزرعه نو به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
